Zakupy

[karmazynowy książę]

Ja tez, nawet jak miałem okazję robienia zakupów z kimś, to wolałem iść samemu. Zdecydowanie łatwiej mi się wtedy skupić na sobie, na tym czego potrzebuje i co mi się podoba.

[Zasió]

to chyba kwestia dopasowania się do siebie... i wzajemnego zrozumienia, że szukamy czegoś, co nam odpowiada, bo chcemy to kupić, a nie urządzamy sobie spacer po sklepach bez celu...

[Ordo Rosarius Equilibrio]

Jak na fobika i na faceta przystalo - nie lubie zakupow. Ale jak juz to i samotne brykanie ma swoje plusy, ale brykanie z kims takze. Dla mnie zakupy z kims maja ten minus, ze nie mam sluchawek, a plus jest taki, ze zawsze jakos tak razniej, a i jakies slowa z paszczy wylatuja i rozmowa sobie moze sama fruwac naturalnie tak, a to lubie Ale zakupy to cos dla mnie wybitnie meczacego i potem dochodze do siebie dwa dni w samotnosci.

[nika32]

Ja nie lubię zakupów, choć nie jestem facetem, ale lubię robić zakupy w pewnym okresie, jest to przed Bożym Narodzeniem, lubię kupować prezenty dla rodziny, jak mam kupić dla siebie ubrania w normalnym sklepie to jest koszmar, na szczęście rzadko chodzę do sklepu, bo jestem w tak złym stanie psychicznym, że nie jestem w stanie myśleć o zakupach.

[vesanya]

Kiedyś nie lubiłam zakupów, bo robiłam je zawsze z drugą osobą. Od kiedy sama chodzę po sklepach czuję się z tym znacznie lepiej. Mam wrażenie, że wstydziłam się pokazać, że coś mi się podoba z obawy, że ten drugi ktoś pomyśli, że mam spaczony gust. Będąc sama nie muszę dokonywać wyboru pod czujnym okiem oceniającej osoby towarzyszącej. Obcy ludzie w sklepie mają gdzieś to co ja kupuję, ale ktoś z kim robię zakupy zawsze bacznie obserwuje i komentuje.

Nienawidziłam zakupów z mamą przez to, że ona lubiła pytać babki w sklepie o różne rzeczy i potem czułam podwójną presję, ze strony mamy i ekspedientki. To mnie paraliżuje, mam ochotę kupić rzecz, do której nie jestem w pełni przekonana, żeby tylko dały mi spokój.

Inną sprawą jest to, że nie lubię wydawać pieniędzy. Cały czas mam wrażenie, że powinnam oszczędzać i kupować jak najtaniej, nawet kiedy rodzice chętnie by mi kupili coś droższego. Jedyne co kupuję bez żalu to bilety na koncerty i inne eventy, no i jedzenie. Trudniej z ubraniami i biżuterią.

[Banita]

Też mam problemy z kupowaniem ubrań. Powodów jest kilka, nie tylko fobiczne. Mało ubrań na mnie pasuje ze względu na moją sylwetkę (szczupły i wysoki). Po drugie mam chyba niepopularny styl ubierania - nie toleruję żadnych zbędnych dodatków, np. w bluzach kapturów, czy kieszeni. Mam dość ograniczony zakres kolorystyki - barwy ciemne, najlepiej czarne, ewentualne napisy/motywy muszą być małe, nie rzucające się w oczy. Przez to bardzo ciężko jest mi kupić ubrania odpowiadające moim gustom oraz sylwetce, gdyż jest takich bardzo mała ilość.
Bardzo lubię kupować rzeczy przydatne w moich hobby. Przed zakupem dużo czytam o produkcie, sprawdzam różne możliwości, szukam najkorzystniejszych sklepów.

[RedIsABeautiful]

Też mam takie przekonanie obecnie, że powinienem na wszystkim oszczędzać i rzeczywiście oszczędzam na wszystkim prócz jedzenia. Kupiłem 1,5 miesiąca temu buty za 80zł, dziś są już nieużyteczne...Ale dopóki rodzice płacą, dopóki nie mam właśnych środków to chyba zawsze będę osczędzał.

[Smętny]

Nienawidzę wchodzić do sklepu gdy nie ma żadnych innych klientów, i od razu od wejścia czuję, że wszyscy sprzedawcy kątem oka na mnie patrzą... Gorsze jest tylko pytanie czy szukam jakiegoś rozmiaru (wtedy zawsze odpowiadam że nie, nawet jak naprawdę szukam)