Czy ktokolwiek z Was wyleczył się z Fobii społecznej?

[Seeker]

Witam Serdecznie,


Czy ktokolwiek z obecnych na tym forum, może odpowiedzieć mi na to pytanie? Czy udało Wam się wyleczyć z tej choroby, i mam tu na myśli całkowite wyleczenie, do stanu w którym sytuacje z ludźmi nie dają wam poczucia ogromnego lęku.
Ludzie którzy, biorą leki, którzy unikają sytuacji w których czują lęk oraz Ci którzy mówią, że się wyleczyli, ale dopiero pół roku temu odstawili leki nie są dla mnie osobami które mogą powiedzieć, że się wyleczyły, proszę o wypowiedzi ludzi którzy albo nie brali leków tylko przeszli różne terapie, albo ludzi którzy minimum 2-3 lata są po terapii lekowej.


Pozdrawiam!

[Neekeetaa]

Mam 32 lata i przestałam już oczekiwać, że kiedykolwiek się wyleczę, zwłaszcza po tym jak psycholog powiedziała mi, że "to" się będzie z czasem pogłębiać.

[bulletskater]

dddd

[BlankAvatar]

mysle ze pytanie w ankiecie ma te wade, że nie jest skierowane do ludzi, ktorzy się lecza. Jesli posiedzisz chwile na forum i poznasz troche ludzi, to przekonasz sie ze spora czesc stalych uzytkownikow (a wiec czesto tych ktorzy glosuja w ankietach) nie leczy sie, albo nawet nigdy sie nie leczyla i na razie - nie ma zamiaru sie leczyc.Jest tez grupa, ktora cos z soba robiła, ale nie wyszlo, wiec stracila nadzieje. W kazdym razie, mozesz sie spodziewac nadreprezentacji osob 'niewyleczonych'.

[bulletskater]

ssss

[BlankAvatar]

nie jeste kobieto

[bajka]

ale Twój pies wyglada jak pani

[BlankAvatar]

for real?

[bajka]

nie, daj spokoj
zresztą...
metroseksualni mężczyzni są teraz bardzo modni !

*suchar*
pieś jest gites- policyjny

[BlankAvatar]

edit: 8)

[PMCL]

Zaznaczyłem tak ale ja chyba nie mam FS tylko nerwice lękową

[stap!inesekend]

Uważam, że to powinno być pierwsze pytanie, zadane na tym forum.

A gdyby łaskawie nie traktowano nas jak bydła, które ma robić całe życie po to, żeby elitom światowym żyło się dobrze

Myślę podobnie, ale myśli tak też wielu fobików no i to jednak zastanawia, dlaczego tak jest...

[BlankAvatar]

Przepraszam! Wyleczyłeś się? ops:

tak, myślę, że mogę powiedzieć, że z fs się wyleczyłem

Twój avatar pieska zawsze kojarzy mi się z płcią piękną

a dziekuje, bo to piękny avatar

[Seeker]

mysle ze pytanie w ankiecie ma te wade, że nie jest skierowane do ludzi, ktorzy się lecza. Jesli posiedzisz chwile na forum i poznasz troche ludzi, to przekonasz sie ze spora czesc stalych uzytkownikow (a wiec czesto tych ktorzy glosuja w ankietach) nie leczy sie, albo nawet nigdy sie nie leczyla i na razie - nie ma zamiaru sie leczyc.Jest tez grupa, ktora cos z soba robiła, ale nie wyszlo, wiec stracila nadzieje. W kazdym razie, mozesz sie spodziewac nadreprezentacji osob 'niewyleczonych'.

Witam Cię,

Masz stuprocentową racje, z tym że ankieta ma wadę, ale stworzyłem ją na wypadek gdyby jednak nikt się nie udzielił w wątku, chciałem poznać jak myślicie (myślimy, ale sam wiem co myślę na temat wyleczenia z fobii). Właściwie na samym początku miałem zrobić 5 odpowiedzi, ale stwierdziłem, że są zbędne
bo nie będą sprecyzowane, i wskazywanie ich nie będzie dla mnie jednoznaczene, a że postrzegam świat, tylko w dwóch kolorach czarno-białym ustawiłem dwie odpowiedzi.

Nie rozumiem natomiast dlaczego ludzie, którzy są tutaj nie probują się leczyć, wiem, że to forum
powstało nie tylko, po to żeby się leczyć, ale również wspierać, ale chyba głównym celem jego założenia była myśl właśnie w pomaganiu sobie w walce z FS. Tak czy inaczej dziękuje wszystkim, którzy wypowiedzieli się w temacie. Wasze odpowiedzi są dla mnie bardzo cenne. Dlatego że przez ostatnie 9 lat mojego życia, przechodziłem od jednej skrajności w drugą na temat tego czy można trwale wyleczyć się z Fobii społecznej.

[BlankAvatar]

różna jest motywacja ludzi, którzy tutaj trafiają i różne powody, że się nie leczą.

Ja sam zanim zacząłem się leczyć, to minął przynajmniej rok od kiedy natrafiłem na to forum. Miałem okres odwyku od zabijaczy czasu, a nuda przypomniała jak samotny jestem. Pierwotnie to szukałem chyba forum dla nieśmiałych. Nawet się nie rejestrowałem, poczytałem kilka tematów i nie docierało do mnie, że mój problem to fs a nie ja sam.

Na nieistniejącym forum fobia....info zrobiłem kiedyś ankietę o tym, co zachęca ludzi do korzystania z forum. Głosy rozłożyły się mnie-więcej po równo przy odpowiedziach: "źródło informacji o leczeniu", "źródło wsparcia", "możliwość zawarcia znajomości", co oznacza, że userów najbardziej nastawionych na leczenie (tj. pierwsza opcja) wcale nie było tak dużo wśród głosujących.

a najlepszą odpowiedzią na Twoje pytanie będzie chyba wynik ankiety: skoro ktoś nie wierzy w powodzenie, to czemu miałby próbować?

[Seeker]

a najlepszą odpowiedzią na Twoje pytanie będzie chyba wynik ankiety: skoro ktoś nie wierzy w powodzenie, to czemu miałby próbować?

Myślałem o tym raczej w taki sposób, że ktoś już próbował wiele razy i po prostu uświadomił sobie, że nie jest to możliwe, albo właśnie udało mu się to zrobić i dzisiaj żyje normalnie funkcjonując w społeczeństwie.


Faktycznie, forum fs info zostało sprzedane, nawet o tym nie wiedziałem a dawno temu, zdarzało mi się czytać tam artykuły jako gość.

[BlankAvatar]

na pewno i takie osoby głosowały

[świr]

Jest też różnica między złagodzeniem a wyleczeniem. Ja ciągle balansuję, jak udaje mi się wyleczeć lęk społeczny to w następwstwie przychodzi depresja ,która uniemożliwia mi funkcjonowanie i vice versa...

Może niekórzy po porstu niektórzy nigdy z tego nie wyjdą...

[klocek]

Ja się wyleczyłem.

[123user]

Ja się wyleczyłem.

Jak? Zdradź sposób.

[BlankAvatar]

jako dopełnienie pytania z ankiety proponuję swoją:

http://phobiasocialis.pl/forapl_redirect...14786.html

[RedIsABeautiful]

Też wierzę że się da. Wiem też jednak że jest bardzo ciężko i nawet połowie z nas prawdopodobnie się to nie uda, ale część się wyleczy. To jedna z gatunków rzeczy cholernie trudnych, ale do zrobienia.

Z resztą ktoś już wcześniej ładnie napisał że w tym świecie dzieją się "rzeczy które by się nawet fizjologom nie śniły." Jak ktoś się zna na piłce nożnej to chyba się domyśla kto zostanie w tym sezonie mistrzem Anglii - oczywiście pewnie Leicester. Jakie mieli szanse przed rozpoczęciem sezonu? Pewnie jakieś około 0,2%

[Seeker]

Ja osobiście uważam, że nie jest to możliwe po prostu, tak mamy ukształtowany mózg, sam leczyłem się od bardzo dawna, chodziłem na terapie przez 3 lata, analityk wytłumaczyl mi co prawda, jak powinienem logicznie zachowywać się w danych sytuacjach, zrozumiałem bardzo dobrze, że mój lęk jest irracjonalny, i chociaż nie wiem jak bardzo byłbym tego świadomy, w różnych sytuacjach nie byłem w stanie go powstrzymać, po prostu nagle zaczynasz czuć dziwne przeszywające Cie uczucie które, sprawia, że czujesz jakby Twoje zycie było zagrożone, zaczynasz się pocić, Twoje mięśnie się spinają, i chociaż myślisz i wiesz, że sytuacja w której się znajdujesz nie zagraża Ci, to nic nie daje.

Przestałem chodzić na terapie,próbowałem zmienić diete, zdrowo się odżywiać, wysypiać się, uprawiać sporty afirmować i medytować co naprawdę wiele mi dało, ale nie to czego najbardziej oczekuje.

Poddałem się, na prawie 2 lata, po tym czasie zdecydowałem się na przyjmowanie SNRI, i przyjmowałem je przez 2 lata, i naprawdę przez pewien okres czasu funkcjonowałem jak normalny człowiek ten etap mogłbym nazwać najlepszym w moim życiu, potrafiłem się cieszyć z wielu spraw, naturalnie rozmawiac, nie czułem lęku , który powodował że wycofywałem się z sytuacji którycch tak naprawdę pragnąłem. Miałem masę znajomych a co najlepsze, sytuacje które, kiedyś mnie paraliżowały wystąpienia publiczne przed dużą publicznością, nie sprawiały, że odczuwałem lęk, tylko właśnie lekki stres który motywował mnie do działa, to było świetne uczucie bo zrozumiałem jaka jest wielka różnica miedzy mmoim lękiem, a stresem. NIestety czym dlużej przyjmowałem tym zacząłem czuć się gorzej, problemy z pamiecią, przestawałem czuć cokolwiek, nie mogłem się na niczym skupić, zmniejszyło mi się libido, i przestałem przyjmować, chyba z 5 razy podchodziłem do próby odstawienia, i to co wtedy przeżyłem z kolei to niestety najgorszy etap w moim życiu, nie wiem ilu ludzi tutaj przyjmuje ssri lub snri, i ilu z Was mówi sobie, że odstawi za jakiś czas, albo próbuje odstawić, ale mam nadzieje, że tylko u mnie tak wyglądało odstawienie. Nie mogłem spać byłem bardzo pobudzony, miałem przechodzące prądy przez głowe bardzo niemiłe uczucie, paraliże senne i wiele innych.

Teraz mija jakieś 5 lat od kiedy odstawiłem snri, nie chodzę już na zadne terapie, nie przyjmuej zadnych leków, i po prostu pogodziłem się z tym, że tak musi być, staram się przełamywać swoje lęki, i robić rzeczy które, mnie paraliżują, mieszkałem przez ponad rok za granicą i tam pracowałem, samotnie z obcymi ludzmi, dzieki ktorym zyskałem ogromnego dystansu do tej choroby, mam wspaniałą dziewczynę która zawsze mnie wspiera, i cieszę się życiem jak tylko potrafie.
Ale nie liczę już na to, że kiedykolwiek normalne sytuacje społeczne nie będą wywoływać we mnie lęków, powodujących różne moje odchylenia.

Podsumowując uważam, że fobii społecznej bez tabletek które, zmieniają neuroprzekaźnictwo w mózgu, nie można wyleczyć, trzeba się po prostu do tego przyzwyczaić.

Tak czy inaczej życzę wszystkim powodzenia.

[masterblaster]

Ilu jest fobików, tyle też odmiennych kombinacji warunków/przyczyn korzystnych dla rozwoju tego charakterystycznego objawu stresu.
Mz. dobrze jest dbać o to co wspiera zdrowie (szerokie możliwości), zamiast zajmować się zwalczaniem samych nieprzyjemnych objawów (poniekąd są one wskaźnikiem stanu zdrowia).

[Pan Foka]

Jak? Zdradź sposób.

Pewnie wapował DMT.