Poradnik na walkę z nieśmiałością

[KurlZZ]

Cześć,

Jakiś czas temu natrafiłem na stronkę, która jest prowadzona przez kolesia co reklamuje od dawna znany rosyjski lek na fobie społeczną. PHENIBUT, wytłumacza on tam ile powinno sie brać, w jaki sposób, oraz ma do wykupienia poradnik na walke z lękiem społecznym krok po kroku, który kosztuję 10zł. Tak więc nie drogo.

Kroki z tego poradnika wygladają, ze pierw sie witamy z przypadkowymi przechodniami, potem w nastepne dni komplementujemy, nawiazujemy small talk, dzownimy z ich telefonu, ze niby nasz telefon zgubilismy, wchodzimy do restauracji i prosimy o szklanke wody za free, pytamy dziewczyny o selfie z nami, az do dni w ktorych celowo tworzymy nie zreczne sytuacje, jak np dzielimy sie smutna historia lub robimy pompki w centrum,

Co o tym myslicie?

Jezeli u kogos dopiero od nie dawna wytworzyl sie lęk społeczny, ale chyba jeszcze nie do końca fobia to takie cwiczenia, jak i phenibut moglyby pomoc w walce z lękiem?

Pozdrawiam

[Divine]

Jeśli chodzi o Phenibut to nigdy go nie brałem, ale na podstawie tego co wielokrotnie czytałem mogę powiedzieć, iż jest on dobry tylko na krótką metę. Wynika to z tego względu, że bardzo szybko wyrabia się tolerancja. Kolejna wada jest taka, że Phenibut ma bardzo duży potencjał, jeśli chodzi o uzależnienie. Nie oznacza to, że lek jest bezużyteczny, ale jednak nadaje się on raczej do doraźnego stosowania (np. przed ważną prezentacją). W dziale o lekach jest wątek nt. "Fenia", poczytaj

Co do tych zadań: myślę że nie zawsze mają one sens. Nie twierdzę, że to nie będzie pomagać (jak najbardziej, pomóc może), ale czy na pewno chciałbyś robić pompki w miejscu publicznym? Nie mówię już o misjach z Demonic Confidence (zwłaszcza tych ostatnich) Moim zdaniem warto zaczynać od tych łatwiejszych rzeczy (np. pytanie o godzinę), a gdy mamy to już opanowane to lepiej zająć się praktykowaniem przemówień publicznych (np. w ramach Toastmasters) albo działać w stylu użytkownika forgetall tj. poznawać dziewczyny w klubach Jakkolwiek na to się zapatrywać uważam, że jeżeli chcemy rozwijać swoją pewność siebie to znacznie lepiej zagadać do nieznajomej dziewczyny niż chodzić po centrum handlowym z jedną ręką podniesioną do góry.

Kolejna szalenie ważna sprawa: działaj w kierunku zmiany swojego myślenia i sposobu postrzegania świata. Przerób terapię Richardsa albo inną terapię self-help, a jeszcze lepiej idź do psychologa "poznawczo-behawioralnego". Ja zaniedbywałem element zmiany myślenia przez lata, stawiając zamiast tego na forsowną ekspozycję. Przykładowo byłem kiedyś na Erasmusie i w ramach przełamywania się chodziłem na imprezy średnio 5 razy w ciągu tygodnia (tak, serio ). Ogólnie mówiąc to takie przełamywanie się bardzo mi pomogło, ale jednak w pewnym momencie doszedłem do ściany. Nie widziałem dalszych efektów. Dużo czasu zajęło mi dojście do tego, że moje myślenie jest nieprawidłowe i należy je zmienić. Aktualnie staram się nad tym pracować. Gdybym zauważył ten problem wcześniej to byłbym teraz znacznie dalej. Naprawa naszego "oprogramowania" w głowie to kwestia priorytetowa. Najlepiej zacznij właśnie od tego

[Zasió]

bo ci od CBT akurat chcą pracować nad myśleniem...

[Divine]

Jeżeli zawiodłeś się na psychologach to bierzesz terapię self-help, która najbardziej Ci odpowiada, a następnie ją przerabiasz. Nie ma tu nad czym deliberować.

[Zasió]

próbowałem, jestem na takie terapie zbyt niecierpliwy, zbyt zniechęcony do nauki, za mało samodzielny, za bardzo ulegający wpływom innych, za bardzo pragnący wsparcia i zrozumienia.

taka "terapia" to tylko zbiór mniej lub bardziej użytecznych informacji, podanych w irytujący, przegadany, meczący sposób.

w kontekście tego, co pisał kolega wyżej - to akurat terapia zakładająca maksymalne nastawienia na ekspozycję, a nie zmianę myślenia np. myślenia o sobie. oczywiście zmiana myślenia bez działa jest niewykonalna, pytanie tylko o proporcje. nie każda myśl, jak sie wydaje, wymaga do zmiany jakiegoś case study czy przykładu z gatunku "wczoraj na kiblu pomyślałem sobie, że"... no, ale każdy terapeuta uważa dokładnie odwrotnie. jeśli nie biegasz po klubach, nie mieszkasz w mieście, w którym regularnie spotykają sie fobicy - nei masz czego szukać na terapii.

[KurlZZ]

Mogę iść do rodzinnego lekarza? Czy pozostanie ślad w papierach wtedy, ze bylem leczony na fobie spoleczna?

[Zasió]

rodzinny ci pewnie nie przepisze nic, tylko odeśle do psychiatry. do psychiatry nie trzeba skierowania.

co wy macie z tymi śladami w papierach? aplikujecie do służ specjalnych, że będą was sprawdzać? (no dobra, dobra, do zwykłej pracy w USC też się niby wypełnia ankietę, ale już nie pamiętam, część o chorobach chyba nie obowiązuje na tym poziomie dostępu do wrażliwych danych)