Jak być bardziej stanowczym

[enrike]

Witam. Jednym z moich problemów jest brak stanowczości, zdecydowania w podejmowaniu decyzji, asertywności oraz uleganie ludziom nawet wtedy gdy nie mają racji lub po prostu nie chce robić tego co oni. Jak w kontaktach z ludźmi czuć się jak równy z równym a nie zawsze z pozycji przegrywa. Jak wy to widzicie? Jeśli był podobny temat bądź post wydaje się idiotyczny proszę o przeniesienie lub usunięcie.

[BlankAvatar]

gdzies byl podobny temat, ale nie pamietam gdzie

anyway, jak stac sie bardziej stanowczym? jezeli to jest duzy problem, to prawdopodobnie najlepiej konsekwentnie malymi krokami, zeby nie frustrowac sie jak sytuacja okaze sie za trudna. jesli brak asertywnosci nie jest duzym problemem (czasem brakuje - czasem nie) to mozna probowac sie monco zmotywowac i rzucac na glebsza wode

[123user]

http://phobiasocialis.pl/forapl_redirect...15757.html

[stap!inesekend]

Ja bym tu zadał inne pytanie: jak być bardziej stanowczym, nie przechodząc jednocześnie na ciemną stronę mocy.

[Zasió]

tak stap, myślę, że większości fobików właśnie o to chodzi.

[enrike]

Małymi kroczkami niby okej, jednak wolałbym na pełnej ku..ie móc komuś pocisnąć, wreszcie powiedzieć co o kimś myślę. A tak to trzeba tłumić w sobie emocje i robić dobrą minę do złej gry.

[dziewczyna z naprzeciwka]

To chyba nie jest definicja stanowczości...

Może podaj przykład konkretnej sytuacji, w której nie jesteś zadowolony z tego w jaki sposób się zachowujesz.

[Urthon]

Wydaje mi się, że przede wszystkim należałoby rozwinąć swoją pewność siebie. ale jak to zrobić, to już temat rzeka, chociaż na forum jest pomocniczy temat o tym.
http://phobiasocialis.pl/forapl_redirect...16235.html

[enrike]

To chyba nie jest definicja stanowczości...

Może podaj przykład konkretnej sytuacji, w której nie jesteś zadowolony z tego w jaki sposób się zachowujesz.

Chyba faktycznie źle dobrałem słowa. Opiszę to na podstawie konkretnych sytuacji.

Sytuacja 1. Powiedzmy, że w pracy mógłbym komuś kazać coś zrobić. Jednak czuję opór w przekazaniu polecenia. Nie mógłbym wyegzekwować tego, że ta osoba robi to niepoprawnie bądź opieszale.

Sytuacja 2 Muszę podjąć jakąś decyzję. Nawet jeśli to jest jakaś błahostka potrafię pytać sie wielu osób tak by w miarę ograniczyć moją odlowiedzialność w razie błędu.

To by właśnie wynikało z braku pewności siebie. Bo pomimo tego, że jestem pewien że coś jest okej to i tak targają mną niepewności.

[dziewczyna z naprzeciwka]

Sytuacja 1. Powiedzmy, że w pracy mógłbym komuś kazać coś zrobić. Jednak czuję opór w przekazaniu polecenia. Nie mógłbym wyegzekwować tego, że ta osoba robi to niepoprawnie bądź opieszale.

No widzisz, tu masz piękny przykład na to, jak Twoja podświadomość broni Cię przed schamieniem
Kazać komuś coś zrobić jest bardzo niegrzeczne, pozbawione szacunku. Kiedy mi ktoś każe coś zrobić, to mam od razu wizję tej osoby z moim kuchennym wystającym znad jej obojczyka.
Na szczęście u mnie w pracy i prawie w każdym poprzednim miejscu nie spotykam się z rozkazami. Tylko z prośbami
Zamiast więc komuś nakazywać, po prostu go poproś. Czy mógłbyś proszę...? Tutaj popularne jest też dziękowanie od razu. Czyli: Czy mógłbyś proszę zamknąć okno? Dziękuję. I po wykonaniu prośby po raz drugi podziękowanie.
Ale zdaję sobie sprawę z tego, że w Polsce wygląda to trochę inaczej, ludzie uprzejmi bywają w wielu środowiskach uważani za naiwniaków i wykorzystywani, niestety moim zdaniem kwestie kultury osobistej są w Polsce często postawione na głowie. Ale spróbować możesz.

Sytuacja 2 Muszę podjąć jakąś decyzję. Nawet jeśli to jest jakaś błahostka potrafię pytać sie wielu osób tak by w miarę ograniczyć moją odlowiedzialność w razie błędu.

To też dobry sygnał tak naprawdę. Nie jesteś chyba królem jakiegoś imperium, żeby sobie sam decydować według swego widzimisię, więc pytanie innych o zdanie dobrze o Tobie świadczy. Jeżeli jednak są sprawy, w których inni absolutnie nie oczekują pytania o zdanie, czy wręcz jest to niepraktyczne z innych względów, to może po prostu wyobraź sobie, co powiedziałaby każda z tych osób, trochę je już pewnie znasz (?).

[PannaJoanna]

enrike, dla mnie to uciekanie od wzięcia odpowiedzialności za ewentualne "złe konsekwencje" decyzji.