PhS
09 Kwi 2017, Nie 13:21, PID: 626671
Niedawno dostałem swoją diagnozę FS, choć wiedziałem że coś jest że mną nie tak od dawna 
Opiszę na czym polega mój problem. W okresie edukacji zawsze byłem tym który trzymał się lekko z boku, choć nie wynikało to raczej ze strachu tylko raczej braku potrzeby. Moje potrzeby społeczne były z nawiązką zaspakajane uczęszczaniem na zajęcia/wykłady. Krótko przed zakończeniem studiów poznałem swoją ex - która była ideałem dla fobika, bo przejęła tą stereotypową rolę faceta i to ona za mną biegała. A nawet w późniejszym etapie znajomości "oświadczyła" mi się
Wszytko było fajnie bo wszystkie potrzeby społeczne przeniosłem na nią a resztę energii przeniosłem na prace. Niestety po pewnym czasie się rozstaliśmy a ja skupiłem się 100% na pracy.
Aktualnie doszedłem do etapu że o moim istnieniu nie wie prawie nikt. Mieszkam z rodzicami, prawie nie wychodzę z domu. Jak muszę gdzieś się udać to tylko samochodem.
Zupełnie nie wiem jak "działają" jak się zawiązują relacje itd ale np na poziomie formalny nie mam żadnego problemu (ale to dlatego że jest jasny cel i krótka ekspozycja)
Czy jest szansa dla takiego Goluma aby się uspołecznić? Jak to zrobić?
Opiszę na czym polega mój problem. W okresie edukacji zawsze byłem tym który trzymał się lekko z boku, choć nie wynikało to raczej ze strachu tylko raczej braku potrzeby. Moje potrzeby społeczne były z nawiązką zaspakajane uczęszczaniem na zajęcia/wykłady. Krótko przed zakończeniem studiów poznałem swoją ex - która była ideałem dla fobika, bo przejęła tą stereotypową rolę faceta i to ona za mną biegała. A nawet w późniejszym etapie znajomości "oświadczyła" mi się
Wszytko było fajnie bo wszystkie potrzeby społeczne przeniosłem na nią a resztę energii przeniosłem na prace. Niestety po pewnym czasie się rozstaliśmy a ja skupiłem się 100% na pracy.
Aktualnie doszedłem do etapu że o moim istnieniu nie wie prawie nikt. Mieszkam z rodzicami, prawie nie wychodzę z domu. Jak muszę gdzieś się udać to tylko samochodem.
Zupełnie nie wiem jak "działają" jak się zawiązują relacje itd ale np na poziomie formalny nie mam żadnego problemu (ale to dlatego że jest jasny cel i krótka ekspozycja)
Czy jest szansa dla takiego Goluma aby się uspołecznić? Jak to zrobić?
od takich rodziców,co nie widzą problemu,to będzie pierwszy krok. Im jest z tym dobrze bo nie są samotni. Jak im się wymkniesz z klatki,sytuacja się odwróci:teraz oni będa mieć problem z samotnością a ty młody jesteś poradzisz sobie. W końcu potrzeba jest matką wynalazków.