Nie chcę żyć...

[Funia]

Cała się trzęsę. Bez przerwy płaczę, teraz też. Dzisiaj w kościele płakałam i dostałam jakiegoś ataku paniki.
Leże i płaczę. Nie wiem, co zrobić. już tego nie wytrzymam. teraz jest akurat taki czas, że na żadną terapie nie mogę się wybrać, do marca przynajmniej. Pómżcie , nie wytrzy6mam tego, jak mam żyć. Nic nie sprawia mi radości, nie potrafie się niczym zająć, tylko leżeć albo płakać.
Nie wytzrymam tego.

[faura]

płacz, płacz, płacz. krzycz, krzycz, krzycz. przyjdzie moment, że już wypłaczesz wszystkie łzy i zedrzesz sobie gardło. i sięgniesz dna swojego cierpienia. cała będziesz bólem. a wtedy zobaczysz, że ból minie, ze odejdzie, zniknie, ZUŻYJE SIĘ. i odczujesz ulgę i radość i zaświeci słońce.
tylko przejdź przez to, przetrzymaj.

ale może uda ci się iść na terapię, do specjalisty, obojętnie, możesz iść do psychologa, ale możesz też iść do księdza, albo do jakieś bliskiej ci osoby. wtedy nie będziesz przynajmniej samotna w tym bólu.

[Sugar]

płacz, płacz, płacz. krzycz, krzycz, krzycz. przyjdzie moment, że już wypłaczesz wszystkie łzy i zedrzesz sobie gardło. i sięgniesz dna swojego cierpienia. cała będziesz bólem. a wtedy zobaczysz, że ból minie, ze odejdzie, zniknie, ZUŻYJE SIĘ. i odczujesz ulgę i radość i zaświeci słońce.
tylko przejdź przez to, przetrzymaj.

ja tak robię, to pomaga naprawdę. Funiu, jesteśmy z Tobą

[Rumbajło]

naturalna reakcja przed sesją, ale to dopiero za miesiąc

[Niered]

Ja bym z Tobą chętnie popłakał, ale musiałby być ku temu jakiś solidny powód

Płacz nic nie daje generalnie, ale po coś jest więc jeśli potrzebujesz, to może faktycznie wypłacz się

Musisz się jakoś wyżyć
najlepiej kup sobie konsole i popykaj w Devil May Cry 4 może przejdzie : p
http://archiwum.polygamia.pl/wp-content/..._79536.jpg

[faura]

Musisz się jakoś wyżyć
najlepiej kup sobie konsole i popykaj w Devil May Cry 4 może przejdzie : p

o! to nie jest głupi pomysł! pykaj sobie w jakąś wciągającą grę i graj nie będziesz mysleć o niczym innym.

[MK]

Dziewczynie wali się świat, a wy sobie z niej jaja robicie

[Rumbajło]

żeby świat się walił, potrzeba naprawdę poważnego powodu> Jako że Funia żadnego nie podała, można pomyśleć, że takowego nie ma. Załamka łatwo przychodzi i łatwo odchodzi, jeśli człowiek ma się czym zająć

[Funia]

rumbajło, wątpie, by to była zwykła załamka, ja mam prawdopodobnie depresje od roku to na bank. Z jakimiś dziwnymi nawrotami i za każdym razem jest gorzej.
Z grą dobry pomysł, ale ja już nie potrafię, parę razy coś włączyłam, ale po chwili wyłączyłam, nie daje mi to kompletnie radości. po za tym nie można grać tak reszte całego życie...
Napisałam w temacie, ze nie chce mi się żyć - to jest mój problem. brak ochoty i radości z życia. Nie wiem, co ze sobą zrobić. minuty ciągną mi się niemiłosiernie. Nie moge sie na niczym skupić.
Teraz to już jest jakieś krańcowe naislenie.
I coraz poważniej zaczynam mysleć o skonczeniu ze sobą.

[Prodigy]

Nie gadaj tak nawet. Ja jak mam depresje to wychodzę z domu, na spacer, na basen gdzie cokolwiek. Musisz spróbować się czymś zająć, coś sobie wkręcić innego.

[lochfyne]

Na depresje najlepsze jest świeże powietrze - spacer. A jeszcze lepszy jest wysiłek fizyczny na świeżym powietrzu! Nie tylko sprawia że organizm się dotlenia, po wysiłku wydziela się jakaś tam substancja, nazwy nie pamiętam - która sprawia że czujemy się lepiej. No a dodatkowo po solidnym zmęczeniu nie ma siły by o czymkolwiek myśleć, tym bardziej złym. Mi to poprawia zawsze nastrój

Nie myśl proszę o skończeniu z sobą. To najgłupsze co można zrobić. Może i to skróciłoby to Twój ból, ale pomyśl ile bólu zadałabyś tym innym. Poza tym pomyśl o mamie, która musiała Cie urodzić a potem wychować. Na pewno kosztowało ją to wiele trudu i wysiłku. Nawet jak jej coś nie wychodziło, tak jak mojej, lub robiła coś źle, to nie mógłbym tego zrobić swojej mamie...

Dlatego ja zamiast ślęczeć nad monitorem, siedzieć w domu i myśleć, sugeruje wyjść z domu na spacer, najlepiej wieczorem jak jest mało ludzi w jakieś spokojne miejsce. Można mieć słuchawki na uszach z ulubioną muzyką. W dłuższej perspektywie sugeruje zacząć uprawiania sportu, najlepiej zespołowego i takiego przy którym trzeba się dużo spocić

Wiem że łatwo powiedzieć, a trudniej się wziąć w garść i zrobić cokolwiek jak się jest w dołku. Ale takie niestety jest życie, że wszystko trzeba robić samemu. Ja wierzę w Ciebie, że się "podniesiesz". Mi się udało, choć nie było łatwo, czemu Tobie miałoby się nie udać?

[Prodigy]

Ta substancja to chyba arachidonoiloetanolamid popularnie anandamid. Wydziela się podczas wysiłku fizycznego, relaksuje i odpręża .

[Niered]

skoro wiesz, że to depresja spróbuj z nią walczyć, na początek wypadałoby lepiej poznać wroga

http://www.gandalf.com.pl/b/jak-wydobyc-...epresji-B/
http://www.gandalf.com.pl/b/odzyskac-nadzieje/
http://www.gandalf.com.pl/b/pokonac-depresje-C/

http://www.gandalf.com.pl/k/stres-i-depresja/
trochę tego jest do poczytania

[Funia]

Nie gadaj tak nawet. Ja jak mam depresje to wychodzę z domu, na spacer, na basen gdzie cokolwiek. Musisz spróbować się czymś zająć, coś sobie wkręcić innego.

U mnie kompletna dziura - mieszkam na wsi. nie ma basenu, a smaej an spacer to mi się leźć nie chce...

Nie myśl proszę o skończeniu z sobą. To najgłupsze co można zrobić. Może i to skróciłoby to Twój ból, ale pomyśl ile bólu zadałabyś tym innym. Poza tym pomyśl o mamie, która musiała Cie urodzić a potem wychować. Na pewno kosztowało ją to wiele trudu i wysiłku. Nawet jak jej coś nie wychodziło, tak jak mojej, lub robiła coś źle, to nie mógłbym tego zrobić swojej mamie...

To mnie jeszcze powstrzymuje.

[Jan Dzban]

Nie cierpię pisać w takich tematach, ale napisze.
Terapia z pewnością Ci się należy, ale jeżeli naprawdę jesteś w takim stanie, jak piszesz, to każdy powiatowy psychiatra wyśle Cie na obserwacje do psychiatryka (zwykle 2 tygodnie). Niezbyt zachęcająca perspektywa, prawda?

I tyle można Tobie pomoc. Nie licz na więcej. Nic o Tobie prawie nie wiemy, wiec nie licz na nic konkretnego. Mozesz sobie studiowac psychologie w internecie, chodzic na basen i spacerki, pograc w gre itd, ale dopiero wtedy, kiedy przestaniesz wysyłać w świat takie komunikaty.

[lochfyne]

Nie gadaj tak nawet. Ja jak mam depresje to wychodzę z domu, na spacer, na basen gdzie cokolwiek. Musisz spróbować się czymś zająć, coś sobie wkręcić innego.

U mnie kompletna dziura - mieszkam na wsi. nie ma basenu, a smaej an spacer to mi się leźć nie chce...

Tym lepiej Mniej ludzi, to wydaje mi się że mniej stresu. A na spacer można iść bez konkretnego powodu. Względnie można wymyślić sobie powód - pójście do sklepu. Takiego oddalonego od Twojego domu o 2-3 kilometry, najlepiej okrężną drogą Ja tak robiłem, kupowałem batonik i wracałem Najlepszy pomysł na spacer - powinien Cię zmobilizować

[puremind]

Zacznij doceniać w życiu to co juz masz, osiągnełąś - tylko nie pisze ze nic nie masz
Mi to troche pomaga, a byłem tez juz w takim dole psychicznym ze zycie nie miało prawie zadnego sensu

Taki pomysł na spacerek jak kolega wyzej podał jest dobry

[Jan Dzban]

Super pomysł. A na raka mózgu polecam biseptol.

[Zwjeszak]

ja rumiankiem zagoiłem gnijącą ranę

Terapia z pewnością Ci się należy, ale jeżeli naprawdę jesteś w takim stanie, jak piszesz, to każdy powiatowy psychiatra wyśle Cie na obserwacje do psychiatryka (zwykle 2 tygodnie). Niezbyt zachęcająca perspektywa, prawda?

o, ja byłem. emocjonujace przeżycie, ale zgwałcony nie byłem

[soulja]

Ja wyszedłem z bardzo poważnego doła.
Depresja ciągnęła się miesiącami raz była słabsza a raz naprawdę tak silna ,że aż się coś z moim ciałem działo.
Nie wiedziałem ,ze ból psychiczny może powodować też fizyczny.
Codziennie myślałem nad tym czy by z sobą nie skończyć.
Ciągnęło się to dość długo.
Zaczęło mi się poprawiać gdy zacząłem rozmyślać nad sensem istnienia i ogólnie o życiu.Potem dostrzegłem ,że są ludzie którzy mają naprawdę fatalnie.Trzeba jednak to zobaczyć i sobie uświadomić.Zacząłem doceniać swoje życie.
Nie mam nic do stracenia .Wszystko zaczęło się poprawiać.

Moja sytuacja nie jest superowa. Wielu by się załamało ale ja się już nie załamie.Trzeba brać życie jakie jest i zmieniać je.
Wyciskać z siebie 100% .Trzeba być gotowych gdy nadejdą szanse.
Depresji już nie mam od dawna.Oczywiście zdarza mi się ,że jest smutno ale szybko wracam do siebie.

Życzę ci żebyś odnalazła tą właściwą ścieżkę myślową w swej głowie i podążała nią.

[MK]

Tyle bigosu narobiłaś, że masz depresje od roku. Ja mam nieleczoną od 10 lat i żyję. Nic dziwnego, że Hitler mordował słabych ludzi

[Sosen]

MK ...

[Kasumi]

Na depresje najlepsze jest świeże powietrze - spacer. A jeszcze lepszy jest wysiłek fizyczny na świeżym powietrzu! Nie tylko sprawia że organizm się dotlenia, po wysiłku wydziela się jakaś tam substancja, nazwy nie pamiętam - która sprawia że czujemy się lepiej. No a dodatkowo po solidnym zmęczeniu nie ma siły by o czymkolwiek myśleć, tym bardziej złym. Mi to poprawia zawsze nastrój

Si, zgadzam się z powyższym, szkopuł w tym, że jak masz depresje to nie jesteś w stanie zmusić się do tego wysiłku fizycznego. Jak ja mam potwornego doła to jedyne na co mam chęć to położyć się na łóżku i gapić się w sufit. Co z tego, że ja wiem, że te wszystkie czynności "pomagają" skoro wówczas nie mam ochoty nawet ruszyć palcem.

[Sosen]

Pobiegać to sobie można, ale na słabą depresje, jak jesteś w mocnym dołku to takie babcine sposoby nie pomogą. Co nie znaczy, że należy wtedy się poddać i przekreślić wszystko.

[MK]

MK ...

?