Chcecie mieć dzieci?

[Użytkownik 100618]

Chciałabym jedno albo dwa, jak problemy zdrowotne będą przeciwwskazaniem do ciąży, to adoptowane. Ale na samotne macierzyństwo raczej się nie piszę, więc tu leży problem
Oczywiście jak trochę ogarnę się psychicznie, finansowo i ogólnie Czyli najwcześniej po 30.

[Mżawka]

Połowa... no dobra, jedna trzecia twoich postów tłumaczy przecież konieczność posiadania dużej liczby dzieci 

Przez chwilę myślałam, że to przytyk do moich postów i chciałam się bronić, że przecież smęcenie o samotności wchodzi w zakres tematyczny tego forum, ale już dojrzałam poprzedni post. 

Jakiś powód do aż tak dużej (jak na obecne czasy) liczby?

Na pewno jakieś się znajdą. Może powiem na początku, co na pewno NIE jest przesłanką - sympatia do małych dzieci (jako fobik się ich boję, raz w życiu trzymałam jedno na rękach i mi wypadło) oraz pieniądze z socjalu (mam nadzieję, że za x lat nikt nie będzie liczył moich dzieci na mieście i rachował ile dostaję od państwa).
Moje powody...hmm, pomyślmy:
1. A czemu nie?
2. Prawie nikt nie chce mieć dzieci, to trzeba nadrabiać statystykę.
3. Instynkt? Ciekawość jak to jest, że nowa osoba z własnym wyglądem i osobowością powstaje tak z niczego? Wizja, że za 300 lat będą żyli moi potomkowie? A tak na poważnie, to kierują mną identyczne powody jak ludźmi, którzy chcą mieć tylko dwójkę. 
4. Obecne czasy są bardziej sprzyjające do posiadania większej liczby dzieci niż poprzednie stulecia. 
5. Fajnie by było, jakby każde z dzieci miało zarówno brata jak i siostrę.
6. Korzyści, oczywiście tylko jak wychowanie pójdzie bardzo dobrze i będą mnie jeszcze lubić na starość - przy dobrych relacjach dzieci to również przyjaciele, poza tym łatwiej sobie poradzić z rodzicem jak ciężko zachoruje, podzielić się odwiedzinami czy zorganizować pogrzeb. 
7. Sama utrzymuję kontakt wyłącznie z najbliższą rodziną (4 osoby, wkrótce pewnie 3), nie mam innych bliskich osób. Ta samotność chyba wpływa też jakoś na to, że chciałabym mieć większą familię.
8. Znam dosyć sporo rodzin wielodzietnych, trzy w najbliższym sąsiedztwie i klasie licealnej byłam jedną z dwóch lub trzech osób, która miała mniej niż 2 rodzeństwa. Tak się trafiło, że żadna z tych rodzin nie jest patologiczna, a rodzeństwo nie musi niańczyć siebie nawzajem - obserwuję je z boku (w dzieciństwie miałam okazję spędzać razem wakacje) i odkąd pamiętam zazdrościłam im życia. Rodzice mądrzy, w niektórych przypadkach dobrze zorganizowana edukacja domowa, wspólne podróże po świecie, gry, jedzenie własnej produkcji (pieczywo, samodzielnie wędzone wędliny) - to oczywiście efekt dużych nakładów pracy (i finansowego szczęścia), ale nie miałabym nic przeciwko takiemu życiu. Moi rodzice też zawsze chcieli mieć więcej niż dwójkę, ale nie mogli - tata spędzał godziny na budowaniu szałasów, igloo, fortec i zamków śnieżnych, grach i wycieczkach - taki sentyment z dzieciństwa. Sama mam całą gamę podobnych pomysłów  
I ciekawostka - z internetów znam (jednostronna znajomość, żeby była jasność) jedną rodzinę z 14 dzieci - oni też nie żałują a radzą sobie przednio.   
Snuć wyobrażenia mogę bez końca, a prawdopodobnie i tak zostanę starą panną z kotami.

[USiebie]

A ja nie wiem czy bym chciał. Nie ma takiej odpowiedzi w ankiecie.

[Ksenomorf]

Przez chwilę myślałam, że to przytyk do moich postów i chciałam się bronić, że przecież smęcenie o samotności wchodzi w zakres tematyczny tego forum, ale już dojrzałam poprzedni post. 

Nie, w postach dziewczyny z naprzeciwka przewija się wątek muzułmańskiej ekspansji, która ma również podstawy demograficzne, stąd dysonans i moja uwaga.

[Amadeusz626]

Ja marzę, żeby mieć dzieci, uwielbiam je, ale nie wiem czy z moją fobią to realne

[dziewczyna z naprzeciwka]

Moje powody...hmm, pomyślmy:

Większość powodów mocno naciągana Ale co to punktu 2 przyznaję Ci rację i trzymam kciuki. Chociaż nie, bo nigdy nie wiadomo, może zakochasz się w jakimś Muhamadzie i Twoje córki będą w ręcznikach pomykać, a synowie w kieckach. Nie życzę Ci źle, ale takie przypadki chodzą po ludziach. Tfu, tfu.

Ja gdybym już miała mieć dzieci, to pewnie też więcej niż jedno. Nie dlatego, że koniecznie musiałoby mieć rodzeństwo, tu akurat przeciwnie, jestem zdania, że im więcej będzie miało kontaktu z dorosłymi tym szybciej i lepiej opanuje język i ogólnie będzie bardziej dojrzałe. Ale dlatego, że różnie w życiu bywa, może zachorować i umrzeć, może zginąć w wypadku. I co ja bym wtedy zrobiła? Byłam mamą, nie jestem mamą, i po co był ten cały cyrk, jak wszystko na marne? Dlatego jeśli już, to dwoje lub troje.

Ale to też nie idealne rozwiązanie, bo jeśli będą miały geny z tej samej puli, to jest duża szansa, że jeśli jedno będzie chore i umrze, to i drugie, czy trzecie. I jeśli już dojdzie do wypadku to najpewniej wszystkie będą w nim brały udział, bo będą razem w tym samym miejscu. Dlatego chyba wolałabym, żeby każde miało innego ojca. Dbamy wówczas o różnorodność genetyczną, a poza tym w takiej sytuacji będą spędzały mniej czasu razem, bo czas opieki ojców raczej nie będzie się pokrywał, w związku z czym ograniczamy również ryzyko zginięcia wszystkich np. w wypadku samochodowym.

[Użytkownik 100006]

Moje powody...hmm, pomyślmy:

Większość powodów mocno naciągana

Myślę, że nawet gdyby nie miała żadnych powodów, to chęć posiadania dzieci jest akurat jednym z tych nielicznych przypadków, gdzie logika nie ma do końca zastosowania, bo to się po prostu czuje(wystarczy powód "bo chcę i już", pomijając skrajne przypadki ofc). Także @Mżawka‍ , narób se dzieciaków ile wlezie  i powodzenia

[Kgg]

się kocha zazwyczaj, dlatego bym chciała. Ale tylko z jednego, bo za dużo czasu i energii to kosztuje.

@dziewczyna z naprzeciwka jestem fanką Twojej samoświadomości.

[Proxi]

@dziewczyna z naprzeciwka jestem fanką Twojej samoświadomości.

Samoświadomość? Bo mi wygląda to na obsesję.

[Kgg]

Myślę, że coś pomiędzy

[dziewczyna z naprzeciwka]

bo to się po prostu czuje(wystarczy powód "bo chcę i już"

Zgadzam się, bo chcę i już to jak najbardziej jest wystarczający powód. Tak samo jak "bo nie chcę i już"
Pytanie tylko, czy to "chcenie" utrzyma się po pierwszym porodzie

Samoświadomość? Bo mi wygląda to na obsesję.

Co niby? Chcieć dzieci = normalne, nie chcieć dzieci = obsesja? Nie mów, że jesteś tak prymitywny Proxi

[Mżawka]

Chociaż nie, bo nigdy nie wiadomo, może zakochasz się w jakimś Muhamadzie i Twoje córki będą w ręcznikach pomykać, a synowie w kieckach. Nie życzę Ci źle, ale takie przypadki chodzą po ludziach. Tfu, tfu.

W takim razie nie muszę się tym martwić, bo nigdzie się nie wybieram, a w moich okolicach muzułmanów spotkać można wyłącznie w niektórych budkach z kebabem. Poza tym jestem dosyć odporna na atrakcyjny wygląd - bardziej pociągają mnie odpowiednie poglądy, których na pewno nie dzielę z pewnymi grupami. Wolę nieśmiałych, dobrodusznych z poczciwym wyrazem twarzy - chyba jestem skazana na takich nieudaczników jak ja

Pytanie tylko, czy to "chcenie" utrzyma się po pierwszym porodzie

Takimi rzeczami należy martwić się po fakcie. Poza tym, jaki tam poród Już pierwsze miesiące ciąży mogą wykończyć.

[dziewczyna z naprzeciwka]

W takim razie nie muszę się tym martwić, bo nigdzie się nie wybieram, a w moich okolicach muzułmanów spotkać można wyłącznie w niektórych budkach z kebabem.

No to wracam do trzymania kciuków

Poza tym jestem dosyć odporna na atrakcyjny wygląd

Ej, ale oni nawet nie są atrakcyjni. Czarne kręcone włochy na dłoniach, fu.

Takimi rzeczami należy martwić się po fakcie. Poza tym, jaki tam poród Już pierwsze miesiące ciąży mogą wykończyć.

No tak, ale w ciąży po przekroczeniu magicznej granicy nie można już wycofać się z przedsięwzięcia, a po porodzie, z kolejnych ciąż już jak najbardziej można. Ale bądź dzielna.

[Proxi]

Co niby? Chcieć dzieci = normalne, nie chcieć dzieci = obsesja? Nie mów, że jesteś tak prymitywny Proxi

A jak nazwiesz układanie sobie życia kierując się czymś tak losowym jak śmierć dzieci w wypadku. Jak będziesz miała to nie wypuszczaj z inkubatora bo się czymś zarażą.

[Kra_Kra]

Poza tym jestem dosyć odporna na atrakcyjny wygląd

No cóż, różne są gusta na tym świecie : PPP Nie no, w każdej nacji się znajdą przystojni faceci, w tych islamskich może też.... : P Może wśród Bośniaków i Turków by się znalazło więcej takich, którzy mi się podobają (fizycznie), bo wśród nich jest łatwiej znaleźć kogoś o europejskim wyglądzie a i mindset u takich jest częściej akceptowalny... Ale po co szukać jakiejś namiastki Europejczyka w Turku czy tam innym, kiedy wokół tylu fajnych Europejczyków no i byłoby to nie fair wobec takiego Turka... Albo go akceptuję, albo siędoszukuję na siłę w nim czegoś, z czym on może się nie identyfikuje.

Kiedyś czytałam też, że sporo Irańczyków jest zsekularyzowanych i prowadzą alternatywne życie społeczne w ukryciu przed reżimem ajatollahów, ale tam jest młode społeczeństwo i obawiam się, że już większość młodszych jest jednak zradykalizowana szyicko.

[Mżawka]

Poza tym jestem dosyć odporna na atrakcyjny wygląd

No cóż, różne są gusta na tym świecie : PPP 

Teraz widzę jak to zabrzmiało, pewnie lubię brzydkich i niezadbanych, tak?  ;.D Chodziło mi o to, że nigdy nie byłam zakochana ani zauroczona czyjąś urodą, prędzej zainteresowania i poglądy sprawiały, że zaczynały się pojawiać jakieś motyle w brzuchu. Jak ktoś ma super twarz, ale jest imprezowiczem i na pewno nie planuje mieć dzieci, w ogóle nie zacznie mnie pociągać. Dodatkowo, osoby o wybitnie "modelowym" wyglądzie, obiektywnie bardzo atrakcyjne (a szczególnie jak są pewne siebie) jakoś mnie odrzucają - podświadomie kojarzą mi się z popularną elitą, która przebiera w partnerach i wiedzie inny tryb życia niż ja.

[dziewczyna z naprzeciwka]

A jak nazwiesz układanie sobie życia kierując się czymś tak losowym jak śmierć dzieci w wypadku.

Lol. Przecież ja nie chcę mieć dzieci. To tylko teoretyczne rozważania na temat tego, co byłoby korzystniejsze gdybym chciała. Naprawdę trzeba to pisać?





xD

[Kra_Kra]

Teraz widzę jak to zabrzmiało, pewnie lubię brzydkich i niezadbanych, tak? Śmieje się aż łzy lecą

Nie nie, nie o to mi chodziło, tylko o to, że trudno mi sobie wyobrazić, by arabską czy szerzej bliskowschodnią urodę określić jako atrakcyjna bo wypowiadałaś się o muzułmanach i myślałam że w ich kontekście to mówisz - że Cię nie przyciągną mimo swej urody, bo dla Ciebie ważniejsze są inne rzeczy, w których z muzułmanami byś się nie dogadała

Dodatkowo, osoby o wybitnie "modelowym" wyglądzie, obiektywnie bardzo atrakcyjne (a szczególnie jak są pewne siebie) jakoś mnie odrzucają - podświadomie kojarzą mi się z popularną elitą, która przebiera w partnerach i wiedzie inny tryb życia niż ja.

O, tak samo mam tylko, że z trochę innych powodów. Dla mnie osoby o "modelowym" wyglądzie są po prostu zbyt schematyczne, oczywiste, po prostu nudne.... Lubię, gdy ktoś jest interesująco charakterystyczny, ma nieoczywistą urodę, nad którą można się chwilę zastanowić

[Mżawka]

Nie nie, nie o to mi chodziło, tylko o to, że trudno mi sobie wyobrazić, by arabską czy szerzej bliskowschodnią urodę określić jako atrakcyjna.

Aaa, to w takim razie się zgadzamy. Wydawało mi się, że istnieje stereotyp o ich atrakcyjnej i egzotycznej urodzie, w końcu rzekomo białe kobiety na nich lecą. Mnie też się nie podobają. Jeśli chodzi o obcokrajowców, mogłabym wyjść co najwyżej za Słowaka, to chyba najbardziej podobna kulturowo do nas nacja.

[Fabiana]

chciałabym mieć dzieci, ale oczywiście jeszcze nie teraz. jak będę miała z kim je świadomie zrobić i będzie mnie stać, to będzie znaczyło moja fobia została już na tyle zmniejszona, że będę w miarę normalna

[dziewczyna z naprzeciwka]

Rozmawialiśmy sobie z chłopakiem ostatnio na temat dzieci, jakie to szczęście, że mamy podobne podejście
- Dawaj sobie zrobimy czwórkę. (On do mnie, drażniąc się)
- Ok. To rób. Jak urodzisz to potem ja.
- Nie no, żartuję. Też nie chcę. Na pewno nie teraz i nie za 10 lat.
- Może wymyślą syntetyczne dzieci do tego czasu?
- Jeśli nie ą w pieluchy to kupuję.

[Swango]

Nie. Do dzieci zawsze miałam ambiwalentny stosunek. Moja obecna praca skutecznie mi obrzydziła bachorki. Wiem że jedno, swoje, to co innego, ale nie. Pomijając takie "przyjemności" jak poród, to bałabym się też że urodzę jakiegoś niedorozwoja i potem się męcz z takim całe życie. Wolałabym mieć psa albo kota niż dziecko.

[verti]

- Jeśli nie ą w pieluchy to kupuję.

Jak wymyślą coś takiego to znacznie przekonam się do posiadania dzieci. Ktoś normalny pewnie nazwie mnie egoistią i dziwakiem, ale serio nie miałbym ochoty babrać się w , nawet jeśli byłoby to moje dziecko. Generalnie wszystkie takie rzeczy związane z fizjologią mnie brzydzą.

[Pan Foka]

To już niezła socjopatia i panienkowe maniery, niespecjalnie przeszkadzało mi przewijanie nielubianego - delikatnie mówiąc - dziadka, podejrzewam więc, że kupcia mojego dziecka pachniałaby dla mnie jak fiołki.

[Kylar]

Kobietom teraz nie wypada chcieć dzieci, bo wtedy ktoś może uznać, że chce być kurą domową.