Wolicie pracę zdalną czy stacjonarną?

[Indygo]

Czasem zastanawiam się, dlaczego pewni fobicy z własnej woli chcą przychodzić do biura, mimo iż mają rzekomo możliwość pracy w 100% zdalnej.
Chciałabym, żeby zarówno temat i ankieta dotyczył preferowanych form zatrudnienia, a nie stanu faktycznego, choć wiem, że może to się pokrywać.

Jednocześnie zachęcam do wyrażania opinii o tym, co wam się podoba w waszym obecnym trybie pracy. Czy jeśli mielibyście możliwość, to zmienilibyście coś pod tym względem? Jakie są waszym zdaniem wady i zalety każdej z tych opcji?

[qaz21122]

Z jednej strony praca zdalna jest za+, wstajesz 20min wcześniej i zdążysz do pracy. Dodatkowo biuro urządzasz pod siebie. Z drugiej strony czasami jest brak kontaktu z ludźmi, nie wiem jak innym ale lubię mieć opcję poprostu podejść do kogoś z pracy jak muszę o coś zapytać czy coś pokazać. Przerwa na fajkę i wymiana kilku zdań też pomaga oczyścić umysł od obowiązków. No i jest to rozdzielenie pracy od prywatnego życia. Nieraz się łapie że słyszę dźwięk z prywatnego komputera i mam wrażenie że ktoś z pracy coś napisał na teamsach XD

[Dalinar]

Czasem zastanawiam się, dlaczego pewni fobicy z własnej woli chcą przychodzić do biura, mimo iż mają rzekomo możliwość pracy w 100% zdalnej.

Każdy człowiek potrzebuje kontaktu z ludźmi mniej lub bardziej , ale jednak. Kontakt z ludźmi nawet powierzchowny pozwala chodź na chwilę uwolnić się od własnych myśli, życia we "we własnej głowie". Chodź na chwilę zapomnieć o samotności.
Nie wiem jak to wygląda w przypadku skrajnej fobii, wtedy rzeczywiście już chyba lepszą opcją jest praca zdalna. w moim przypadku prawie zawsze udaje mi się znaleźć w grupie tą jedną osobę z którą czuje się bardziej swobodnie a która przy okazji jest jakby "łącznikiem" do integracji z resztą osób .

[KamilWro]

Wolę pracować w biurze. Najlepiej mi się pracowało, gdy po pierwszym lockdownie mogłem wrócić do biura i najczęściej byłem w nim sam. W domu zwykle nie mogę się skupić na pracy.

[Mimishka]

To zależy - czasami lubię wyciszyć się i pracować z domu, czasami w coworkingu albo kawiarni na mieście. Doceniam wolność wyboru. Praca zdalna wygrywa u mnie.

[Indygo]

Z jednej strony praca zdalna jest za+, wstajesz 20min wcześniej i zdążysz do pracy. Dodatkowo biuro urządzasz pod siebie. Z drugiej strony czasami jest brak kontaktu z ludźmi, nie wiem jak innym ale lubię mieć opcję poprostu podejść do kogoś z pracy jak muszę o coś zapytać czy coś pokazać. Przerwa na fajkę i wymiana kilku zdań też pomaga oczyścić umysł od obowiązków. No i jest to rozdzielenie pracy od prywatnego życia. Nieraz się łapie że słyszę dźwięk z prywatnego komputera i mam wrażenie że ktoś z pracy coś napisał na teamsach XD

Hmmm... To ja chyba nie potrzebuję takiego rodzaju odświeżania umysłu. Jak chcę zrobić sobie przerwę od obowiązków, to raczej robię sobie kawę, siadam na balkonie, puszczam muzyczkę, odpalam jakiś podcast itd. Rozmowa z innymi ludźmi na żywo (to istotne, bo do rozmów online mam inny stosunek) jest chyba na szarym końcu mojej listy odprężaczy, no ale to ja. xp Niemniej jednak rozumiem, co masz na myśli. Jeśli chodzi o oddzielenie pracy od prywatnego życia, to u mnie sprawę załatwia zamknięcie laptopa służbowego lub jakiegoś programu/aplikacji czy kart w przeglądarce na moim prywatnym sprzęcie. Mi to zawsze wystarcza, ale inni ludzie mogą woleć jakiś wyraźniejszy podział.

Każdy człowiek potrzebuje kontaktu z ludźmi mniej lub bardziej , ale jednak. Kontakt z ludźmi nawet powierzchowny pozwala chodź na chwilę uwolnić się od własnych myśli, życia we "we własnej głowie". Chodź na chwilę zapomnieć o samotności.
Nie wiem jak to wygląda w przypadku skrajnej fobii, wtedy rzeczywiście już chyba lepszą opcją jest praca zdalna. w moim przypadku prawie zawsze udaje mi się znaleźć w grupie tą jedną osobę z którą czuje się bardziej swobodnie a która przy okazji jest jakby "łącznikiem" do integracji z resztą osób .

Nie żebym coś chciała udowodnić czy coś, ale mnie to zwyczajnie ciekawi: Dlaczego nie wystarczą znajomości online lub np. spędzanie czasu ze znajomymi spoza środowiska w którym się pracuje bądź studiuje?
Dla mnie kontakty z innymi ludźmi na żywo albo, o zgrozo, z którymi będę miała później przez dłuższy czas do czynienia, to właśnie coś, co nie pozwala mi tak jak to ująłeś "uwolnić się od własnych myśli, życia "we własnej głowie"", bo tego typu kontakty generują u mnie jeszcze bardziej myśli dotyczące tego, jak się prezentuję przy innych, zmuszają mnie do częstszego zastanawiania się nad tym, jakich słów powinnam używać albo czego mam nie mówić, bo zawsze z tyłu głowy siedzi ta myśl, że "wiedzą kim jestem, zapamiętają mnie, a potem mogę mieć przez to przesrane." Gdy komunikuję się z kimś za pomocą kąkutera czy smartphone'a, to nie muszę się chociaż przejmować tym jak wyglądam, a jeśli pośrednikiem miedzy mną a drugim człowiekiem jest okienko czatu/wiadomości e-mail, to jeszcze lepiej, bo mogę się dodatkowo zastanowić nad tym, co chcę przekazać oraz w jaki sposób chcę to zrobić, no i w drugą stronę - co dana osoba chce mi zakomunikować i czy dobrze ją rozumiem.

Mam jeszcze jedno pytanie: Czy nie boisz się, że ta jedna osoba, ten "łącznik", może z drugiej strony okazać się osobą, która zniszczy ci życie i reputację wśród innych pracowników?

Wolę pracować w biurze. Najlepiej mi się pracowało, gdy po pierwszym lockdownie mogłem wrócić do biura i najczęściej byłem w nim sam. W domu zwykle nie mogę się skupić na pracy.

O, ja mam odwrotnie - nie potrafię się skupić, gdy jestem otoczona na żywo przez inne osoby lub jestem w miejscu, które bardzo mnie fizycznie ogranicza.

To zależy - czasami lubię wyciszyć się i pracować z domu, czasami w coworkingu albo kawiarni na mieście. Doceniam wolność wyboru. Praca zdalna wygrywa u mnie.

Brzmi ciekawie. Jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się pracować w coworkingu. Wydaje się to być ciekawą opcją z tego względu, że wtedy raczej nie pracuje się ze swoimi współpracownikami, więc przebywanie wśród ludzi by mnie mniej stresowało.
W kawiarniach zawsze lubiłam samotnie przesiadywać w przerwach między zajęciami na studiach odrabiając prace domowe, więc jakbym miała jakieś problemy w mieszkaniu, które by mi uniemożliwiały hołm ofis, to mogłabym spróbować. : D

Dokładnie, ja również przede wszystkim cenię swobodę wyboru.

[KamilWro]

Wolę pracować w biurze. Najlepiej mi się pracowało, gdy po pierwszym lockdownie mogłem wrócić do biura i najczęściej byłem w nim sam. W domu zwykle nie mogę się skupić na pracy.

O, ja mam odwrotnie - nie potrafię się skupić, gdy jestem otoczona na żywo przez inne osoby lub jestem w miejscu, które bardzo mnie fizycznie ogranicza.

U mnie bardziej chodzi o balans między niemożliwością skupienia się na pracy w miejscu zamieszkania a niemożliwością skupienia się w miejscu pełnym ludzi. Tak źle i tak niedobrze, dlatego lepiej mi się pracuje, gdy w biurze jestem sam albo gdy jest mało osób i każdy skupia się na pracy. A gdy jest głośno i cały czas ktoś mi przeszkadza, to zagluszam ich muzyką w słuchawkach. Ostatnio dostałem słuchawki z ANC, więc pod tym względem jest jeszcze łatwiej.

[Nowy555]

ja wole stacjonarna, w domu ciezko z motywacja

[niki111]

Siedząc w domu tylko deprechy dostawałam, wolę wyjść do ludzi, mieć rutynę, lubię nawet te głupie poranne jeżdżenie autobusem, ale przynajmniej wychodzę z domu, nie chciałabym się zakisić w domu.

[Kacper]

jednak wolę zdalnie, po tak długim czasie zdalnej pracy i studiowania przypomniałem sobie jak trudno mi się skupić w hałasie, za dużo bodźców, mózg mi się wyłącza

nie, to nie od lęku/stresu, z tym nie mam problemu już w ogóle

jeszcze jak mówi żeby robić i jednocześnie coś tłumaczy, kur.wa zaje.bać się idzie, moje nogi mi komunikują że chcą sb iść xd

[Indygo]

Wolę pracować w biurze. Najlepiej mi się pracowało, gdy po pierwszym lockdownie mogłem wrócić do biura i najczęściej byłem w nim sam. W domu zwykle nie mogę się skupić na pracy.

O, ja mam odwrotnie - nie potrafię się skupić, gdy jestem otoczona na żywo przez inne osoby lub jestem w miejscu, które bardzo mnie fizycznie ogranicza.

U mnie bardziej chodzi o balans między niemożliwością skupienia się na pracy w miejscu zamieszkania a niemożliwością skupienia się w miejscu pełnym ludzi. Tak źle i tak niedobrze, dlatego lepiej mi się pracuje, gdy w biurze jestem sam albo gdy jest mało osób i każdy skupia się na pracy. A gdy jest głośno i cały czas ktoś mi przeszkadza, to zagluszam ich muzyką w słuchawkach. Ostatnio dostałem słuchawki z ANC, więc pod tym względem jest jeszcze łatwiej.

Chyba łapię, o co ci chodzi. Jednak pracując samotnie w biurze, nadal miałabym nieodzowne wrażenie, że „wielki brat patrzy”, co by mi znacznie utrudniało skupienie się na pracy. Nie masz czasem wrażenia, że np. jakbyś za bardzo wiercił się na fotelu, zbyt często wychodził do toalety czy przez przypadek wyświetliła by ci się jakaś dziwna strona lub muzyczka, to mógłbyś zostać źle zapamiętany?

[Mike]

U mnie zdalna jest na szczęście niemożliwa. Przez całą pandemię pracowałem normalnie tak samo jak teraz z klientem osobiście.

[Indygo]

U mnie zdalna jest na szczęście niemożliwa. Przez całą pandemię pracowałem normalnie tak samo jak teraz z klientem osobiście.

Dlaczego "na szczęście"?

[Mike]

Bo były by większe rachunki za prąd. W moim przypadku zdalna i tak nie jest możliwa

[Dalinar]

........

[karmazynowy książę]

Praca zdalna != Praca z domu

[Pandady]

Sprzedałbym duszę za możliwość takiej pracy i w miarę normalnych zarobków.
Mi pozostaje praca w przysłowiowych z w większości mentalnymi debilami, którzy myślą tylko o %.
Przypuszczam, że w przyszłości skończy się, to dla mnie "biletem w jedną stronę"

[Muffina45]

Gdybym mogła, pracowałabym tylko zdalnie - oszczędność i czasu, i pieniędzy na bilety, plus nie trzeba się telepać tramwajami. Teraz pracuję hybrydowo, ale te kilka dni w miesiącu, które trzeba przepracować z biura, to tyle co nic.
A biurowe pogawędki jakoś nie zaspokajają moich potrzeb towarzyskich (nie żebym się dużo odzywała podczas wspólnej kawki...), więc nic bym nie straciła, będąc całkiem na zdalnej.

[Indygo]

Gdybym mogła, pracowałabym tylko zdalnie - oszczędność i czasu, i pieniędzy na bilety, plus nie trzeba się telepać tramwajami. Teraz pracuję hybrydowo, ale te kilka dni w miesiącu, które trzeba przepracować z biura, to tyle co nic.
A biurowe pogawędki jakoś nie zaspokajają moich potrzeb towarzyskich (nie żebym się dużo odzywała podczas wspólnej kawki...), więc nic bym nie straciła, będąc całkiem na zdalnej.

W jakiej branży pracujesz, jeśli to nie jest tajemnicą? Zazwyczaj sytem hybrydowy rozumiany jest jako spędzanie określonej ilości dni w biurze (zazwyczaj to 2-3), a przez resztę tygodnia pracuje się zdalnie. Czy masz pełną dowolność, jeśli chodzi o wybór dni, w których możesz być "na miejscu" czy masz to z góry narzucone?

[Mighty]

Chciałbym mieć taką pracę w której mógłbym pracować zdalnie. Nie interesują mnie inni pracownicy. To nie są moi koledzy. Ja już wiem jak to jest z nimi. Nie musiałbym budzić się wcześniej i dojeżdżać autobusem, tramwajem czy metrem. Po fajrancie miałbym od razu czas wolny. Kończę np. o 15? Cyk, jest 15 i mogę wyjść sobie na dwór, pójść do sklepu czy poczytać coś. W pracy stacjonarnej wybija 15? W domu będę dopiero o 16. Godzina wyjęta z życia.

[Szinuja]

Na zdalnej bym nie wytrzymała, nawet stacjonarna praca mi nie pasuje, jeśłi miałabym pracować sama. Zdecydowanie wOle pracować wśród ludzi, nawet jesli czasem powoduje to jakiś dyskomfort.

[fafkulec]

Zdalna na 100%. Wstaję, otwieram lapka i jestem w pracy.

Akurat mam na tyle samodyscypliny, że robię swoje + nie jestem niepotrzebnie rozpraszany przypadkowymi interakcjami (*).
Czas dojazdu i powrótu z biura mogę przeznaczyć na zrobienie papu i jakieś porządki.

(*) Diabeł tkwi w szczegółach.
Póki co jestem w stanie skupić się na pracy. Inaczej będzie sprawa wyglądać, gdy zacznę olewać obowiązki, wtedy faktycznie trzeba zacisnąć zęby, bo "olewanie" prędzej czy później się zemści.
Załogę mam porozrzucaną po kraju, więc face 2 face w komplecie raz do roku, albo rzadziej. Jak robota jest zrobiona to telko heheszki się zdarzają.

[hidden]

Dla mnie optymalnie by było tak 1-2 razy w miesiącu stacjonarnie, to by zaspokoiło moje potrzeby kontaktu z ludźmi, no i czasami jak się ociągam z zaczęciem jakiegoś zadania to bym miała więcej motywacji. 
W tym roku byłam w biurze 4 razy i czasami mi tego brakuje.

[Indygo]

Zdalna na 100%. Wstaję, otwieram lapka i jestem w pracy.

Akurat mam na tyle samodyscypliny, że robię swoje + nie jestem niepotrzebnie rozpraszany przypadkowymi interakcjami (*).
Czas dojazdu i powrótu z biura mogę przeznaczyć na zrobienie papu i jakieś porządki.

(*) Diabeł tkwi w szczegółach.
Póki co jestem w stanie skupić się na pracy. Inaczej będzie sprawa wyglądać, gdy zacznę olewać obowiązki, wtedy faktycznie trzeba zacisnąć zęby, bo "olewanie" prędzej czy później się zemści.
Załogę mam porozrzucaną po kraju, więc face 2 face w komplecie raz do roku, albo rzadziej. Jak robota jest zrobiona to telko heheszki się zdarzają.

O, ja też mam podobnie do ciebie - mój zespół również jest rozsiany po całej Polsce, ale ostatnio się dowiedziałam się, że jedna osoba z sąsiedniego działu mieszka w okolicach mojego miasta, więc nie wiem, czy akurat z tą osobą nie będę się widywać się kiedyś częściej na żywo. xp Jakie masz odczucia z tych szczątkowych interakcji na żywo? Spotkanie na żywo z ludźmi z teamu jeszcze przede mną, więc jestem ciekawa, jak inne osoby w podobnej sytuacji to odczuwają.

Co do odraczania obowiązków, to nic nie działa na mnie tak, jak dedlajny. gorąco polecam. xD

U mnie ogólnie jest dużo śmieszków w dziale (no i w ogóle branża, w której pracuję, jest dość mimiczna), więc mamy naprawdę wesoło nawet, gdy robimy swoją robotę lub jesteśmy na szkoleniach.

Jeśli można spytać: W jakiej branży pracujesz?

Dla mnie optymalnie by było tak 1-2 razy w miesiącu stacjonarnie, to by zaspokoiło moje potrzeby kontaktu z ludźmi, no i czasami jak się ociągam z zaczęciem jakiegoś zadania to bym miała więcej motywacji. 
W tym roku byłam w biurze 4 razy i czasami mi tego brakuje.

Byłaś tam w celach towarzyskich czy musiałaś załatwić wtedy jakieś inne sprawy? Jaka branża?

[fafkulec]

Jakie masz odczucia z tych szczątkowych interakcji na żywo? Spotkanie na żywo z ludźmi z teamu jeszcze przede mną, więc jestem ciekawa, jak inne osoby w podobnej sytuacji to odczuwają.

Pracujesz z nimi, kontakt masz, to ci sami ludzie co zdalnie.
Raczej to my fobicy jesteśmy bardziej uznawani za dziwaków/sztywniaków.
W biurze nie gryzą mocniej, niż na odległość.

Moje doświadczenia pozytywne, ale jak na introwertyka przystało, nie aż tak żeby się tam pchać drzwiami i oknami
Wyjątkiem jest wyjście na browara, wtedy to już kompletnie nie ma się czym stresować.

Co do odraczania obowiązków, to nic nie działa na mnie tak, jak dedlajny. gorąco polecam. xD

To był motywator, ale do czasu.
Koniec roku się zbliża i nagle sobie wszyscy przypomnieli, że /dobrze by było do końca roku ogarnąć/. Gest Kozakiewicza, nie rozmnożę się.

Jeśli można spytać: W jakiej branży pracujesz?

IT