|
03 Sty 2009, Sob 13:46, PID: 107038
Dziękuję Wam bardzo... nie byłam pewna, czy moja decyzja jest dobra...
Dziś w końcu spotkam się sama z przyjaciółką  Wiem, że ciężko mi będzie teraz pozbyć się tego człowieka..będzie nachodził, dzwonił... Najtrudniejsze przede mną...
03 Sty 2009, Sob 13:50, PID: 107039
Trzymam kciuki, Koronko! Powodzenia w detoksie
No i miłego spotkania z przyjaciółką. Korzystaj, ile wlezie
03 Sty 2009, Sob 14:53, PID: 107048
vivi napisał(a):Kasumi, ale chyba nie aż tak zaborcza?Jestem zaborcza w pełnym tego słowa znaczeniu. Jak kogoś lubie to zaczyna mi odbijać i tak, najchętniej zakułabym tego kogoś w kajdany w lochach mojej piwnicy, żeby był tylko mój. xP "Mój. Albo niczyj." - Jak to powiedziała w pewnej książce jedna kobieta-potworek przegryzając ukochanemu szyję. 8) A teraz poważnie. Miałam kiedyś przyjaciółkę (zaborczość tyczy się również przyjaźni, nie tylko miłości), która była jedyną osobą, którą mogę rzeczywiście tak nazwać i faktem jest to, że usłyszała ode mnie parę razy słowo "zdrajca" (dokładnie jak pisze koronka) i w ogóle miałam jej za złe, że np. za długo rozmawia z kimś innym niż ja. Dzisiaj jak na to patrze z perspektywy czasu (było to dosyc dawno) to nie ukrywam, że jest mi wstyd. Nie wiem jaka jestem teraz, od tamtej pory myślę, że się troche udoskonaliłam, ale nie mam pojecia na ile w takiej sytuacji jestem w stanie panować nad sobą a na ile nie, jakoś nie mam na kim tego przetestować. Jednak wiem na pewno, że tej cechy nie da się pozbyć, czuje wręcz fizycznie, że to stale we mnie siedzi. Kolejny argument, że nie nadaje sie do ludzi, możecie mnie zlinczować, pozwalam xP Z drugiej strony jak bym była tylko słodka i miła to by mnie tu nie było, prawda? :[ p.s. vivi, fajna fotka w avku, taka dimoniczna :3
03 Sty 2009, Sob 17:30, PID: 107097
Ja też trzymam kciuki za Ciebie, Koronko
Cytat:Z drugiej strony jak bym była tylko słodka i miła to by mnie tu nie było, prawda? :[Ja jestem miła (choć nie słodka) i jednak tu jestem  Kasumi, nie miałam pojęcia, że jesteś tak niebezpieczna  Ech, nie znoszę i nie rozumiem ludzi zaborczych. Poczucie wolności to dla mnie jedno z najważniejszych ludzkich praw Zabrzmiało to jak z jakiegoś manifestu troszkę 
03 Sty 2009, Sob 17:48, PID: 107103
Luna napisał(a):Ech, nie znoszę i nie rozumiem ludzi zaborczych. Poczucie wolności to dla mnie jedno z najważniejszych ludzkich prawTeż nie wiem czy to rozumiem, musiałabym się zastanowić. Po prostu taka cecha, z którą się rodzisz i już (a może wytwarza się ona poprzez wpływ otoczenia, kto wie, ja w każdym razie jestem taka od dziecka). To tak jak ludzie porywczy, też ich nie rozumiem, dla mnie "wybuchanie" w każdej sytuacji to głupota, ale oni tacy są i nic nie poradzą. Można to wszystko okiełznać ale nigdy wyrwać z korzeniami. p.s. Luna napisał(a):Kasumi, nie miałam pojęcia, że jesteś tak niebezpiecznaNo coś ty, to tylko moja chora wyobraźnia xP
03 Sty 2009, Sob 19:57, PID: 107149
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 03 Sty 2009, Sob 19:58 przez vivi.)
Fajne z Was dziewczyny... Umiecie mówić o takich sprawach. Przyznać się do błędów. To naprawdę fantastyczne
W przypadku przyjaźni ja mam te zaborczościowe odchyły znacznie bardziej nasilone. Zdecydowanie. Kiedy z kimś jestem, to ta osoba ma pełne, naturalne prawo widywać się ze swoimi znajomymi, przyjaciółmi, rodziną itd. Dowolnie. Z przyjaciółmi bywa różnie, ale za zdradę traktuję na przykład niezabranie mnie gdzieś (na zasadzie że wybrał/a inne towarzystwo, a mnie tam nie chce). Pewnie, że nie będę się pchać na spotkanie fanklubu haftującego kaszubskie wzorki, ale jeśli w grę wchodzi normalne wyjście/impreza w większym gronie, to jest mi po prostu przykro, jeśli mnie przyjaciel/ółka nie zabierze. Tak samo przykro mi jest, kiedy taka osoba w większym gronie za mało ze mną rozmawia albo nie zauważa moich nastrojów. Matko, to brzmi strasznie  Najgorzej to chyba jednak jest w sytuacji, kiedy przyjaciel/ółka poznaje kogoś nowego. Od razu zaczynam walkę o pozycję, czuję się zagrożona i w zasadzie z miejsca stwierdzam, że przegram. Na pewno mnie oleje, bo tamta osoba jest fajniejsza. To strasznie męczące - nigdy nie jestem pewna nikogo. Ech -_- Ps. Dzięki, Kasumi
03 Sty 2009, Sob 20:02, PID: 107153
napisalam mu smsa ,nie wczoraj jak sugerowal tylko dzis
i nie wiem ale czuje jakbym sie zmuszala do tego i do tego spotkania 
03 Sty 2009, Sob 20:10, PID: 107159
To się nie spotykaj, kobieto!
 Nic na siłę :]
03 Sty 2009, Sob 20:22, PID: 107165
to zostane sama
ja wogole juz z zycia sie wycoguje w szkole nawet na referet nie ide co przed klasa trzeba mowic...
06 Sty 2009, Wto 20:38, PID: 108147
Ja nie wyobrażam sobie żeby związku z osobą która nie ma fobii. Ciężko jest chyba zrozumieć innym co naprawdę przeżywamy. Z drugiej strony chciałbym mieć laske która by mnie może rozkręciła, ale tu znowu problem jak na taką trafić jak ma się fobie.
07 Sty 2009, Śro 2:26, PID: 108200
ja fobii nie mam a nerwice i na jedno wychodzi bo tak samo boje sie spotkania mimo ze to ja czesto rozkrecam atmosfere ... ale jak stres zlapie to wyjde ze nie rozkrece
11 Sty 2009, Nie 11:27, PID: 109310
Ostatnio coraz bardziej marzy mi się wielka Miłość.
11 Sty 2009, Nie 15:42, PID: 109364
All you need is love. Czasem w to naprawdę wierzę. Myślę, że takie coś mogłoby mi pomóc. Jest taka jedna, co ją lubię, nawet z nią czasem rozmawiam!! Albo staram się przynajmniej. Fobii chyba nie ma, ale też jest raczej nieśmiała. Ogólnie to parę lat temu szło mi z dziewczynami jak po gruzach na kolanach i bez ochraniaczy. Teraz jest tylko kiepsko, więc cieszę się z postępów, jakie poczyniłem.
11 Sty 2009, Nie 16:04, PID: 109369
kate napisał(a):ja fobii nie mam a nerwice i na jedno wychodzi bo tak samo boje sie spotkania mimo ze to ja czesto rozkrecam atmosfere ... ale jak stres zlapie to wyjde ze nie rozkrece to za ogólnie - bo nerwice lękowe, to inaczej zaburzenia lękowe a fobia społeczna to dopiero jedno z takich właśnie zaburzeń mówiąc inaczej wszyscy mamy nerwicę...
11 Sty 2009, Nie 18:18, PID: 109390
Offtopując lekko powiem tylko, że na zachodzie już rezygnują z pojęcia nerwica, bo jest zbyt ogólne i nie opisuje problemu.
12 Sty 2009, Pon 0:34, PID: 109543
wiec scislej mam nerwice natrectw i chyba w malym stopnu lękową
a zreszta wszystko sie wiaze i naklada na siebie czy to lękowa prowadzi do fobii czy to netęctwa prowadza do fobii jeden diabel
12 Sty 2009, Pon 15:12, PID: 109594
A jak tam z tamtym kolesiem, Kate?
Spławiłaś czy może przemogłaś się i poszłaś z nim na piwo? :]
12 Sty 2009, Pon 16:11, PID: 109617
jakim kolesiem! ja bym poszła na piwo...
12 Sty 2009, Pon 16:47, PID: 109634
Zajrzyj wstecz, Sugar. Kate opisywała swoje rozterki związane z jakimś kolesiem. Nie chciała się z nim spotkać, ale nie chciała też być samotna, więc szukała kłamstwa, żeby przypadkiem nie dowiedział się, że spotkania sam na sam ją stresują :]
12 Sty 2009, Pon 23:05, PID: 109808
wow... temat się cholernie rozkręcił a ja nawet tego nie zauważyłem
 zreszta... w sumie nie mam nic nowego do powiedzenia... radzenie sobie z płcią przeciwną BUHAHAHAHA JA? Ja sobie nie radzę Teraz się wole wycofywać 8)
13 Sty 2009, Wto 14:07, PID: 109989
ja sobie z soba nie radze obecnie, a gdzie tu plec przeciwna
13 Sty 2009, Wto 14:12, PID: 109991
fobik napisał(a):ja sobie z soba nie radze obecnie, a gdzie tu plec przeciwna co sie dzieje?
20 Lis 2009, Pią 18:20, PID: 186348
Witam
Mam powazny problem,obawiam się ze juz nigdy nie znajdę dziewczyny,milości swojego zycia,mam juz 30 lat,choruje od 20 roku zycia na fobie,przeraza mnie ta mysl że nigdy nie znajde kobiety poniewaz to jest dla mnie glówny cel,ale czy osiagalny?fobia zżarla mi 10 lat życia,,przez 5 lat siedzialem w domu bez zadnej roboty,od jakiegos roku jest lepiej,bo nareszcie trafilem z lekiem który przynióśł poprawe w 80%,dalej strach sie pojawia ale juz mniej,pracuje chodze na studia,jestem bardziej odwazny ale cos jest takiego we mnie co odpycha partnerke,czy to ta niesmialość,ostatnio poznalem przez serwis randkowy kobiety w wieku 24 latmila ,sympatyczna,widac bylo ze sie angażowala,byla spokojna to juz myslalem ze to ta jedyna,tyle sobie nadziei narobilem,tyle zaangazowania a ona mnie tak poprostu porzucila,laska trafila mi sie raz na ruski rok,czlowiek byl taki zadowolony,że to ona,nawet mnie nie zdazyła do domu zaprosic,to co moglo byc takiego,jestem przystojny,spokojny,dobry,niesmialy,podczas spotkania bylem malo zdecydowany i chcialem ja pierwszy pocałować,jak moge sie z tego odrodzic z tego odrzucenia,a gdzie szukac juz nie mam pomyslów,jak powstac po takiej porazce,szukac czy sama znajdzie? |
|
|
PhS
.
