Kiedy uświadomiliście sobie, że macie fobię społeczną?

[prepare]

Witam. No mnie uświadomił psychiatra do którego poszedłem kiedy uznałem że dłużej chyba nie wyrobię. Ale wcześniej przeczesując sieć znalazłem różne testy na których wypadłem blado. Wszystkie te ''głupie" pytania w rodzaju czy przed wykonaniem ważnego telefonu krążysz wokół niego parę godzin, były jak żywcem wyjęte z mojego życia. jak pamięcią sięgam to moja fobia zaczęła się już w podstawówce i szkoda że dopiero po tylu latach zacząłem to leczyć.

[Petrus]

Ja dopiero nie dawno uświadomiłem sobie co mi dolega. To było kilka miesięcy temu, ale już od paru lat widzę że coś ze mną nie tak całe moje życie stanęło w miejscu. Aż ciężko uwierzyć ale kiedyś prowadziłem bardzo szybkie życie. Codzienne imprezy, dużo znajomych, dużo kobiet, zero zahamowań. Nie wiem kiedy dokładnie coś się zmieniło.

[Legion]

Ja sobie sam uświadomiłem wpisując w google moje objawy
Na początku myślałem, że jestem może niedojrzały emocjonalnie. nieśmiały itp.
Po wizycie u lekarza się okazało, że wikipedia nie kłamie i mam fobie.

[JakemJa]

Gdy dziewczyna mnie zostawiła, "wygoglowałem" swoje objawy.

[masterblaster]

Wtedy, kiedy przypadkiem znalazłem to forum

[Użytkownik 7017]

zawsze gdy wracam z nieudanej imprezy przez całe miasto sam piechotą o 4:30

ps np teraz.

[JakemJa]

[...] gdy wracam z [...] imprezy [...]

Bez urazy, ale nawet po głębszym zastanowieniu się, napewno uważasz, że masz fobie społeczną ?

[Kritya]

ja bylam na koncercie, to tez impreza, a na bank mam ta cholerna fobie

stachv znam to uczucie

[JakemJa]

Fakt, chyba u różnych osób fobia jest troche głębsza albo troche płytsza i może objawiać się na nieco inne sposoby. Oceniłem tu swoją miarką Chyba źle ze mną...

[Kritya]

fobie sa rozne, spoleczna tez ma rozne odmiany. Ja sobie jakis czas zaczelam uswiadamiac jaka jest moja fobia: srednio sie boje obcych zupelnie ludzi (chociaz strach jest jednak...) a bardziej ludzi ktorych juz znam, mam stresa przy nawiazywaniu mocniejszych kontaktow.
Tak naprawde caly czas dowiaduje sie nowych rzeczy o sobie, najpierw ze mam fobie jak zaczelam szukac na necie co mi jest, teraz w roznych sytuacjach dowiaduje sie i zwracam uwage na to co jest bardziej straszne a co mniej.

[Bibi94]

Uświadomiłam sobie to dosyć późno-za późno...może gdyby szybciej było rozpoznanie to to wszystko wyglądałoby trochę inaczej...

[Petrus]

Kritya mam tak samo najbardziej stresuję się w towarzystwie rodziny, następnie są znajomi, a przy obcych to jestem prawie luzak

[Edarpi]

W wieku piętnastu lat zacząłem się izolować.

[Exii]

Na pierwszym roku studiów. W końcu zdałem sobie sprawę z tego, że nie jestem nieudacznikiem, nie jestem ofiarą - mam fs i depresję.

[neska87]

Cześć wszystkim. Mam 24 lata. Tydzień temu chłopak z którym jestem dwa lata, zrobił mi awanturę, że chyba coś ze mną nie tak, bo kolejny raz nie chcę wychodzić do jego znajomych ( nie znam ich, wstydzę się). Zaczęliśmy analizować, że tak jest za każdym razem kiedy wypadają jakieś urodziny, andrzejki itp. Lepiej kiedy to się dzieje u niego w domu wtedy też jestem przerażona, ale mniej. Za to kiedy mam iść gdzieś do obcych ludzi porostu nie mogę się przełamać. Zaczęłam myśleć o tych wszystkich sytuacjach np. od miesiąca noszę w torebce karnet na siłownie i nie mogę się przełamać żeby tam iść sama. Wcześniej to była mała siłownia chodziłam tam z przyjaciółką teraz ona nie może, a siłownia przeniosła się w inne miejsce i jest ogromna. Czuję się strasznie głupio, ale nie umiem się w sobie zebrać i tam pójść. Dopiero dzisiaj zobaczyłam, że jest więcej takich ludzi..

[Samantha]

Symptomy fobii mam od 12 lat, natomiast uświadomiłam sobie, że to fobia w tym czasie, kiedy zarejestrowałam się na forum.

[xkamilax]

uświadomiłam to sobie kilka tygodni temu, dzięki wizycie u psychiatry
ale teraz jednak widzę, że objawy te towarzyszyły mi już od dłuższego czasu a teraz po prostu się nasiliły. myślę, że potrzebny jest duży dystans do siebie by móc samemu się zdiagnozować, ja się na to nie zdobyłam

[uno88]

Kontakt z ludźmi zaczął być znacznie nieprzyjemny pod koniec liceum. Wcześniej zawsze byłem w stanie się przełamać i osiągnąć to co chcę. Potem ciągły regres. To ,że to fobia społeczna to po paru miesiącach studiów w 2008.

[ostnica]

Po skończeniu studiów nie byłam w stanie szukać pracy, niechętnie podejmowałam staże i przeżywałam tam horror, zdałam sobie sprawę, że jestem nieprzystosowana. To, co się wtedy działo można nazwać FS, jednak bolesne wycofanie i lęk społeczny towarzyszył mi odkąd pamiętam (rodzinę mam dziwną pod tym względem, rodzice w sumie z tej samej gliny). Gdy problemy osobiste nałożyły się z zawodowymi doszła depresja, runęło wszystko i nadzieje też, nic nie rozumiałam, tylko tyle, że jestem skończona. Ociągając się szłam na terapię grupową. W jej trakcie odnalazłam to forum, wszystko pasowało, co to była za ulga... Półtora roku temu? Miałam prawie 28 lat. 28 lat w czarnej D, co tu dużo gadać.

[araya]

Kiedy sobie to uświadomiłem?Hmm, nie pamiętam już dokładnie. Pewnie jakiś rok temu,może trochę mniej. Chociaż już dużo wcześniej dziwne wydawało mi się to, że np. przed wychodzeniem z domu odczuwam lęk. Gdy znalazłem to forum to już byłem właściwie pewien, że to fobia. Tak się teraz zastanawiam jak tu trafiłem, pewnie w googlach coś tam wystukałem znając życie :-)

[sensual]

od roku

[Zasió]

Jeśli to to, a naprawdę wiele opisów pasuje, a przynajmniej pasowało - mam wrażenie, że zmuszony wieloma sytuacjami troche przecwiczyłem zycie i juz np. nei boje sie telefonwać... z drugiej strony tylko w te miejsca, które przepracowałem, i znam, a ze piaty rok studiow to siedzenie w domu, nei mam okazji poczuc np. strachu przed grupa ... natomaist dzis, na jedynych cwiczeniach w tygodniu, z obcymi z innego roku, znowu poczułem - wiec jesli to jest fs, to dowiedziałem sie chyab niedawno, przypadkowo znajdujac to forum. natomiast objawy mialem gdzies od 8-11 lat, w tym w czasaie gimnazjum i liceum najbardziej nasilone..

[czterdzieściicztery]

u mnie fobię stwierdzono jakieś 5 lat temu, objawy miałam od jakiś 9 lat ale bałam się komukolwiek do nich przyznac

[potfur z bagien]

Dopiero niedawno (mniej niz rok temu) przypadkowo trafiając na to forum uświadomiłam sobie że te wszystkie moje cechy i objawy czegoś to fobia. Dotychczas uważałam sie, za osobe skrajnie i postepująco nieśmiałą i introwertyczną. Odkąd pamiętam była nieśmiała, pierwszy dzień zerówki czy podstawówki to był koszmar. Przez całą podstawówke i gimnazjum obracałam sie w gronie tych samych osób, więc nie było problemu, a wręcz byłam uważana za osobe przebojową, śmiałą i odważną. W liceum wszyscy byli dla mnie nowi, ale jakoś atmosfera w klasie była przyjemna wiec czułam sie wsród ludzi, choć lekki dyskomfort powodował perspektywa wracania z kims po szkole.

Ale studia to już pożywka dla mojej fobii, brak krótkich przerw między zajeciami (kiedy wszyscy siedzą w klasie lub pod klasą) nie sprzyjał integracji. Podczas gdy w liceum wszyscy byliśmy mniej lub bardziej "kujonami" nastawionymi na zdobywanie wiedzy, w mojej grupie moje moje stereotypowe "kujoństwo" i nieśmiałość powodowałam że bardzo odstawałam od imprezowego studenta mojej uczelnie czy kierunku. Na drugim roku gdy zmieniłam grupe było jeszcze gorzej, zaczęłam nie chodzić na wykłady, później tez mniej ważne ćwiczenia. Ale duza ilość godzin i zajęć dodatkowych trzymała mnie wciąż w ryzach, jednak już pod koniec zrezygnowałam z tych dodatkowych zajęc. Trzeci rok był najgorszy, nei chodziłam na wiele wykładów i cwiczeń, odkładałam projekty itp., pierwszy raz opusciłam pierwsze i zerowe terminy egzaminów, ciezko mi był sie uczyć do egzaminów i zaliczeń, a na samych ezgaminach nie mogłam sie skupić i nie miałam tradycyjnych olśnień. Ogólny oceny poleciały na łeb na szyje i straciłam stypendium.
Zaczął sie strach przed jedzeniem, uciekanie przed wystapieniami, problemy z mówieniem i przypominaniem sobie prostych słów, sztywne chodzenie w obecności ludzi, płaczliwość, trzesące sie, niezdarne rece. I tak dalej, raz bylo, lepiej raz gorzej. Na Erasmusie nie wykorzystałam wielu szans na zabłysnięcie jakie tam miałam. Ale teraz to już tragedia :mur:

[smerfetka89]

Uświadomiłam kiedy zaczęłam szukać ludzi z podobnym problemami jak moje...lęk przed rozmowami telefonicznymi, poznawaniem nowych ludzi, załatwianiem spraw ...