Wolę pracę samodzielną, ludzie mnie irytują i drażnią

[andello]

Tak się składa, że ludzie mnie wkurzają, mam pecha może, ale trafiam na kretynów, jak to często zresztą bywa za granicą, gdzie zjeżdża najgorsza polska hołota i chamstwo. Wolę pracować sam, ale to niemożliwe.

Zdałem sobie sprawę ostatnio, do jakiego stopnia potrafi mnie drażnić prostactwo, chamstwo.....może zbyt późno sobie to uświadomiłem.
Nie mam lęków przed typowymi sytuacjami dnia, jak np wyjście do sklepów, lekarza, itd , ale w przypadku potrzeby zmiany pracy mam blokadę, boję się nowych ludzi, nie chcę ciągle narażać się na poznawanie ludzi, którzy mi nie pasują....a to dla mnie poważny problem, bardzo przeżywam wszelkie problemy związane z typowym życiem w każdej pracy, gdy ktoś kogoś obgaduje, kopie pod kimś dołki.....a to dziś dzień powszedni.
Sama praca nigdy mnie nie przerażała, nie boję się pracy, boję się ludzi i nerwów, jakie będą mnie zżerać z ich powodu.

[Ciasteczkowy]

Jeśli o mnie chodzi to ja lubię bardziej pracę w grupie (wtedy potrafię się zebrać nawet dać więcej z siebie jak jeszcze się inni przykładają z grupy) niż w pojedynkę. Mnie też czasami to wnerwia, a jeśli Tobie się na kumulowało te cechy to nie dziw się że masz dość. Spotkasz kogoś przeciwnego i już ci przestanie to przeszkadzać.

Co do ludzi nie przejmuj się tak : ). Rób co masz robić i tyle

[stap!inesekend]

Oj Andello, zgadzam się.
Fajnie by było pracować ze swoimi przyjaciółmi

[andello]

Oj Andello, zgadzam się.
Fajnie by było pracować ze swoimi przyjaciółmi

to też, ale trzeba mieć przyjaciół, a z drugiej strony, to trochę, jak z rodziną, może zbrzydnąć po jakimś czasie.
Ja podam taki przykład na sobie, jak się już zaklimatyzuję w jakimś miejscu, to z czasem jest ok, naturalnie muszę znosić inne osoby, które mi nie odpowiadają, ale nigdzie nie ma tak, żebym wszedł do firmy i wszyscy byli do rany przyłóż.
Jednak są jednostki, które potrafią skutecznie utrudniać życie już w trakcie, gdy się zadomowię, a że jestem nadwrażliwcem, to mnie to wyniszcza.

[zxc]

Jesteś normalny. Każdy boi się w mniejszym lub większym stopniu zmian jak i również reakcji ludzi. W takim duchu zostałeś wychowany.
To jest forum dla osób z fobią społeczną jakby co a ty się nie kwalifikujesz

[andello]

Jesteś normalny. Każdy boi się w mniejszym lub większym stopniu zmian jak i również reakcji ludzi. W takim duchu zostałeś wychowany.
To jest forum dla osób z fobią społeczną jakby co a ty się nie kwalifikujesz

fajnie, że potrafisz wydać diagnozę on line, nie będąc do tego lekarzem :-D

[coolstorybro]

a ja nie moge podjąć ŻADNEJ pracy, tak sie boje nie dosc, ze początku (bo nic nie umiem), to jeszcze działań nieprzewidzianych (tak jak na drodze gdy jedziemy autem, nigdy nie wiemy co sie stanie), tu nie wiemy kto co powie, co nam kaze zrobic, jak bede sie czuc, jak beda na mnie patrzec. przeciez musze podjąć jakąś prace

[zxc]

fajnie, że potrafisz wydać diagnozę on line, nie będąc do tego lekarzem Very Happy

Z tego co napisałeś to
-Nie chcesz narażać się na poznawanie ludzi, którzy Ci nie pasują
-Nie lubisz gdy się Ciebie obgaduje
( Nawet osoby bez fobii tak czują )

Napisz coś więcej bo narazie nic nie wiadomo.

a ja nie moge podjąć ŻADNEJ pracy, tak sie boje nie dosc, ze początku (bo nic nie umiem), to jeszcze działań nieprzewidzianych (tak jak na drodze gdy jedziemy autem, nigdy nie wiemy co sie stanie), tu nie wiemy kto co powie, co nam kaze zrobic, jak bede sie czuc, jak beda na mnie patrzec. przeciez musze podjąć jakąś prace

Wypisz sobie czego się boisz ze szczegółami lub obawy
-Nic nie umiem
-Nie lubie nieprzewidzianych sytuacji w pracy i w zyciu
-Boję się wyśmiania
-Mam xx lat a równiesnicy już mają pracę
-Staram się myśleć o fobii jako mojej "ochronie" przed pracą
-Muszę podjąć jakąś pracę ( Może jakbyś chciał byłoby inaczej )


Następnie czeka Ciebie długa praca ze sobą na wiele sposobów. Psychologia, EFT, NLP.
Finalizacją całego procesu wyleczenia jest podjęcie pracy a z taką fobią lepiej się przygotować nic od razu wskakiwać do pracy i dostać "zawału serca".
Poleciłbym Ci EFT bo jest najlepsze dla fobika. Samemu w domu można to robić chociaż trzeba poświęcić trochę czasu na przeczytanie podręcznika. Na początku spróbuj czy to działa na Ciebie (najlepiej spróbuj na początku jak coś Cię boli np. kręgosłup, głowa, jak po zrobieniu ćwiczeń EFT przestanie Ciebie boleć i uwierzysz w tą technikę to jedziesz z Tą całą fobią ale to może potrwać kilka miesięcy niestety).
Póki co najszybszymi sposobami są narkotyki (czyt. lekarstwa).

[Serafis]

Jeśli chodzi o ankietę to odpowiedź jest chyba oczywista...
Przeraża mnie myśl, że o pracę maksymalnie samodzielną jest trudno, a będzie co raz trudniej. Ostatnio jest taki trend, żeby stawiać w 100% na pracę zespołową.
No tak- wszyscy współpracujemy, razem zwalamy coś na kogoś innego, razem odwalamy cudzą robotę, wszyscy musimy rozmawiać z pozostałymi, godzić się na cudze lepsze i gorsze pomysły i wszyscy bez względu na to co zrobiliśmy, zostaniemy tak samo ocenieni.

[marciano]

Jeśli chodzi o ankietę to odpowiedź jest chyba oczywista...
Przeraża mnie myśl, że o pracę maksymalnie samodzielną jest trudno, a będzie co raz trudniej. Ostatnio jest taki trend, żeby stawiać w 100% na pracę zespołową.
No tak- wszyscy współpracujemy, razem zwalamy coś na kogoś innego, razem odwalamy cudzą robotę, wszyscy musimy rozmawiać z pozostałymi, godzić się na cudze lepsze i gorsze pomysły i wszyscy bez względu na to co zrobiliśmy, zostaniemy tak samo ocenieni.

Ciężko na początku życia zawodowego dostać w pełni samodzielną prace... no chyba że roznoszenie ulotek ale to odpada.
Zawsze na początku będziesz pracować z kimś i ew. później jak się sprawdzisz lub będziesz bardzo dobry możesz być samodzielny.
Ale niestety świat idzie do przodu i wszystko robimy razem, cały świat pracuje razem to i małe grupy razem.

Z samodzielnych:
-Pan stop przy przejściu dla pieszych
-Kierowca autobus/tramwaj
-operator dźwigu (sam kontakt z innymi tylko przez krótkofalówke)
-praca na produkcji gdzie są samodzielne stanowiska pracy
-ochroniarz na nocną zmianę
-tłumacz książek/słowa pisanego
-ogólnie praca zdalna/w domu

pewnie jeszcze troszkę by się znalazło, pytanie czy praca w pełni samemu bez kontaktu z innymi czy też praca bez współpracowników

[Pan Foka]

Pan stop przy przejściu dla pieszych

Haha, marzyła mi się jeszcze praca "mobilnego drogowskazu". W niektórych miastach (bazuję na przykładzie Krakowa) stoją sobie tacy panowie, trzymając w rękach drogowskaz reklamowy restauracji\sklepu. Niestety odpada - rynki krakowski czy wrocławski są o wiele bardziej zapchane niż stołeczny (a u nas tak się chyba nie bawią). Niewiele mi brakuje do blackoutu.

Kierowca autobus/tramwaj

Żartujesz chyba. A to jacyś niezadowoleni pasażerowie (bo wciskają przycisk otwarcia drzwi zamiast stopu [przystanek na żądanie], po czym wyzywają kierowcę od ślepców i debili. O ironio), a to podchmieleni awanturnicy, a to gawędziarze widzący wszędzie spisek Żydów z Reptilianami...to już prędzej kierowca autokaru, na dodatek na nocnej linii, gdy wszyscy śpią. Do tego trzeba jednak zrobić prawo jazdy. W chwili obecnej stanowię zagrożenie dla innych kierowców, więc do egzaminów póki co nie podchodzę.

ochroniarz na nocną zmianę

Najbardziej uwłaczająca praca nie licząc prostytucji, he he.

[trash]

ochroniarz na nocną zmianę

Najbardziej uwłaczająca praca nie licząc prostytucji, he he.

dobre... ciekawe co być powiedział o wywożeniu szamba albo szorowaniu kibli. Nie poujmuję co może być takiego uwłaczającego w byciu stróżem, siedzisz w budzie, czytasz książki, nikt ci d*py nie truje, kontakt z ludźmi ograniczony do minimum ... sam bym się na takie coś pisał

[Pan Foka]

No właśnie przez to nicnierobienie brzydziłbym się podjąć taką pracę (a miałem propozycję). Chcę jednak czuć, że robię coś w miarę sensownego, a zarobiona kasa ma wartość. Wygodne, owszem, ale jakieśtam resztki chorych ambicji pozostały i czepiłbym się tego chyba tylko w ostateczności. Co dla fobika straszne - w powszechnej opinii to właśnie jedno z najgorszych możliwych zajęć, do którego zatrudniani są głównie ci, których nie chcą gdzie indziej. Post oczywiście miał lekko podkolorowany wydźwięk, bo znalazłoby się coś gorszego.
A wywóz szamba czy śmieci to całkiem znośnie opłacane zawody, do których nieraz tworzą się kolejki. Magistrzy socjologii czy innych stosunków międzynarodowych, babrając się potem w robótkach za 1200 złotych patrzą na tych "brudasów" tęsknym okiem, heh.

[trash]

No właśnie przez to nicnierobienie brzydziłbym się podjąć taką pracę

Ja tam się pracą brzydzę

[Thanatos]

Jestem stworzony do pracy z ludźmi, stąd zagłosowałem na tą opcję. Jednakże również mógłbym pracować samodzielnie.

[Pan Foka]

Ja tam się pracą brzydzę

Mówię przez pryzmat lat stagnacji, pewnie mi przejdzie :-P.

[marciano]

Co dla fobika straszne - w powszechnej opinii to właśnie jedno z najgorszych możliwych zajęć, do którego zatrudniani są głównie ci, których nie chcą gdzie indziej. Post oczywiście miał lekko podkolorowany wydźwięk, bo znalazłoby się coś gorszego. Magistrzy socjologii czy innych stosunków międzynarodowych, babrając się potem w robótkach za 1200 złotych patrzą na tych "brudasów" tęsknym okiem, heh.

Czyli mamy rozmieć że twoje zarobki to jakieś nie uwłaczające 5tyś netto
A co do zatrudnienia to się myslisz..przeważnie zatrudniani są pręźni ochroniarze w postaci emerytów bądź rencistów.

Ja tylko rzuciłem zawody w których sie pracuje samemu...

Jak dla mnie nocny stróż nie uwłaczający zawód choć racja że mało produktywny ale jednak potrzebny.

A mój obecny zawód zupełnie nie pasuje do "fobika" ale bardzo pomaga mi w życiu i przełamywaniu się ale ja tak naprawdę nigdy nie miałem FS

[Pan Foka]

Ciężko wyżyć z tego minimum, nie mówiąc już o zakładaniu rodziny (co jednak chciałbym w przyszłości uczynić). Na razie by mnie satysfakcjonowało, będąc obecnie na garnuszku rodziców czepię się czegokolwiek (prawie ), byle mieć z czego zafundować sobie terapię i kilka zachcianek.
Od kiedy łażę na koncerty zamarzyła mi się fucha trzymacza kabli, tzn. scenicznego pomagiera albo praca (może być popychadło) w studiu nagraniowym.

[double stamp]

Samodzielne stanowisko pracy – piękna sprawa . Pracowałem kilka lat w małej firmie poligraficznej miałem do pomocy jednego kolesia ,zaczynaliśmy dzień od śniadanka później kawa , co prawda trzeba było wyrobić zamówienia ,ale te parę godzin można spokojnie było sobie urwać. Niestety firma zaczęła się rozrastać, nowi zaczeli walczyć o pozycje,kopanie dołków i trzeba było się ewakuować. Piękny okres chyba już nigdy się nie powtórzy.

[&chimera]

racja. czasami mam o tyle gorzej, że jade gdzieś z 6 chłopakami i cholera jak mi zaczną opowiadać o dymaniu, piciu, lewiznach to mam ochote ich rozstrzelać. aa nie, gorzej jest kiedy zaczną przystawiać sie po kilku piwkach. nie wiem czasem gdzie sie schować, udaje ,że cos notuje albo przeglądam katalog avonu . orły sokoły zajmują sie sobą he he. chociaż ostatnio trafili mi sie fajni 8) wyladowałam w ogródku piwnym 8)

[Wilk stepowy]

Ludków nie dażę wielką miłością, więc wolę robić samemu i po swojemu :-o

[Anna]

Zdecydowanie wolę prace samodzielną niż w grupie. Jak były do zrobienia w szkole jakieś projekty, referaty unikałam pracy w grupie jak ognia, zawsze wolałam zrobić sama. Już w podstawówce praca grupowa strasznie mnie irytowała. Zazwyczaj jedna, dwie osoby robiły reszta się obijała. W dodatku miałam wrażenie, że ja sam bym to zrobiła lepiej niż 5,6osób. Dlatego praca samodzielna jest dla mnie najodpowiedniejsza

[ethna]

Ja lubię czuć, że mam nad sobą kontrolę i że sama podejmuję decyzję, co i jak robię. W pracach grupowych, ponieważ specjalnie się nie udzielałam, to zawsze dostawałam jakieś mniej ważne zadania,mimo że wiedziałam, że poradziłabym sobie też z tymi ważnymi. Bałam się też dawać własne propozycje,bo mi się wydawało, że są one beznadziejne lub niezbyt odkrywcze. Poza tym nigdy nikomu nie dogodzisz i robią się jakieś niepotrzebne kłótnie o byle co. Głupie są też sytuacj,gdy ktoś się obija i nie wykonuje swojej części zadania i wtedy druga osoba musi robić za dwóch (np w grupie 2osobowej) a ocena i tak jest dla dwóch.Kurcze, jak mnie to zawsze irytowało (w LO to ja byłam tą która odwalała więcej roboty).

[Rii]

Zdecydowanie samodzielnie, ale jak mam coś zrobić z kimś to dramatu nie ma. Tylko trzeba przestać przejmować się efektem końcowym i robić to, co przydzielą - a przynajmniej dla mnie to najlepsze wyjście, bo jakbym miała się przejmować, to wszystko musiało by być jak najbliżej ideału i bez takiej opcji, że ktoś nie robi nic a jest tak samo nagradzany (oczywiście nie miałabym odwagi tego powiedzieć, więc po co się denerwować i lepiej olać).
A kiedy robię coś sama, to wiem co mam robić, rozplanowuję to w czasie (albo i nie, ale to nie zmienia faktu że nie muszę się do kogoś dostosowywać jak w przypadku szkolnego projektu - 'jutro nie mogę i przez x dni też nie') i sama ponoszę konsekwencje. I nie muszę się zmuszać do irytujących rozmów z resztą grupy, chociaż tu to jeszcze zależy z kim mam coś robić, czasem jest ciekawie.

A już mówiąc o przyszłości tzn. pracy to myślę, że dam radę pracować w grupie, ale nie wiem czy dam radę to w jakikolwiek sposób polubić.

[shatth]

Wolę sama, bo takie zadania zespołowe i tak zawsze się kończą tym, że jedna osoba coś robi, a reszta nic albo to po prostu tylko ja miałam takie "szczęście". Jak w szkole miałam jakieś zadania grupowe to albo miałam w grupie 2/3 osoby dominujące, które miały gdzieś moje zdanie i moje pomysły albo miałam takie osoby, które miały gdzieś to zadanie i wszystko było na mojej głowie, co mnie niezmiernie irytowało. Oba przypadki mnie wkurzały - nie zdarzyło mi się jeszcze by praca grupowa była dosłownie grupowa.. Jak robię sama to liczy się tylko moje zdanie i robię pracę jak mi się podoba, obawiając się tylko krytyki tego kto to będzie sprawdzał/oceniał, a nie grupy której się jeszcze coś nie spodoba, chociaż oni nic sami nie zrobili, ale cóż..