05 Cze 2019, Śro 9:15, PID: 794635
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 05 Cze 2019, Śro 11:33 przez Kylar.)
Porównywanie modeli
Są różnice i podobieństwa we wszystkich modelach przedstawionych powyżej. Różnice szczególnie wymagające uwagi to: emocjonalne rozregulowanie i modele akceptacji bazujące na doświadczeniu emocjonalnym i odpowiedniej ekspozycji, CBT i model nietolerancji skupiający się na poznaniu(obawach), model BA skupiający się na zachowaniu ale nie na CR natomiast model IPT skupia się na związkach między zachowaniem bez żadnych nacisków na CR. Dla kontrastu, najbardziej warte uwagi podobieństwa zawierają elementy: psychoedukacji, zadań domowych, CR, ćwieczeń progresywnej relaksacji mięśni i ekspozycji.
Jest wiele badań porównujących efektywność dwóch różnych typów leczenia psychospołecznego, jak i metaanaliz dla odpowiedzi dla poszczególnych zaburzeń, takich jak zaburzenie depresyjne. Zawarcie wszystkich tych badań jest poza zakresem tego artykułu, ale kilka wybitnych badań będzie tutaj zawarte. Hofmann i Smits przeprowadzili metaanalizę badań CBT w randomizowanej kontrolowanej próbce dla wszystkich zaburzeń lękowych u dorosłych, które pokazały, że było cztery razy bardziej prawdopodobne, że ci którzy przeszli jakąkolwiek forme terapii CBT, odpowiedzą na leczenie, niż ci którzy przeszli leczenie placebo(zwykle leczenie pozorowane, sham treatment). Hunot i in. przeprowadzili metaanalizę terapii CBT dla GAD i odkryli, że w porówaniu ze zwykłym leczeniem, lub listy oczekujących, CBT było bardziej efektywne; ale kiedy CBT było porównane do terapii wspierającej(supportive therapy), obie były równie efetywne, sugeruje to, że aktywne leczenie jest bardziej efektywne niż brak leczenia, ale dobre leczenie jest zwykle podobnie efektywne.
Arch i in porównali CBT i acceptance and commitment therapy(ACT) w randomizowanej i kontrolowanej próbie 128 osób z zaburzeniami lękowo depresyjnymi badanie pokazało, że obie bły efektywne w redukowaniu lęku i poprawianiu nastroju z podobnymi zyskami utrzymującymi się jeszcze w 12 miesiącu. Jednakże obie były efektywne, autorzy doszli do wniosku, że terapie skupiają się na innych mechanizmach; Mianowicie terapia CBT poprawia jakość życia, a ACT poprawia psychiczną elastyczność.
W badaniu zapobieganiu nawrotów, uczestnicy, którzy wrócili do przynajmniej pierwszych trzech faz zaburzenia depresyjnego, byli wylosowani do bazującej na medytacji poznawczej terapii(MBCT), aktywnie porównywanej(active comparasion) terapii podobnej do MBCT, tylko bez medytacji nazwanej poznawczo psychologiczna edukacja, lub do zwykłej terapii(kontynuowanie leków i regularne wizyty u lekarza). Czas trwania powyższych to 12 miesięcy, z wynikiem: obie aktywne terapie były efektywne w przeciwdziałaniu nawrotom, ale grupa MBCT była bardziej efektywna dla osób ze znaczną traumą.
Yovel i in. porównał główne elementy CBT i ACT, żeby zrozumieć jak działa każda z terapii. CR w CBT i poznawcza dyfuzja(cognitive diffusion, CD) w ACT są głównymi elementami , które celują w rozmyślanie i obawy w GAD i MDD. CR działa w celu logicznego ocenienia każdej myśli i zmienieniu myśli, a CD działa w celu akceptacji myśli i nie zmienianiu ich. W badaniu 142 osób, badani byli poproszeni do rozpoznania niepokojących myśli przez przywołanie smutnego momentu ze swojego życia. Po wykonaniu zadania, wykonali jedno z czterech krótkich zabiegów używając albo odpowiednika CR, CD lub kontrolnego zabiegu, które zawierało albo odwrócenie uwagi od niepokojącej myśli, lub badanie różnych aspektów myśli. Wyniki pokazały poprawienie nastroju, jeżeli chodzi o róznice między efektywnością obu terapii – żadna nie była lepsza od drugiej.
Thoma i in. przeprowadził metaanalizę porównującą CBT do drugiego leczenia, na przykład, psychodynamicznej terapii, lub leków dla zaburzeń depresyjnych i/lub dystymii, dodatkowo analizowali jakości badań. Metaanaliza używała systemu oceniania(rating system), dla ocenienia metodologicznej jakości badań. Autorzy byli zaskoczeni odkryciem że niektóre badania CBT, szczególnie wczesne, miały słabą jakość, co naprawdę rzutowało na wielkość efektu. Ze 120 badań, w analizie regresji były cztery grupy: CBT vs lista oczekujących, CBT vs kontrolowanie uwagi(attention control) lub zwykłe leczenie; CBT vs inne leczenie; CBT vs medytacja. Odkryli, że nie było szczególnej różnicy w wynikach między CBT i innym leczeniem(na przykład terapii psychodynamicznej) z zastrzeżeniem, że wiele badań miało słabą jakość.
Znowu nie mogę edytować
Są różnice i podobieństwa we wszystkich modelach przedstawionych powyżej. Różnice szczególnie wymagające uwagi to: emocjonalne rozregulowanie i modele akceptacji bazujące na doświadczeniu emocjonalnym i odpowiedniej ekspozycji, CBT i model nietolerancji skupiający się na poznaniu(obawach), model BA skupiający się na zachowaniu ale nie na CR natomiast model IPT skupia się na związkach między zachowaniem bez żadnych nacisków na CR. Dla kontrastu, najbardziej warte uwagi podobieństwa zawierają elementy: psychoedukacji, zadań domowych, CR, ćwieczeń progresywnej relaksacji mięśni i ekspozycji.
Jest wiele badań porównujących efektywność dwóch różnych typów leczenia psychospołecznego, jak i metaanaliz dla odpowiedzi dla poszczególnych zaburzeń, takich jak zaburzenie depresyjne. Zawarcie wszystkich tych badań jest poza zakresem tego artykułu, ale kilka wybitnych badań będzie tutaj zawarte. Hofmann i Smits przeprowadzili metaanalizę badań CBT w randomizowanej kontrolowanej próbce dla wszystkich zaburzeń lękowych u dorosłych, które pokazały, że było cztery razy bardziej prawdopodobne, że ci którzy przeszli jakąkolwiek forme terapii CBT, odpowiedzą na leczenie, niż ci którzy przeszli leczenie placebo(zwykle leczenie pozorowane, sham treatment). Hunot i in. przeprowadzili metaanalizę terapii CBT dla GAD i odkryli, że w porówaniu ze zwykłym leczeniem, lub listy oczekujących, CBT było bardziej efektywne; ale kiedy CBT było porównane do terapii wspierającej(supportive therapy), obie były równie efetywne, sugeruje to, że aktywne leczenie jest bardziej efektywne niż brak leczenia, ale dobre leczenie jest zwykle podobnie efektywne.
Arch i in porównali CBT i acceptance and commitment therapy(ACT) w randomizowanej i kontrolowanej próbie 128 osób z zaburzeniami lękowo depresyjnymi badanie pokazało, że obie bły efektywne w redukowaniu lęku i poprawianiu nastroju z podobnymi zyskami utrzymującymi się jeszcze w 12 miesiącu. Jednakże obie były efektywne, autorzy doszli do wniosku, że terapie skupiają się na innych mechanizmach; Mianowicie terapia CBT poprawia jakość życia, a ACT poprawia psychiczną elastyczność.
W badaniu zapobieganiu nawrotów, uczestnicy, którzy wrócili do przynajmniej pierwszych trzech faz zaburzenia depresyjnego, byli wylosowani do bazującej na medytacji poznawczej terapii(MBCT), aktywnie porównywanej(active comparasion) terapii podobnej do MBCT, tylko bez medytacji nazwanej poznawczo psychologiczna edukacja, lub do zwykłej terapii(kontynuowanie leków i regularne wizyty u lekarza). Czas trwania powyższych to 12 miesięcy, z wynikiem: obie aktywne terapie były efektywne w przeciwdziałaniu nawrotom, ale grupa MBCT była bardziej efektywna dla osób ze znaczną traumą.
Yovel i in. porównał główne elementy CBT i ACT, żeby zrozumieć jak działa każda z terapii. CR w CBT i poznawcza dyfuzja(cognitive diffusion, CD) w ACT są głównymi elementami , które celują w rozmyślanie i obawy w GAD i MDD. CR działa w celu logicznego ocenienia każdej myśli i zmienieniu myśli, a CD działa w celu akceptacji myśli i nie zmienianiu ich. W badaniu 142 osób, badani byli poproszeni do rozpoznania niepokojących myśli przez przywołanie smutnego momentu ze swojego życia. Po wykonaniu zadania, wykonali jedno z czterech krótkich zabiegów używając albo odpowiednika CR, CD lub kontrolnego zabiegu, które zawierało albo odwrócenie uwagi od niepokojącej myśli, lub badanie różnych aspektów myśli. Wyniki pokazały poprawienie nastroju, jeżeli chodzi o róznice między efektywnością obu terapii – żadna nie była lepsza od drugiej.
Thoma i in. przeprowadził metaanalizę porównującą CBT do drugiego leczenia, na przykład, psychodynamicznej terapii, lub leków dla zaburzeń depresyjnych i/lub dystymii, dodatkowo analizowali jakości badań. Metaanaliza używała systemu oceniania(rating system), dla ocenienia metodologicznej jakości badań. Autorzy byli zaskoczeni odkryciem że niektóre badania CBT, szczególnie wczesne, miały słabą jakość, co naprawdę rzutowało na wielkość efektu. Ze 120 badań, w analizie regresji były cztery grupy: CBT vs lista oczekujących, CBT vs kontrolowanie uwagi(attention control) lub zwykłe leczenie; CBT vs inne leczenie; CBT vs medytacja. Odkryli, że nie było szczególnej różnicy w wynikach między CBT i innym leczeniem(na przykład terapii psychodynamicznej) z zastrzeżeniem, że wiele badań miało słabą jakość.
Znowu nie mogę edytować