Czy zasugerować lekarzowi zmianę leków ??

[Boomshaka]

Witam, leczę się farmakologicznie u psychiatry od 5 miesięcy i zażywam zamiennik lexapro, który zwie się servenon. Więc po 1,5 miesiąca zażywania servenonu zaczęła się poprawa, ataki paniki znacznie zmalały tzn wcześniej trząsłem się na maxa musiałem natychmiast wyjść z aktualnego miejsca, miałem poty i wytrzeszcz oczów, drganie ciała, jedyna myśl to ucieczka. Natomiast aktualnie wygląda to tak że w miejscach takich jak poczta, sklepy, pokoje gdzie są nieznani mi ludzie, autobusy i inne ciasne miejsca w otoczeniu ludzi wpływają na mnie tak że jestem lekko przestraszony, zakłopotany, ewentualnie wypieki na twarzy ale da się to jakoś ogranąć jest wiele lepiej niż przed braniem ale ja nadal nie czuję się normalny. Bo przecież to nie jest normalne, że się unika wszelkich miejsc publicznych bo jest to męką dla mnie. Moje pytanie do was gdzie jest ta granica prawidłowego działania leku ? Czy lek powinien całkowicie wyeliminować niechęć przed ludźmi czy tylko ją zmniejszyć jak u mnie aktualnie ?? Może mi ktoś poradzić bo nie wiem czy zmienić leki, ten jest całkiem fajny bo nie ma po nim praktycznie żadnych efektów ubocznych, a aktualnie biorę 2 tabletki dziennie rano, ale kawał chłopa ze mnie więc może dlatego tak dużo mi trzeba. Największa zaleta, że ataki paniki zamieniły się na mały lęk i strach natomiast złe myśli zniknęły całkiem. Pozdrawiam was

[ucieczka]

Skoro udało się farmakologicznie zmniejszyć objawy na tyle, że jesteś w stanie normalnie funkcjonować (z pewnym dyskomfortem psychicznym, ale jednak) to może masz właśnie dobry moment na wprowadzenie terapii?

Leki wpływają tylko na objawy fobii i trudno zakładać, że już zawsze będą działać, wykorzystaj szansę jaką Ci dają i wyeliminuj powody, dla których są potrzebne.

[trash]

Cudów po tym nie można się spodziewać, szczególnie jeśli mówimy o leczeniu tym przewlekłej fobii społecznej. Ogólnie rzecz biorąc SSRI to , niezależnie jak dzisiaj chwalą je lekarze i producenci, to leki bez przyszłości. Ale jak coś tam działa i nie zauważasz działań niepożądanych to chyba lepiej to żreć.

[Boomshaka]

Ja wiem, że leki to tylko czasowe tłumienie objawów i fobia po odłożeniu leków zapewne wróci po krótkim czasie, zresztą ona cały czas jest ze mną tyle, że w o wiele słabszej postaci. Ostatnio w kolejce do psychiatry spotkałem kobietę, która zaczęła ze mną rozmawiać na temat fb i stwierdziła, że trzeba dojść do sedna sprawy i przyczyny co wywołało u mnie tą fobię, podobno jej to pomogło. Zresztą to wydaje się dosyć oczywiste i nie jest żadnym wielkim odkryciem. Ja już kiedyś się zwierzałem na tym forum, że miałem problemy z wyglądem ( wystające zęby) i mnie często wyzywali w szkole. Ostatnio wziąłem się za siebie na ostro i zapisałem się na konsultacje do chirurga plastycznego żeby zrobić mały zabieg na przedłużenie górnej wargi. Myślę żeby spróbować może faktycznie nabiorę pewności siebie jak zlikwiduję mój największy kompleks i traumę ze szkolnych lat, być może pomoże to w walce z fobią

[Zasió]

trash - nie spodziewałem się po tobie takiego sceptycyzmu, zawsze kojarzyłem cię raczej z postawą bardziej przychylną właśnie farmako-, a nie psychoterapii, jak również z osobą mocno obeznaną z wszelkimi mechanizmami działania różnych grup leków...

[trash]

Ostatnio w kolejce do psychiatry spotkałem kobietę, która zaczęła ze mną rozmawiać na temat fb i stwierdziła, że trzeba dojść do sedna sprawy i przyczyny co wywołało u mnie tą fobię, podobno jej to pomogło. Zresztą to wydaje się dosyć oczywiste i nie jest żadnym wielkim odkryciem.

Różne psychoanalityczne-mutacje rozpowszechniły taką opinię na tyle skutecznie , że dzisiaj ludzie bezwiednie powtarzają takie banały. W skrócie - to bzdura. Nie da się dojść do przyczyny, to jest niewykonalne po prostu. Choćby biorąc pod uwagę ogromną ilość czynników (psychologicznych, genetycznych, neurobiologicznych itd) w tym wielu zmiennych i niewiadomych. Jeśli już ktoś decyduje się na terapię to najlepiej beh.-pozn. Inne rzeczy jak 'dochodzenie do sedna' (które jest zwykła fikcją), może i czasem pomóc , ale niekiedy także zaszkodzić (np. utwierdzając w przekonaniu, że pacjent powinien szukać "źródła problemów" bo tylko w ten sposób może sobie pomóc).

Ja wiem, że leki to tylko czasowe tłumienie objawów i fobia po odłożeniu leków zapewne wróci po krótkim czasie

To kolejna obiegowa opinia rozpowszechniana bezrefleksyjnie przez ludzi. Już samo sformułowanie "leki" jest bardzo mylące, bo jak można wrzucić do jednego worka masę rożnych substancji, zupełnie inaczej działających na organizm i wysunąć taki wniosek ? Jeśli chodzi o benzo (czy etanol, bo podobny mechanizm), to owszem - zwykłe łagodzenie objawów. SSRI - zupełnie inna para kaloszy, bo co by nie mówić o ich wątpliwej skuteczności to jednak dokonują pewnych bardziej lub mniej trwałych zmian pod czaszką.

zawsze kojarzyłem cię raczej z postawą bardziej przychylną właśnie farmako-, a nie psychoterapii

Tutaj zasadniczo niewiele się zmieniło. Cały czas obstaję za farmakoterapią jako podstawą, ewentualnie pewnymi eksperymentalnymi próbami łączenia psycho i farmako w jedną całość. Niestety substancje obecnie używane w leczeniu FS mają wątpliwą skuteczność. Choćby SSRI. Kiedyś napisze więcej w innym temacie.

[Zasió]

W sensie "mniejsze zło"?

[trash]

Ludzie biorący SSRI często stają właśnie przed wyborem mniejszego zła. Lepiej brać i czuć się dzięki temu nieco lepiej, czy nie brać w obawie przez zabiciem emocji, częściową anhedonią, czy innymi skutkami ubocznymi.