Czy widać po Was wizualnie, że jesteście fobikami itd ?

[Ertix]

A ja już mam taki wyraz twarzy. Nie ważne czy śpię, czy dopiero wstanę, czy chodzę kilka godzin. Moja twarz naturalnie jest obojętno-smutna. Czy to może być jakaś głębsza depresja? Zaburzenia mimiki? Nawet komedie nie pomagają bo przy nich mam wrażenie, że też się śmieję na siłę. Naturalnie się śmieję najwyżej z błahych rzeczy, co niektórych to po prostu dziwi.
Poza tym ciężko oddycham, jak już to lekko otwieram usta. No i jestem dość flegmatyczną osobą. Też tak macie?

[WielkiNos]

Tak.. ja podobno wykorzystuję tylko mały fragment powierzchni płuc i jestem niedotleniona. Kiedyś lekarz mnie ostukał (medycyna naturalna) i stwierdził, że ja praktycznie w ogóle nie oddycham. Stąd może się brać ospałość, brak energii i niechęć.. myślałeś o jodze?

Jesteś pewnie bardzo wysoko reaktywną osobą.. to znaczy nie będziesz darł gęby jak pierwszy lepszy ekstrawertyk jak ktoś wrzuci granat do sali pełnej ludzi tylko spokojnie wyjdziesz bez większych emocji tak? Też taka jestem.. mam wrażenie, że mało rzeczy mnie rusza, jestem też jakaś zblokowana. Ostatnio byliśmy z moim chłopakiem w carrefourze na zakupach i stał kosz z siatką i piłkami przy słupie wspierającym dach. Mój chłopak mówi do mnie chodź wrzucisz sobie piłkę do kosza. A ja od razu pomyślałam, że inni ludzie będą przecież patrzeć i jaki to dyskomfort, co jak nie wrzucę i się ośmieszę itd. no chore, takiej prostej rzeczy się bać zamiast wrzucić tą cholerną piłkę do tego kosza.

[Ertix]

Z tym krzykiem i niewzruszeniem to u mnie tak nie ma bo ja właśnie mam tak, że dopiero po pewnym czasie dociera do mnie to co się dookoła dzieje (opóźniona reakcja na bodźce), więc z tym też nie przesadzajmy.
Prędzej bym dostał zawału/szybkiego bicia serca niż wyszedł bez emocji. Robotem przecież nie jestem.

[CzaRnoksiężnik z Śląska]

Mnie to ciągle ktoś upominał, upomina: nie wrzeszcz, nie rób tego, zostaw to, zepsujesz, nie potrafisz, daj sobie spokój, nie odzywaj się do mnie, dlatego jesteś taki, czemu mnie denerwujesz, jesteś chamski, sprawia ci to przyjemność...

[Sini]

Do wszystkich, którym wydaje się, że sprawianie wrażenia bycia wrogim, nieprzyjaźnie nastawionym do ludzi jest w pewnym stopniu pozytywne- nie, nie jest w żadnym.

No nie jest, ale co zrobić jak człowiek nieświadomie tak wygląda? Ja np. jak siadam w autobusie to staram się wyglądać pogodnie i w ogóle i wiecie co? Ludzie zajmują miejsca wszędzie dookoła, koło mnie ktoś siądzie jak już nie będzie innych wolnych miejsc i ma do wyboru stać albo usiąść tylko koło mnie. Chciałabym zobaczyć co ja w sobie takiego mam, że ludzie się mnie boją, bo nie wiem.. muszę wyglądać jakoś groźnie.

A czy ty chciałabyś usiąść obok kogoś kto zachowuje się nienaturalnie? Ludzie bardzo dobrze odczytują mowę ciała. Jeśli starasz się wyglądać pogodnie to prawdopodobnie to właśnie wygląda dziwnie.

[WielkiNos]

Pewnie masz rację Może jestem sztuczna.

[dfd]

Po mnie ewidentnie widać. Mam smutny wyraz twarzy, cienie pod oczami, cichy głos. Nie raz ktoś mi dał do zrozumienia że wyglądam smutno.

[Alikene]

Raczej widać, że jestem spięta, spłoszona. Poza tym w ogóle nie gestykuluję ani nie uśmiecham się, gdy coś mówię. Gdy już coś mówię to nie jestem w stanie patrzeć w oczy rozmówcy dłużej niż przez 2 sekundy i zaraz spuszczam głowę. Z boku może to wyglądać jak duża nieśmiałość i brak wyluzowania się, ale wolę myśleć, że wyglądam po prostu jak ktoś bardzo powściągliwy (taa, jasne).

[świr]

No i uj życie

dokładnie

[vesanya]

Pewnie widać po mnie, że coś jest nie teges. Słyszałam opinie, że jestem bezbarwna i bez uczuć, co wynika chyba z mojego braku spontaniczności. Dwie osoby zwróciły uwagę na to, że jestem spięta (a wiele innych zapewne tak pomyślało). Że się mało odzywam widzą wszyscy i na ten temat słyszałam najwięcej komentarzy. Jak mnie zjada silny stres to się trzęsę i to już jest ze sporym prawdopodobieństwem tragicznie widoczne.

[nika32]

Do wszystkich, którym wydaje się, że sprawianie wrażenia bycia wrogim, nieprzyjaźnie nastawionym do ludzi jest w pewnym stopniu pozytywne- nie, nie jest w żadnym.

No nie jest, ale co zrobić jak człowiek nieświadomie tak wygląda? Ja np. jak siadam w autobusie to staram się wyglądać pogodnie i w ogóle i wiecie co? Ludzie zajmują miejsca wszędzie dookoła, koło mnie ktoś siądzie jak już nie będzie innych wolnych miejsc i ma do wyboru stać albo usiąść tylko koło mnie. Chciałabym zobaczyć co ja w sobie takiego mam, że ludzie się mnie boją, bo nie wiem.. muszę wyglądać jakoś groźnie.

Ja chyba też groźnie wyglądam, bo ludzie się mnie boją, w ogóle widać, że jestem spięta i odrealniona, jakbym żyła w innym świecie i słaby mam kontakt z rzeczywistością, mam skłonność do irracjonalnego postępowania i ekscentryzmu.

[Skrzywieniec]

Widać po mnie, że coś jest nie tak. Staram się nie utrzymywać kontaktu wzrokowego, do tego kiedy już się odzywam mówię bardzo cicho i zdarza mi się zacinać. Z reguły się też nie uśmiecham, utrzymuję po prostu obojętną minę i wyglądam jak osoba znudzona życiem.

[Edarpi]

Myślę, że tak. Np. gdy ktoś mówi mi, czemu jesteś taki smutny albo trzemu ci ręką drży, to od razu mam wrażenie że wszystko wie o mojej chorobie.

[masterblaster]

Jak ktoś zdziwiony i dopytuje się to chyba raczej nie ma pojęcia co jest grane..

[Cagey]

Zapewne widać, i to może nawet bardziej niż sam zdaję sobie z tego sprawę.
Kilka razy zdarzyło mi się usłyszeć, że jestem zdenerwowany w sytuacji, w której nie czułem większego zdenerwowania. Fakt, że w większości było to
podczas jakichś egzaminów, więc naturalnie mogła towarzyszyć temu trema, ale właśnie wtedy byłem wewnętrznie spokojny. Wywoływało to wtedy moje zdziwienie, że już chciałem czasami zapytać dlaczego ta osoba uważa, że jestem zdenerwowany. Akurat podczas tych sytuacji trzeba było np. podejść do komisji czy egzaminatora, więc może to przez to, że mam jakiś charakterystyczny czy niepewny chód. Trochę to przygnębiające, że nawet nie wiem kiedy ludzie uważają mnie za poddenerwowanego. Boję się, że moja mowa ciała czasem niezbyt współgra z moimi rzeczywistymi emocjami.

[Alikene]

No właśnie, też tak mam Cagey. Parę razy już się zdarzyło się, że ktoś mi powiedział: "Co ty jesteś taka spięta? Nie denerwuj się", wtedy gdy wcale się nie stresowałam. To jak muszę wyglądać gdy naprawdę się stresuję, ech. Lepiej o tym nie myśleć. Chociaż podejrzewam, że czasem tylko widać to moje rozedrganie, a częściej widać po mnie jakbym była zobojętniała i sztywna.

[Neekeetaa]

Każda rozmowa, każdy kontakt z drugim człowiekiem jest dla mnie trudny i myślę, że ludzie to widzą (moje skrępowanie, uciekanie wzrokiem, drżący głos, wypieki na twarzy) i chcąc mi oszczędzić "cierpienia" po prostu nie podchodzą do mnie więcej. Ja sama jestem przeważnie skrępowana swoim skrępowaniem i staram się jak najszybciej doprowadzić do zakończenia rozmowy, żeby się dłużej nie kompromitować.

[Deep_Six]

Zabawne, że już kilka razy zdarzyło mi się usłyszeć coś w stylu" O Jezuu, a ty masz znowu zły humor ? "
Nie mam złego humoru, po prostu taki jestem. Zauważyłem że niektórzy ludzie uznają to za oznakę 'wyniosłości'. Nie rozumiem tego.
Ktoś pisał o zajmowaniu miejsc obok w np.autobusie. Nie zdarza się aby ktoś ominął miejsce obok mnie. Często również jestem pytany o godzinę

[nikaragua]

Z reguły ludzie uznają, że jest się zarozumiałą bo jak ktoś się nie odzywa to znaczy, że uważa innych za niegodnych rozmowy. Myślałam, że to dziwna logika ale po czasie miałam takie samo wrażenie jak kiedyś kolega z klasy w ogóle nie mówił nikomu cześć i z nikim nie gadał oprócz kumpla z ławki.

[Deep_Six]

Może jestem dziwny, ale ostatecznie nie zwracam uwagi czy ktoś powie mi 'cześć' czy nie. Właściwie nawet lepiej jak tego nie robi, nie trzeba wdawać się w kurtuazyjną rozmowę o niczym.

[PMCL]

...

[Mr. Dark]

Kiedy idę ulicą, jestem gdzieś w komunikacji miejskiej to pewnie nie odpowiedziałbym "cześć" własnej matce. To nie możliwe przez zapuszczoną muzę na full w słuchawkach. Ktoś musiałby przede mną stanąć i jeszcze dodatkowo szturchnąć. :-D

[Proxi]

Mr. Dark, a samochody Ci nie przeszkadzają jak po ulicy idziesz?

[Mr. Dark]

Niezbyt. Staram się być nie widzialny, chociaż sam strzelam sobie w stopę tym, jak się ubieram. Nie jestem kłopotliwy dla otoczenia, to bardziej ono jest dla mnie.

[BackInBlack]

Ja jestem lekko zgarbiony. Mimi, iż mam 18 lat to tworzą mi się zakola, mam bardzo krzaczaste brwi i lekko opuchnięte policzki. Z charakteru jestem postrzegany jako zdziadziały (dafuq). Nic mi nie pasuje a najbardziej towarzystwo innych ludzi. Najchętniej wziąłbym motocykl i pojechał w siną dal, byle dalej od ludzi