Moje obawy, jego obawy...

[Felipe]

Współczuje, to jest przejebane uczucie kiedy jesteś nikim ważnym dla kogoś kto dla Cb jest bardzo ważną osobą. Też tak mam z pewną dziewczyną ale tu jestem akurat zdaje się sam sobie winien bo jestem pieprzoną ciotą i boję się z nią gdzieś umówić, choć te obawy prawdopodobnie są słuszne bo w tym momencie szansa że chciałaby ze mną gdzieś wyskoczyć sam na sam wynosi około 10%. Poza tym byłbym przerażony takim spotkaniem i pewnie nawet jeśli by do takowego doszło to dałbym tam d*py. Cóż, nie jestem zupełnie gotów na randkowanie itp.

Dwa razy musiałem sprawdzić czy aby ja tego nie napisałem

[mocart]

Cóż, nie jestem zupełnie gotów na randkowanie itp.

A jak byś chciał się do niego przygotować?

[RedIsABeautiful]

mocart ---> trudne pytanie zadałeś Ci przyznam no ale pasuję odpowiedzieć. Nie chcę się do tego szczególnie jakoś przygotowywać, po prostu to się czuje że. Ja np. kiedy nagle zauważam jakąś koleżankę to przelatuje mnie jakieś takie ciepło, od razu zaczynam się denerwować. Potem do niej zagaduję i choć rozmowa zazwyczaj jakoś idzie to podczas niej zazwyczaj nie czuję się swobodnie. Chciałbym właśnie kiedyś poczuć się swobodnie przy rozmowie 1na1 z dziewczyną, chciałbym z automatu "na wy+" zagadywać ale nie umiem. Ja po prostu czuję że gdybym miał teraz iść na jakąś randkę to kilka minut przed złapałby mnie stres i panika. Kiedy rozmawiam z dziewczyną ew. kimś wysoko postawionym to czuję się jak na ... rozmowie kwalifikacyjnej albo jakimś egzaminie. Choć nie, przed ew. randką denerwowałbym się jednak bardziej niż będzie to miało miejsce np. prawdopodobnie przed maturą.