Boję się iść do pracy

[pushingby]

Przywitam się na forum, bo jestem nowy, dzień dobry!

Jutro mam pierwszy dzień w pracy . Trochę się stresuję, bo nigdy wcześniej nie pracowałem mimo tego, że zaraz stuknie 25 lat. A mówiąc lekko chodzi mi o to, że mam nawroty fobii. Bo sam, jestem na dobrej drodze, by z tego wyjść, chociaż pewnie dalej to trochę zajmie. No i pewnie gdyby nie moja dziewczyna, to jeszcze bym to odkładał, a tak chyba dużo gorzej mi ze wstydem, że ona od 2 tygodni zarabia, a ja siedzę i nic nie robię i jakoś łatwiej mi pokonać strach. No i potrzeba kasy na wspólne plany, więc rzuciłem się na call center, byleby coś zarobić . Przyznam, że niefajne doświadczenia którejś z fobiczek mnie lekko zniechęciły, ale może dam radę.

[Milczek]

pushingby, witam i trzymam kciuki!

Dla mnie praca nie jest problemem, problemem jest jej znalezienie.

Tak w ogóle, mam tak, że jak zacznę wychodzić do ludzi, to jakoś się oswajam, tak więc w każdej pracy jakiej byłam, z czasem się oswajałam z otoczeniem, do tego stopnia że patrzyłam na ludzi, w oczy, uśmiechając się...! Ale jak siedzę w domu tydzień, miesiąc, kilka miesięcy... to mam problem z wyjściem do sklepu nawet. Dlatego teraz tak mi źle, bo już mija kilka miesięcy, a pracy jak nie ma tak nie ma. Praca jest dla mnie jedynym ratunkiem, bo nie mam żadnych znajomych przez co nigdzie nie wychodzę, a tak chociaż do pracy bym ruszała tyłek.

[Scarlett_Venice]

pushingby, trzymam kciuki. U mnie sytuacja podobna, wiek ten sam. chłopak juz pół roku pracuje no i są rozmowy o wspólnym zamieszkaniu, a przeze mnie stoimy w miejscu. Tylko ja wyzwania z call center nie podjęłam, uznałam, że to za dużo dla mnie, że na pewno sobie nie poradzę. Także podziwiam za opór i wiarę w siebie Powodzenia!

[pushingby]

Dziękuję Milczek i Scarlett_Venice za miłe słowa i wsparcie !

Przyznam, że myślałem, że będzie trudniej. Bardzo życzliwi ludzie wokół mnie, wszyscy chętni do pomocy nowemu po szkoleniu. No i samo call center wydaje mi się bardzo naciągane w tym wypadku, nie ma połączeń wychodzących, jedynie przychodzące, wiec bliżej temu do jakiegoś helpdesk / infolinii z lekkim elementem call center. Bo dzwonią, ja pomagam i ewentualnie pytam, czy nie chcą zmienić oferty na lepszą - bez nachalności, presji na wyniki. Jedynie korporacyjna atmosfera mnie trochę męczy, wcześniej było jakoś spokojniej, albo po prostu nie zauważałem. Ogółem całkiem fajny sposób na wychodzenie z fobii na etapie, na którym jestem teraz.

[Scarlett_Venice]

Ile od momentu rejestracji w up czekaliście na staż? Na ilu rozmowach byliście zanim Was wybrali?

[iLLusory]

Ja się nie doczekałam żadnego.

[Scarlett_Venice]

W sensie - nic Ci nie zaproponowali (przez jaki czas byłaś zarejestrowana?) czy coś proponowali ale nie przeszłaś rekrutacji? Jeśli to nie tajemnica, to prosze odpowiedz, bo patrząc na inf. skąd jestes to istnieje duże prawdopodobieństwo, że mówimy o tym samym urzedzie

[iLLusory]

Zupełnie nie dostałam żadnej propozycji. Byłam zarejestrowana mniej więcej rok. Jak musiałam się tam zjawić i stanąć twarzą w twarz z urzędnikiem, to tylko pani zadawała pytanie, czy któraś z ofert która wisi na stronie mi odpowiada. Jak wskazałam jakąś, która była dla mnie ciekawa, to pani brała swój segregator, po czym informowała mnie, że ta oferta jest już nieaktualna. Co ciekawe, pomimo nieaktualności, wisiała jeszcze ze trzy tygodnie.

[Milczek]

Ja jestem zarejestrowana od 4 mies., za każdym razem gdy stawiam się w up pani pyta mnie czy szukałam już sobie gdzieś stażu. W sensie, że mam sobie sama załatwić gdzieś staż. Genialnie...

[Scarlett_Venice]

Aha. Czyli tylko strata czasu, to wracam zatem do przegladania ofert na internetach.

Ja wysłałam kilkanaście maili z zapytaniem czy by przyjęli stażystów. Zero odzewu. Może gdybym poszła osobiście to wyglądałoby to lepiej, ale z moją ą pewnie nawet nie wpuścili by mnie do kadr. Zresztą jezdzić po całym mieście, wydac mnóstwo kasy na dojazdy i miec taki sam efekt. Taki staż samemu to chyba tylko po znajomości (no chyba, że się jest genialnym, pewnym siebie, mającym coś do zaoferowania-oprócz darmowej pracy-).
Do bożego narodzenia został miesiąc. Jeśli przez ten czas niczego sobie nie znajdę, prawdopodobnie wróce na święta do rodziców i już tam zostanę. Będę im pomagać w ich sklepiku wzamian za utrzymanie. No i spoko, bo i tak nie mam ambicji na nic więcej. Ale najgorsze jest to, że tak ich strasznie zawiodę, no i to mała mieścina, wszyscy wszystkich znają i matce pewnie będzie wstyd przed sąsiadami, że wysłała dziecko do wielkiego miasta na studia a ono wrócilo z podkulonym ogonem

[Maju90]

"Do bożego narodzenia został miesiąc. Jeśli przez ten czas niczego sobie nie znajdę, prawdopodobnie wrócę na święta do rodziców i już tam zostanę."

Jeśli chodzi o staże to nie masz na co liczyć, że pojawią się do tego terminu, który podajesz jako deadline na szukanie pracy. Przynajmniej w moim urzędzie pracy wnioski o organizowanie staży zostały już wstrzymane na początku października, bo skończyły się środki z Funduszu Pracy na ich organizacje.
Nowe oferty staży zaczną się pojawiać ok. w połowie stycznia z tym że, mniej na uwadze, że będą to głównie oferty z jednostek sektora finansów publicznych.

[MiMała]

Na h próbne do hotelu nie poszłam. Wiem,że nie szukam takiej pracy,więc zaoszczędziłam sobie i im czasu.

W piątek mam kolejne dwie rozmowy
Tym razem już do firm,gdzie chciałabym pracować, w jeden bardzo
Ale zapewne na rozmowie polegnę przez stres.

[Kefir]

W sumie mam podobnie, pracowałam, była to praca która mi się podobała, miałam własne studio, był tlyko szef i ja, zero ludzi obok było super, ale się skończyło. Minęło kilka miesięcy i serio mam problem z wysłaniem cv gdziekolwiek albo pójścia i złożenia tego cv. Stres jest okropny. Ale po przeczytaniu większości wiadomości tutaj, czuje się lepiej, bo w jakimś stopniu nie jestem w tym sama, mimo, że wsiąkłam już w samotność na najwyższym poziomie. Tez przechodziłam przez strach wyjścia na miasto do sklepu, szczególnie wzroku ludzi i co sobie pomyślą, bałam się tego, ale teraz już jest lepiej. Tłumaczę sobie, że tak naprawdę to moje życie i zawsze znajdą się osoby, które będa mi czegoś zazdrościć, albo spychać gdzieś na ubocze. Tak to już tutaj funkcjonuje. Dziękuję wszystkim tym, którzy mieli odwagę napisać, że też boją się iść do pracy, że to ich przeraża, to trochę dla mnie siła, ze jednak mogę się przemóc i coś powysyłać.

Dzięki raz jeszcze~~

[niesmialytyp]

Będę im pomagać w ich sklepiku wzamian za utrzymanie. No i spoko, bo i tak nie mam ambicji na nic więcej.

właśnie jak tak sobie temat czytam to wydaje mi się że ambicje to ty akurat masz. Nie łapiesz pierwszej lepszej oferty jak człowiek przyparty do muru.

Ale najgorsze jest to, że tak ich strasznie zawiodę, no i to mała mieścina, wszyscy wszystkich znają i matce pewnie będzie wstyd przed sąsiadami, że wysłała dziecko do wielkiego miasta na studia a ono wrócilo z podkulonym ogonem

to brzmi jak rozumowanie rodem z trudnych spraw, na takich sąsiadów nie ma rady, absolutnie nie powinnaś się tym przejmować

co do staży to jak mówił mi jeden kierownik zarządzania czegośtam (za dużo tych zarządzaczy, nie da rady spamiętać) to prawie każdy chce stażystów z urzędu bo nic im nie trzeba płacić, ponoć jest zazwyczaj bardzo fajnie bo bierzesz grupę powiedzmy 5, pracują pół roku ty nie płacisz nic a po tym pół roku musisz zatrudnić powiedzmy dwóch z nich na kolejne pół. Ich kieszonkowe przez pierwsze pół roku pokrywa urząd. Więc szczerze wątpie żeby ktoś był zainteresowany płaceniem człowiekowi gdy ma opcję żeby pierw wy...kochać 5 ludzi a potem jedynie mniejszej części z nich płacić za robotę.
Chyba że mowa o stażu jako o synonimie praktyk, czyli o bezpłatnej robocie to wtedy wiadomo że znajdzie się pewnie pełno chętnych.

[Milczek]

Byłam dziś w up się podpisać, za każdym razem przyjmuje mnie inna babka i co innego mówi. Dzisiaj dowiedziałam się, że jako osoba młoda (łał), od rejestracji w up w ciągu 4 miechów MUSZĘ znaleźć jakąś pracę i na szybko mi szukała oferty żeby wpisać w dokumenty, że coś mi znaleźli...
W ciągu tyg muszę zgłosić się do pracodawcy na rozmowę, chyba zrobię to jutro żeby mieć z głowy. A więc żegnaj praco w zawodzie, ale cóż, byleby mnie przyjęli bo kieszeń mam pustą i zaczynam głupieć od ciągłego siedzenia w domu.

[USiebie]

Muszę to taka trochę, przeginka, pani cię straszy, ja u siebie chodzę i mówię, że pracy nie szukam, zarejestrowałem się dla ubezpieczenie i na razie nikt mi nic nie zrobił.

Zresztą każdy jeden doradca zawodowy ci powie, że lepiej pójść do byle jakiej pracy i w między czasie szukać sobie coś lepszego niż siedzieć w domu, nie dość, że masz lukę w CV których pracodawcy nie lubią, to siedzenie w domu podobno ogólnie nie służy.

[verti]

Muszę to taka trochę, przeginka, pani cię straszy, ja u siebie chodzę i mówię, że pracy nie szukam, zarejestrowałem się dla ubezpieczenie

Jak argumentujesz to, że nie szukasz pracy?

[USiebie]

W sumie u pań przy odhaczaniu nie miałem problemu, nawet nie pytały czemu. Może farta akurat miałem. Dopiero w sumie przedostatnio się przyczepił doradca zawodowy, czemu nie szukam. To mu odpowiedziałem zgodnie z prawdą, (diagnozą psychiatry ) jakoś nie miałem ochoty znowu znosić wysłuchiwania, że ludzie w moim wieku to to i tamto, a czyjś syn to taki sraki i patrzenia się na mnie jak na idiotę (byłem już kutwa u dwóch z urzędu, nie wspominam dobrze). Wpisała mi do komputera niezdolność do pracy i to wszystko, jak ostatnio byłem to tylko zapytała "co u pana słychać" i kazała złożyć podpisiki.

Ale z tym "muszę" w ciągu czterech miesięcy, to jest jakaś ściema. Pierwszy raz w urzędzie zarejestrowałem się w wieku 22 lat i jakoś nigdy nikt mi nic takiego nie mówił.

Ale tak sobie patrzę w necie i

"W odpowiedzi na coraz wyższy poziom bezrobocia ludzi młodych w Europie, Komisja Europejska podjęła działania mające na celu wsparcie tej grupy w podejmowaniu zatrudnienia. W grudniu 2012 r. na szczeblu Unii Europejskiej opracowany został Pakiet na rzecz zatrudnienia młodzieży. Częścią Pakietu jest inicjatywa ustanowienia Gwarancji dla młodzieży. Skierowano do państw członkowskich UE postulat zapewnienia młodym ludziom w wieku do 25 lat – którzy nie mają zatrudnienia, ani nie uczestniczą w kształceniu lub szkoleniu – dobrej jakości oferty zatrudnienia, dalszego kształcenia, przyuczenia do zawodu lub stażu w ciągu 4 miesięcy od zakończenia edukacji lub utraty pracy."

Faktycznie teraz jest coś takiego, ale to raczej coś z czego urząd się powinien wywiązać, a nie jakiś straszak dla zarejestrowanego.

[Milczek]

Tak też myślę, muszą dobrze w statystykach wyrobić i teraz nagle im się przypomniało, żeby mi pracę poszukać, z resztą coś tam babka pod nosem dodała, że musi mieć co mi w papiery wpisać.
Ale chyba nie zauważyła, że ja już po 25 jestem
Tak czy siak, trzymajcie kciuki. W końcu kiedyś muszę zacząć pracować

[Scarlett_Venice]

Ja idę jutro. Super, że jest taki zapis, mam nadzieję, że coś mi zaproponują i dadzą skierowanie, bo widziałam parę ofert stażowych, w których chcą tylko wyższego (a nie wyższego kierunkowego i milion lat doswiadczenia). Milczek a po jakim kierunku jesteś, że spodziewasz się oferty raczej nie w zawodzie?

[Milczek]

Milczek a po jakim kierunku jesteś, że spodziewasz się oferty raczej nie w zawodzie?

Jedna z rzadkich filologii, ale język to za mało. Jak już kogoś potrzebują, to raczej wybitnie wykształconego w różnych kierunkach, plus płynny język.

[Scarlett_Venice]

Milczek Filologie to akurat chyba jedyne humanistyczne studia po których jest jakieś zatrudnienie. Nie wiem jaki dokładnie język, ale może poszukaj w swojej okolicy tego typu ofert? http://www.praca.pl/pracownik-biurowy-z-...88736.html Widuje takie oferty, z różnymi egzotycznymi językami i nie mają wyspecjalizowanych oczekiwań (angielski pewnie znasz?)
A jak poszło na rozmowie? Co to za praca jeśli mogę spytać? Sorki jeśli jestem wścibska

Ja dzisiaj w swoim PUP dowiedziałam się, żeby szukać pracodawcy na własną rękę, żeby skorzystać z tego bonu stażowego. Że ofert dla psychologa nie ma, że będą staże po 15-stym stycznia tak jak tutaj ktoś wspominał. Więc poprosiłam o coś niezwiązanego z kierunkiem, bo pracodawcy-psychologa, który mnie przyjmie na staż a potem na 6 msc sobie sama nie znajdę, a jak coś serio by się znalazło w styczniu to 3 miesięczny staz i tak niewiele mi do doświadczenia da, bo jak juz sie jakaś oferta dla psychologa pojawi to chcą 2-letniego doświadczenia, studiów podyplomowych albo jakichś innych kursów/szkoleń/certyfikatów za hajsy. Urzędniczka wysłuchawszy mojego zawodzenia jak to cięzko jest w zawodzie psychologa niechętnie wypisała mi skierowanie do...agencji pracy tymczasowej. Stanowisko biurowe, do spraw administracji i rekrutacji. Jedna z użytkowniczek tutaj stanowczo odradzała takie miejsca, ale przyjęłam skierowanie i jutro tam idę. Zobaczymy.

[Milczek]

Moja dzisiejsza rozmowa dotyczyła pracy administracyjno-biurowej, ta cała oferta to jakaś totalna porażka. W up mnie chyba zrobili w jajo. Nie dość, że pod danym adresem był jakiś sklep, kobieta w sklepie nawet nie słyszała o firmie do której mnie skierowano, a gdy w końcu z pomocą mapy znalazłam dobry adres to okazało się, że szukają osoby 30+ i że chyba mi starą ofertę w up dali. Ale podbili mi papierek, dzięki czemu ubezpieczenie będę mieć dalej... Szkoda, bo tego typu praca byłaby dla mnie też dobrym doświadczeniem, przydało by mi się to. W gratisie będąc tam musiałam wysłuchać dobrych rad, że mam jechać do dużego miasta szukać, żeby się tu nie marnować.
A prawda jest taka, że szukam pracy na własną rękę cały czas, na terenie całej PL, wysłałam masę CV ale ciągle cisza. Wymagania mają czasem naprawdę kosmiczne, ale wtedy też wysyłam.

Przypomniało mi się, jak 2 lata temu szukałam pracy, pani w szkole językowej nie przyjęła mnie argumentując, że pewnie znajdę lepszą pracę z moimi umiejętnościami, dlatego wolała kogoś tylko po licencjacie.
Już sama nie wiem co pisać w CV, nigdy nikomu nie dogodzę. Ech, trzeba było zabrać się za coś pożytecznego, pójść do technikum i zdobyć pożyteczny zawód, a nie kierować się swoimi zainteresowaniami. Mam nauczkę, ale co mi po niej jak już drugi raz nie wybiorę sobie życia.

Scarlett_Venice, próbuj wszystkiego co Ci zaproponują, nie spróbujesz, to się nie dowiesz jak tam jest. A nóż będzie ok? Trzymam kciuki!

[nieszczęśliwa]

Ja to przynajmniej mam wymówkę od pracy, pomagam rodzicom w gospodarstwie rolnym xD
Dzięki temu nie siedzę bezczynnie w domu.
I wiecie co, tak sobie myślę, że taka praca byłaby dla mnie idealna, ja, osoba z fobią, u siebie, z dala od większości ludzi, za to z moimi ukochanymi zwierzętami.Ale niestety mam też marzenia.Chciałabym podróżować, zwiedzać świat, a w gospodarstwie trzeba być niemal cały czas, więc taka forma życia niestety odpada :\

PS.Witam wszystkich Już od jakiegoś czasu czytam te forum, w końcu postanowiłam się ujawnić

[Ertix]

Czytam te Wasze posty i po prostu nie mogę się nadziwić.
To teraz już sam nie wiem co mam zrobić. Naprawdę jest aż tak dramatycznie jak piszecie? Bo ja właśnie jestem po liceum, nie wiem do jakiej szkoły policealnej mam iść (bo na studia i tak się nie dostanę, nie ma szans i kasy na to), i nie wiem czy po takiej szkole byłbym w stanie znaleźć pracę. Jakieś kursy też by były dobre, ale mam takie wrażenie, że to nic nie daje. Ktoś może wie co mogę w tej sytuacji zrobić?! Warto iść do doradcy zawodowego, zarejestrować się w pośredniaku? Dodam, że jestem osobą niepełnosprawną w umiarkowanym stopniu (nie fizycznie).