Lęk przed śmiercią

[iLLusory]

Ci którzy boją się tak strasznie śmierci siedzą w kościołach w pierwszych ławkach.

[Gość]

dlt

[Sini]

Nie boję się śmierci. Wierzę w życie po życiu, nie wierzę w reinkarnację, raj czy inne ludzkie wymysły, ale myślę, że tam będzie lepiej i ciekawiej.

[L1sek]

To dla tych co wierzą w życie po śmierci. Nie boicie się, że po śmierci nadal będziecie fobikami? No bo chyba wstąpicie do nowego życia ze świadomoscią z poprzedniego, nie?

[iLLusory]

Wtedy to dopiero zobaczymy, że baliśmy się bez sensu całkiem. 8)

[123user]

Śmierci się nie boję.
Boję się samego umierania i tego, że zanim na dobre zdechnę będę się męczył i konał w bólu agonii.

[L1sek]

Boję się samego umierania i tego, że zanim na dobre zdechnę będę się męczył i konał w bólu agonii.

Brzmi jak metafora życia.

[Judas]

Nie boimy się wysokości, tylko boimy się upadku.
I podobnie jest ze strachem przed śmiercią, tak jak pisze dangerous; boimy się chwili umierania.
Ale można bać się czegoś innego, tego, co zastaniemy po drugiej stronie. Ten strach jest silniejszy.
Można więc wierzyć, albo mieć nadzieję, chociaż są tacy, co nie robią żadnej z tych rzeczy.
Dobrzy ludzie idą do raju - źli mają raj na ziemi.

[niki11]

Kiedyś bardziej bałam sie śmierci, teraz już nie, mam jedną nieudaną próbę samobójczą za sobą, uznałam to za znak, że jednak muszę kontynuować swoje marne życie c:

[Judas]

mam jedną nieudaną próbę samobójczą za sobą

Ludzie, którzy chcą popełnić samobójstwo, robią to z nadzieją, że po drugiej stronie będzie lepiej, chociaż tego nikt nie wie.
Szkoda tylko, że tą nadzieję i determinację, nie potrafią wprowadzić w życie na tym świecie, w którym jeszcze są.

[approx]

Ja tam nie wierzę i nie ma dla mnie sensu teoria, że coś jest później.
A co po śmierci z tej nauki, rozwijania się... jakieś nagrody rozdają? Moje życie zaczyna się kończy na ziemi - to wszystko co mam i chciałabym wykorzystać je jak najlepiej a żyjąc w nadziei na lepsze życie po życiu mogłabym przegapić to co jest teraz. Na żaden 40-dniowy rejs się nie wybierałam...
Ludzie WIEDZĄ? Raczej wierzą w to. Nie widzę sensu w zgłębianiu tych dziedzin wiedzy - wydaje mi się to kompletną stratą czasu i energii ludzi, którzy mogliby się zająć czymś pożytecznym. Bo co nam po tych wszystkich religiach i naukach astralnych? Konflikty na świecie i oszustwa.

umierałaś już? byłaś tam? to po co piszesz o tym tak pewnie?

[Placebo]

A ludzie, którzy wierzą nie są pewni boga? Ja jestem pewna tego w co wierzę (że nie ma nic po śmierci) Nie obchodzą mnie zbytnio teorie innych, tak jak ich nie obchodzi mój ateizm

[vesanya]

Ludzie, którzy chcą popełnić samobójstwo, robią to z nadzieją, że po drugiej stronie będzie lepiej, chociaż tego nikt nie wie.

Niekoniecznie. Ateiści też popełniają samobójstwa, czasem jest to po prostu chęć przerwania swojego cierpienia i nic więcej.
Zresztą dla religijnych ludzi samobójstwo to grzech, za który przyjdzie im jakoś zapłacić, więc oni prędzej mogą mieć przed tym opory.

[dziewczyna z naprzeciwka]

Boję się samego umierania i tego, że zanim na dobre zdechnę będę się męczył i konał w bólu agonii.

Brzmi jak metafora życia.

xD

Moim zdaniem samobójstwo jest bardzo rozsądnym wyjściem w pewnych, nielicznych sytuacjach.

[nika32]

To dla tych co wierzą w życie po śmierci. Nie boicie się, że po śmierci nadal będziecie fobikami? No bo chyba wstąpicie do nowego życia ze świadomoscią z poprzedniego, nie?

to jest fascynujące, błąkać się po świecie jako duch po śmierci, ale to musi być tak, że spotkam swoich krewnych i przyjaciół, zmarłych: babcię, dziadka, ciocię, wujka, koleżankę, znajomego, którzy jako duchy będą mnie prowadzić do innego świata :-D
Zjawisko OOBE (inaczej eksterioryzacja) pokazuje nam, że jesteśmy duszą nieśmiertelną, która może egzystować także poza ciałem. A więc jest argumentem przeciwko materializmowi i niewierze w Boga. Wzmacnia naszą wiarę, bo jeżeli jesteśmy istotą duchową (co pokazuje w/w zjawisko) to naszym celem powinny być dobra duchowe, takie które nas rozwijają intelektualnie i moralnie, podnoszą wzwyż.

[Judas]

Zjawisko OOBE (inaczej eksterioryzacja) pokazuje nam, że jesteśmy duszą nieśmiertelną, która może egzystować także poza ciałem. A więc jest argumentem przeciwko materializmowi i niewierze w Boga.

A jak to się ma do boga? W jaki sposób jest to dowodem?

[Aina]

Boję się śmierci. Boję się umierania. Z wiekiem coraz częściej uderza mnie myśl, że pewnego dnia przyjdzie mi umrzeć. I o ile kiedyś nie miało to dla mnie większego znaczenia, tak teraz, po tym jak udało mi się zmienić swoje życie do tego stopnia, że zaczęło mi na nim zależeć, bardzo przeraża mnie myśl o śmierci. I nie uspokaja mnie fakt, że czeka to każdego z nas. Chcę żyć tak długo, jak tylko się da i tego samego chcę dla moich bliskich. Myślę, że gdybym wierzyła w Boga, czy cokolwiek takiego, byłoby mi łatwiej zaakceptować śmierć. Niestety nie potrafię.

[niki11]

Ja się naoglądałam tych programów życie po życiu, poczytałam też relacje osób po śmierci klinicznej i jakoś tak mniej boję się śmierci, chociaż nie chcę wcześniej umierać, zaczęłam doceniać życie dopiero po tym gdy było ono zagrożone, ale ja tam wierzę, że to nie koniec Nie wiem czy Bóg istnieje, ale podobno świadomość jest nieśmiertelna

[Judas]

No właśnie, zasadnicze pytanie; czy boimy się śmierci, czy tego, co nas czeka po niej?

[psyche]

x

[greg1010]

...

[Hauke]

Osobiście nie boje się śmierci, wręcz przeciwnie, w ostatnich latach i na te chwilę raczej chciałbym umrzeć. I to mimo tego, że zdaje sobie sprawę, że potem nic nie ma, przynajmniej według mnie.

[ewl]

Nie boję się śmierci, boję się piekła i wiecznego potępienia. Gdybym nie wierzyła w piekło, to już dawno bym się zabiła.

[Ash]

Boję się śmierci moich bliskich, nie chcę tego przeżywać, uważam, że to jedno z najgorszych rzeczy na świecie, kochasz kogoś, ten ktoś jest żywym człowiekiem i nagle z dnia na dzień, tracisz tą osobę, mając świadomość, co dzieje się z jej ciałem. Od zawsze się tego boję, czuję, jakbym urodziła się z tym lękiem.
Z drugiej strony wydaje mi się, że po śmierci istniejemy dalej, tylko, że już nie do końca jako my,więc to taka średnia pociecha boję się, że już nigdy nie spotkamy się w tej samej formie, tylko-że może po śmierci, nie ma to znaczenia.
Samo umieranie pewnie nie jest takie starszne, wydaje mi się, że silny ból jest łagodzony przez silny wyrzut endorfin. Ale może strasznie to wyglądać dla otoczenia.
Nie wiem czemu o tym myślę, po co się nakręcać.

[ananas filozoficzny]

Ja tez boję się śmierci moich bliskich. Moja własna nie wydaje mi się jakaś straszna. Chyba, ze miałby mnie ktos zamordować. Tego bym nie chciał.

Ash. Jaki wyrzut endorfin przy umieraniu?!?