Czy macie znajomych lub przyjaciół?

[skejciara]

Jeszcze jakiś czas temu miałam paru. Ale od ponad roku... w sumie to głównie fb, mam może 3 koleżanki i 1 kumpla, ale bardzo rzadko się spotykamy. Z 3 lata nie byłam na żadnej imprezie. Nie wiem czy to już ten wiek - 26 lat, ale nawet nie mam do kogo gęby odezwać, żeby wyjść na dwór.
Przyjaźń? Hmm. czy kiedykolwiek miałam przyjaciół? Chyba tak do 12 roku życia, a potem przez internet zamknęłam się w sobie..
Uczucie samotności towarzyszy mi już w sumie pół życia..z resztą nawet jak byłam wśród znajomych to czułam się wyrzutkiem.

[Szary]

Jeszcze jakiś czas temu miałam paru. Ale od ponad roku... w sumie to głównie fb, mam może 3 koleżanki i 1 kumpla, ale bardzo rzadko się spotykamy. Z 3 lata nie byłam na żadnej imprezie. Nie wiem czy to już ten wiek - 26 lat, ale nawet nie mam do kogo gęby odezwać, żeby wyjść na dwór.
Przyjaźń? Hmm. czy kiedykolwiek miałam przyjaciół? Chyba tak do 12 roku życia, a potem przez internet zamknęłam się w sobie..
Uczucie samotności towarzyszy mi już w sumie pół życia..z resztą nawet jak byłam wśród znajomych to czułam się wyrzutkiem.

Łączę się w bólu. Mam wrażenie, że od tego uczucia już nie da się uwolnić niestety.

[Użytkownik 9842]

dołączam się, przez całe życie wszędzie czuję się jak wyrzutek

[damiandamianfb]

Znajomych mam, nawet w miarę dużo jak na to, że miałem tyle lat fobie. Ale przyjaciela/przyjaciółki... chyba nigdy nie było kogoś tak mi bliskiego

[birdboy]

nie mam znajomych i nie umiem tego zmienić

[youthless]

Mam jedną dosyć bliską znajomą. To najlepszy wynik na przestrzeni mojego żałosnego żywota.

[orzeszkowa_wdowa]

Mam tylko siebie. 

[Shiro]

Mam 4 przyjaciół i 0 znajomych

[Serena66]

0 znajomych i przyjaciół. Czuję się samotna. Nie umiem nawiązywać relacji bliskich z ludźmi.

[piotrer09]

Minęło trochę czasu od ostatniego wpisu. Przez ostatnie miesiące nawiązałem trochę kontaktów z tutejszą społecznością. Z wieloma osobami spotkałem się realu. Mógłbym nazwać kilkoro ich znajomymi, z którymi chętnie spędzam czas.

Przyjaciół chyba nie mam. Nie wiem na jakim etapie znajomość przeradza się w przyjaźń.

[Ninja]

Mam tylko jednego znajomego który chce ze mną wychodzić oraz mam jeszcze kilku z którymi mogę pić.

[Użytkownik 100618]

......

[Amo]

Znajomych trochę mam ale przyjaciół to nie bardzo jakoś wszyscy nagle znikają gdy czegoś tak dla odmiany to ja potrzebuję.

[Fabiana]

Wszystkie moje znajomości były zawsze takie typowo szkolne i nie potrafię ich pogłębić, skończyły się z końcem szkół.
Nie potrafię nikomu niczego zaproponować. Zawsze chciałam być dla kogoś najlepszą przyjaciółką, ale tylko patrzyłam jak dla moich znajomych zawsze ktoś jest ważniejszy.

[Kra_Kra]

nie - i bardzo dobrze

[okil]

nie - i bardzo dobrze

Jak to? Cieszysz się z tego faktu?

Ja mam znajomych, ale tylko w pracy. No i oczywiście jest też paru internetowych przyjaciół
Do niedawna miałem przyjaciółkę, taka w cztery oczy, namacalną. Teraz już sam nie wiem czy nadal ją mam, czy to już rozdział zamknięty- kontakt się urwał. Z resztą, nie pierwszy raz. Ona już tak ma że się czasem odcina bez słowa.
Chyba taki już jest urok osób chorych na schizofrenię..

[Kra_Kra]

Jak to? Cieszysz się z tego faktu?

napisałam to na fali rozczarowania pewną osobą. Tak naprawdę to mam kilka luźnych znajomości, choć z nikim nie potrafię nawiązać głębszej więzi. Czuję, że z ludźmi mnie dzieli niewidzialna kuloodporna szyba. Kiedyś mnie to niemal fizycznie bolało, ale dziś już się trochę z tym pogodziłam, minął mi ten największy "głód relacji", może to przyzwyczajenie do mojego stanu, może pogodzenie się z tym, że nie ma sensu marzyć o gwiazdce z nieba.

[okil]

Jak to? Cieszysz się z tego faktu?

napisałam to na fali rozczarowania pewną osobą. Tak naprawdę to mam kilka luźnych znajomości, choć z nikim nie potrafię nawiązać głębszej więzi. Czuję, że z ludźmi mnie dzieli niewidzialna kuloodporna szyba. Kiedyś mnie to niemal fizycznie bolało, ale dziś już się trochę z tym pogodziłam, minął mi ten największy "głód relacji", może to przyzwyczajenie do mojego stanu, może pogodzenie się z tym, że nie ma sensu marzyć o gwiazdce z nieba.

Pogodzenie się z takim stanem rzeczy, to jakby się poddać. Ale to tylko moje skromne zdanie

[Użytkownik 9842]

Jak to? Cieszysz się z tego faktu?

napisałam to na fali rozczarowania pewną osobą. Tak naprawdę to mam kilka luźnych znajomości, choć z nikim nie potrafię nawiązać głębszej więzi. Czuję, że z ludźmi mnie dzieli niewidzialna kuloodporna szyba. Kiedyś mnie to niemal fizycznie bolało, ale dziś już się trochę z tym pogodziłam, minął mi ten największy "głód relacji", może to przyzwyczajenie do mojego stanu, może pogodzenie się z tym, że nie ma sensu marzyć o gwiazdce z nieba.

Pogodzenie się z takim stanem rzeczy, to jakby się poddać. Ale to tylko moje skromne zdanie

Znam ten głód relacji i ból z autopsji, niestety mimo wysiłków nic się nie zmieniło, dlatego myślę, że czasem rzeczywiście warto odpuścić niż się zadręczać. Z resztą podobno jak obniży się "ważność" jakiejś "rzeczy", łatwiej przychodzi, chociaż jak na razie nic takiego się nie wydarzyło w tym kierunku u mnie. Czasami to się zastanawiam, czy to ze mną coś jest nie tak (oczywiście prócz fobii )

[okil]

Jak to? Cieszysz się z tego faktu?

napisałam to na fali rozczarowania pewną osobą. Tak naprawdę to mam kilka luźnych znajomości, choć z nikim nie potrafię nawiązać głębszej więzi. Czuję, że z ludźmi mnie dzieli niewidzialna kuloodporna szyba. Kiedyś mnie to niemal fizycznie bolało, ale dziś już się trochę z tym pogodziłam, minął mi ten największy "głód relacji", może to przyzwyczajenie do mojego stanu, może pogodzenie się z tym, że nie ma sensu marzyć o gwiazdce z nieba.

Pogodzenie się z takim stanem rzeczy, to jakby się poddać. Ale to tylko moje skromne zdanie

Znam ten głód relacji i ból z autopsji, niestety mimo wysiłków nic się nie zmieniło, dlatego myślę, że czasem rzeczywiście warto odpuścić niż się zadręczać. Z resztą podobno jak obniży się "ważność" jakiejś "rzeczy", łatwiej przychodzi, chociaż jak na razie nic takiego się nie wydarzyło w tym kierunku u mnie. Czasami to się zastanawiam, czy to ze mną coś jest nie tak (oczywiście prócz fobii )

Również zadaję sobie to pytanie.. Ale jeśli faktycznie coś jest na rzeczy, to raczej od strony charakteru czy upośledzonych zdolności komunikacyjnych niżeli wyglądu- w końcu przystojniak ze mnie ponadprzeciętny 8-> (takie tam heheszki, by nie popaść w rozpacz xd)

[Kra_Kra]

Pogodzenie się z takim stanem rzeczy, to jakby się poddać. Ale to tylko moje skromne zdanie

Cóż, czasem lepiej się poddać, niż rozbić sobie głowę o mur

Znam ten głód relacji i ból z autopsji, niestety mimo wysiłków nic się nie zmieniło, dlatego myślę, że czasem rzeczywiście warto odpuścić niż się zadręczać. Z resztą podobno jak obniży się "ważność" jakiejś "rzeczy", łatwiej przychodzi, chociaż jak na razie nic takiego się nie wydarzyło w tym kierunku u mnie. Czasami to się zastanawiam, czy to ze mną coś jest nie tak (oczywiście prócz fobii )

Z jednej strony przykre, że przeżywasz coś tak nieprzyjemnego, z drugiej strony trochę raźniej, że nie jestem w tym sama

Też o tym czytałam, taki "efekt kwaśnych winogron". Ale ja tego w sumie nie stosuję, uznaję, że te "winogrona" są na pewno pyszne, ale skoro mnie na nie nie stać no to trudno - muszę obejść się smakiem i poszukać może jakichś niezłych jabłuszek

U mnie na pewno to są konkretne braki w umiejętnościach społecznych.

[okil]

U mnie na pewno to są konkretne braki w umiejętnościach społecznych.

Jakbyś mówiła o mnie

[paranormal987]

Mam dużo przyjaciół w świecie fantazji

[okil]

Mam dużo przyjaciół w świecie fantazji

Bo fantazja, fantazja. Bo fantazja jest od tego.. Wiem, nie umiem śpiewać xd
A tak całkiem na poważnie, to jest to przykra sytuacja. Żeby życie się komuś tak posypało.. Z resztą, co ja tutaj fanzolę- wszystkim nam się życie posypało Chociaż z drugiej strony, czy kiedykolwiek było całe?

[paranormal987]

Mnie akurat się nie życie posypało, to ja się urodziłem posypany, a potem sypałem się dalej.