Brak znajomych

[Aspołeczny]

Cześć.

Zwracam się z problemem jak w temacie.
Pewnie nie jestem jedyny z takim problemem, ale może ktoś ma jakiś pomysł.

Nie mam nikogo. Nawet jednego kolegi. Kiedyś, w czasach podstawówki czy gimnazjum miałem kolegów, spotykaliśmy się po lekcjach, ale to nie były znajomości trwałe. Niestety wszystkie znajomości się pokończyły wraz z końcem szkoły. Teraz studiuję zaocznie, więc o znajomych nie ma mowy. W pracy natomiast wszyscy mają gdzieś integrację, większość to ludzie 30+ i nie mają potrzeby na poznawanie nowych ludzi (sam mam 22 lata, więc już trochę stary jestem).

Nigdy nie byłem częścią "paczki". Nie byłem ważnym elementem "układanki". Byłem piątym kołem u wozu, niepotrzebny. Nie było mnie? Nikt pewnie nawet nie zauważył. W gimnazjum było trochę lepiej bo czasami kontaktowali się ze mną jak np nie przyszedłem na lekcje, pytali czemu mnie nie ma i kiedy wrócę, ale ostatni dzień w gimnazjum był ostatnim dniem kiedy mieliśmy kontakt. W szkole średniej nie miałem już nawet kolegów. Były "znajome twarze", ale nic więcej. 

Ktoś pewnie napisze, żebym odnowił kontakt. Myślałem o tym, tylko trochę mi głupio. Jak np do kolegi z gimnazjum z którym nie rozmawiałem (ani słowa nie zamieniliśmy) ponad 5 lat mam się odezwać? Pomyśli, że czegoś chcę. Inna sprawa to to, że spora część dawnych znajomych wyjechała daleko np na studia.
Zapisałem się na siłownię, próbowałem zakolegować się z ludźmi, którzy tam ćwiczą, ale mi nie wyszło. Mam wrażenie, że tylko się ośmieszyłem. Poza tym siedzę w domu. Nie mam gdzie iść by poznać znajomych. 
Niedawno czułem się tak samotnie, że pytałem przypadkowych ludzi na studiach (z innych kierunków) czy nie zechcieliby się ze mną zakolegować  Nie, nie żartuję. Teraz jak o tym pomyślę to aż mi wstyd. Całe szczęście, że nikt zdjęcia mi nie zrobił. To dopiero byłby wstyd.

[karmazynowy książę]

Z tego co piszesz, wygląda na to, że podejmujesz jakieś działania, żeby zdobyć znajomych. Może warto zwiększyć możliwości, zapisując się na jakieś zajęcia dodatkowe? Przykladem może być kurs tańca, albo coś innego, co byłoby dla Ciebie interesujące. Ewentualnie jeśli pracujesz w korpo, to zazwyczaj są jakieś kółka zainteresowań, mecze piłkarskie, albo treningi biegowe. Możesz sprawdzić.
Najważniejsze, że lęk nie powstrzymuje Cię przed próbowaniem. To już pierwszy krok do sukcesu.

[Aspołeczny]

Przykladem może być kurs tańca

A czy na taki kurs tańca nie trzeba iść z partnerką? Bo jeśli tak to odpada, bo dziewczyny nie miałem i nie mam.

albo coś innego, co byłoby dla Ciebie interesujące

No właśnie i tu jest problem. To co mnie interesuje albo polega na siedzeniu w domu albo wymaga posiadania znajomych (np. chciałbym zacząć grać w siatkówkę, ale do tego potrzebna jest druga osoba albo lepiej grupa znajomych).

Ewentualnie jeśli pracujesz w korpo, to zazwyczaj są jakieś kółka zainteresowań, mecze piłkarskie, albo treningi biegowe.

Tak, małe korpo, ale tak jak wspomniałem ludzie tutaj nie są zainteresowani integracją. Mają swoje życie. Młodzi są, ale oni również nie są zainteresowani poznawaniem się. Przychodzą, robią swoje i jak najszybciej do domu.
Z tego co wiem to kiedyś były mecze firmowe albo biegi, ale zrezygnowani z tego kiedy okazało się, że mało kto chodzi (ciężko zrobić mecz dla trzech osób). W tym roku pojawił się nawet temat wigilii firmowej. Rok temu na wigilię firmową przyszło mniej niż 10 osób i zarząd zastanawia się czy warto w tym roku organizować skoro znowu ma przyjść tylko kilka osób.
Tak, więc praca odpada.

Najważniejsze, że lęk nie powstrzymuje Cię przed próbowaniem. To już pierwszy krok do sukcesu.

A jaki jest kolejny jeśli mogę spytać?

[Dalinar]

Niedawno czułem się tak samotnie, że pytałem przypadkowych ludzi na studiach (z innych kierunków) czy nie zechcieliby się ze mną zakolegować  Nie, nie żartuję. Teraz jak o tym pomyślę to aż mi wstyd. Całe szczęście, że nikt zdjęcia mi nie zrobił. To dopiero byłby wstyd.

Skoro już się odważyłeś na takie coś to czemu nie spróbowałeś normalnie zagadać w stylu co studiujesz? gdzie pracujesz? ponarzekać na uczelnie czy cokolwiek innego a dopiero później przejść do konkretów i wtedy powiedzieć może byśmy poszli na piwo po zajęciach ? No chyba ,że to jakiś skrót myślowy, bo jakoś trudno mi uwierzyć ,że wprost spytałeś "czy chcesz się zakolegować " jak w jakiejś kreskówce XD i wybieraj osoby , które wyglądają hmm sympatycznie , sprawiają wrażenie osób bardziej empatycznych, miłych. Nie wiem jak dokładnie to określić XD

[Aspołeczny]

Skoro już się odważyłeś na takie coś to czemu nie spróbowałeś normalnie zagadać w stylu co studiujesz? gdzie pracujesz? ponarzekać na uczelnie czy cokolwiek innego a dopiero później przejść do konkretów i wtedy powiedzieć może byśmy poszli na piwo po zajęciach ? No chyba ,że to jakiś skrót myślowy, bo jakoś trudno mi uwierzyć ,że wprost spytałeś "czy chcesz się zakolegować " jak w jakiejś kreskówce XD

Właśnie takie mniej więcej pytania zadałem. Podszedłem do grupy kilku ludzi, zapytałem co studiują, czy im się podoba ta uczelnia, a potem czy by chcieli się spotkać po zajęciach bo szukam kolegów Żenada do kwadratu. Wiem. Zestresowałem się i dlatego wyglądało to tak desperacko.

i wybieraj osoby , które wyglądają hmm sympatycznie , sprawiają wrażenie osób bardziej empatycznych, miłych. Nie wiem jak dokładnie to określić XD

Wiem o co chodzi. Staram się unikać osobników wykolejonych i odstający zbyt mocno od normy

[Dalinar]

Właśnie takie mniej więcej pytania zadałem. Podszedłem do grupy kilku ludzi, zapytałem co studiują, czy im się podoba ta uczelnia, a potem czy by chcieli się spotkać po zajęciach bo szukam kolegów  Żenada do kwadratu. Wiem. Zestresowałem się i dlatego wyglądało to tak desperacko.

Lepiej próbować rozmawiać z pojedynczymi osobami , jeśli widać ,że się stresujesz i jesteś niepewny jak trafisz źle to nawet Cię wyśmieją.  Ludzie w pojedynkę tego nie zrobią.

Wiem o co chodzi. Staram się unikać osobników wykolejonych i odstający zbyt mocno od normy

Chyba jednak nie rozumiesz , chociaż nie wiem czym jest dla Ciebie norma. Jak dla mnie właśnie powinieneś wybierać te osoby , które odstają od normy , stoją same , ubierają się w inny sposób , wyglądają na spokojne , miłe czy empatyczne, inteligentne etc. Takie osoby są też często ciekawsze przynajmniej dla mnie.

[Matlaltsauatl]

Niedawno czułem się tak samotnie, że pytałem przypadkowych ludzi na studiach (z innych kierunków) czy nie zechcieliby się ze mną zakolegować

Tak z ciekawości, jak reagowali i co odpowiadali?

Właśnie takie mniej więcej pytania zadałem. Podszedłem do grupy kilku ludzi, zapytałem co studiują, czy im się podoba ta uczelnia, a potem czy by chcieli się spotkać po zajęciach bo szukam kolegów Żenada do kwadratu.

Wydaje mi się, że gorzej to wygląda w twojej głowie niż w rzeczywistości. Jak sobie coś takiego wyobrażam, to widzę osobę pewną siebie (nawet jak taką nie jesteś). A próbowałeś podchodzić do pojedynczych osób albo do dziewczyn?

[Aspołeczny]

Ludzie w pojedynkę tego nie zrobią.

To tego nie wiedziałem. Wydawało mi się, że w pojedynkę to ludzie będą czuli się zagrożeni, że jakiś obcy człowiek do nich podchodzi i próbuje rozmawiać.

Jak dla mnie właśnie powinieneś wybierać te osoby , które odstają od normy , stoją same , ubierają się w inny sposób , wyglądają na spokojne , miłe czy empatyczne, inteligentne etc. Takie osoby są też często ciekawsze przynajmniej dla mnie.

Hmm... Czyli załóżmy taką sytuację. Jestem na uczelni, gdzieś siedzi samotnie dziewczyna (na mojej uczelni 80% studentów to dziewczyny). I co dalej? Podchodzę i pytam "Cześć, co studiujesz?" itd? Nie będzie to wyglądało dziwnie? Gdzieś czytałem, że w grupie lepiej bo ludzie wtedy czują się pewniej i bezpiecznie i są bardziej skłonni do rozmów.

Tak z ciekawości, jak reagowali i co odpowiadali?

Zależy na kogo trafiłem. Jak trafiłem na tzw. śmieszków to się śmiali i żartowali. Natomiast jak trafiłem na "normalsów" się uśmiechali i dziwnie patrzyli. Raczej nie mówili czegoś w stylu "Spadaj dziwaku". Większość odpowiadała, że mają nie mają czasu na spotkania albo widać po nich było, że są zdezorientowani i sami ni wiedzą co powiedzieć.
Jakby nie patrzeć "z zewnątrz" musiało to wyglądać bardzo dziwnie. Sam nie wiem jakbym zareagował gdyby ktoś taki podszedł do mnie i próbował zagadywać w taki sposób.

Naprawdę wtedy byłem bardzo zestresowany i samotny i jakoś nie patrzyłem na to co pomyśli/powie ta druga osoba.

Wydaje mi się, że gorzej to wygląda w twojej głowie niż w rzeczywistości. Jak sobie coś takiego wyobrażam, to widzę osobę pewną siebie (nawet jak taką nie jesteś).

O tym nie pomyślałem. Nie sądziłem, że takie zachowanie może zostać odebrane jako pewność siebie. Bardziej myślałem, że ludzi odebrali mnie jako desperata/dziwaka/psychicznego.

A próbowałeś podchodzić do pojedynczych osób albo do dziewczyn?

Nie i nie. Do pojedynczych osób nie chciałem podchodzić bo bałem się, że mnie wyśmieją (wyjaśniłem wyżej dlaczego tak uważam). Co do podchodzenia do dziewczyn. Tak jak wspomniałem na mojej uczelni jest zdecydowanie więcej kobiet niż facetów (większość kierunków to kierunki na które decydują się głównie kobiety). Jest sporo dziewczyn, które siedzą/stoją same (często widzę je jak przychodzę na zajęcia i jestem trochę przed czasem). Większość z nich "siedzi na telefonie/laptopie", więc nie chcę przerywać bo pewnie robią coś ważnego. Część z nich jest nie sama tylko np z koleżankami, wiec tym bardziej nie chcę przeszkadzać w rozmowie.

Inna sprawa, że nigdy tak naprawdę nie rozmawiałem z dziewczyną sam na sam dłużej niż 5 minut (z wyjątkiem tematów typu: "Masz zadanie z matmy?"), więc stresuję się podwójnie na samą myśl o tym.

[Dalinar]

Hmm... Czyli załóżmy taką sytuację. Jestem na uczelni, gdzieś siedzi samotnie dziewczyna (na mojej uczelni 80% studentów to dziewczyny). I co dalej? Podchodzę i pytam "Cześć, co studiujesz?" itd? Nie będzie to wyglądało dziwnie? Gdzieś czytałem, że w grupie lepiej bo ludzie wtedy czują się pewniej i bezpiecznie i są bardziej skłonni do rozmów.

Właśnie tak , co masz do stracenia? jeśli będzie chciała rozmawiać sama pociągnie rozmowę. Próbowałem kilka razy , bardziej ,aby poćwiczyć aniżeli zawrzeć jakieś znajomości i żadna mnie nie zabiła ani nie wyśmiała. Za każdym razem same ciągnęły rozmowę, narzucały temat. Tylko wybierz dobrze na początek , bo się zrazisz, jeśli trafisz na typ np. " księżniczki".

[qaz21122]

Na uczelni najłatwiej zagadać ludzi przed zajęciami o jakieś pierdoły związane ze studiami. O jakiś projekt, notatki, kolokwium itp. A później w zależności jak się rozmowa potoczy.

[Nowy555]

Przeczytalem Twoj post. Przerabialem ten temat na studiach w swoim miescie kiedy przez gimbaze stracilem znajomych a w Lo odbudowywalem sie psychocznie. Na studiach na pierwszym roku mialem dobry kontakt z ludzmi. Jednak nie wiedzialem jak ten kontakt wyniesc poza uczelnie. Na studiach brak znajomych najbardziej mnie dobijał .Mimo to Rozmawialem z nimi. Czesto wywolyalem przypadkowe spotkania np. specjalnie nie zdazalem na autobus aby "spokac sie " z pewna grupka na przystanku ktora wyjdze z zajec ktore koncza sie o 30 min pozniej. Wyjscie pozniej z uczelni pod pretekstem ze musialem cos zalatwic w dziekanacie. Przegapienie swojego przystanku itp itfd Przykladow moge mnożyc. Jak o tym mysle az slabo mi sie robi co ja wyrabialem. Jakim to bylem desperatem.
Po pewnym czasie pewnie ci ludzie to wyczuli i na 2 roku zostalem sam. Wtedy przewertowalem rozne stronki na internecie do poznawania ludzi az trafilem na forum o niesmialosci gdzie poznalem pewna osobe ktora mocno zmienila moje zycie. To byla pierwsza osoba ktora mnie polubila takiego jakim jestem i ktorej zaufalem. Ta osoba tez wkrecala mnie w sowje spotkania. Dzieki niej bylem w wielu miejscach, wyjazdach i czulem ze nie jestemsam. Do dzis mamy kontakt. To byl łód szczescia. Dzieki niej przezylem te studia bo wiedzialem ze ja mam i ktorej moge powiedziec wszystko.
Pozniej wyjechalem na drugie studia i tam juz wszedlem w zycie. Duzo tego, za duzo do pisania
A Ty Aspoleczny powinienes przestac wybrzydzac mimo sytuacji podbramkowej. Jesli dogadujesz sie z ta osoba powinienes korzystac

---

Na uczelni najłatwiej zagadać ludzi przed zajęciami o jakieś pierdoły związane ze studiami. O jakiś projekt, notatki, kolokwium itp. A później w zależności jak się rozmowa potoczy.

czesto odp na pytanie i tyle, choc to tez nie jest glupie

[Matlaltsauatl]

A, właśnie. Myślałeś może o jakimś wolontariacie związanym ze zwierzętami (wspominałeś chyba, że lubisz)? Oczywiście gwarancji nowych znajomych nie będzie, nie wiem, jak to wygląda, ale może samo zajęcie ci się spodoba i będziesz miał coś wspólnego z ludźmi tam (miłość do zwierząt), może będziesz w tym czasie mniej samotny i z poczuciem spełnienia : P

[AlterEgo]

Lepiej pograć w jakieś gry

[karmazynowy książę]

Przykladem może być kurs tańca

A czy na taki kurs tańca nie trzeba iść z partnerką? Bo jeśli tak to odpada, bo dziewczyny nie miałem i nie mam.

albo coś innego, co byłoby dla Ciebie interesujące

No właśnie i tu jest problem. To co mnie interesuje albo polega na siedzeniu w domu albo wymaga posiadania znajomych (np. chciałbym zacząć grać w siatkówkę, ale do tego potrzebna jest druga osoba albo lepiej grupa znajomych).

Ewentualnie jeśli pracujesz w korpo, to zazwyczaj są jakieś kółka zainteresowań, mecze piłkarskie, albo treningi biegowe.

Tak, małe korpo, ale tak jak wspomniałem ludzie tutaj nie są zainteresowani integracją. Mają swoje życie. Młodzi są, ale oni również nie są zainteresowani poznawaniem się. Przychodzą, robią swoje i jak najszybciej do domu.
Z tego co wiem to kiedyś były mecze firmowe albo biegi, ale zrezygnowani z tego kiedy okazało się, że mało kto chodzi (ciężko zrobić mecz dla trzech osób). W tym roku pojawił się nawet temat wigilii firmowej. Rok temu na wigilię firmową przyszło mniej niż 10 osób i zarząd zastanawia się czy warto w tym roku organizować skoro znowu ma przyjść tylko kilka osób.
Tak, więc praca odpada.

Najważniejsze, że lęk nie powstrzymuje Cię przed próbowaniem. To już pierwszy krok do sukcesu.

A jaki jest kolejny jeśli mogę spytac

Na kurs tańca zazwyczaj idzie się samemu. W zależności od rodzaju tańca, może być więcej chłopów albo więcej bab na zajęciach. 

Warto się przejść i spróbować, bo czemu nie? To jest ten kolejny krok o którym pisałem. Zazwyczaj problemem ludzi tutaj na forum jest paraliżujący lęk, który nie pozwala wyjść i stworzyć sytuację interakcjogenne. U Ciebie widać więcej działania, a to prędzej czy później konczy się (mniejszym lub większym) sukcesem.

[Ketina]

Dlaczego ostatnio zakładasz tematy o jednym i tym samym, jedynie zmieniając tytuł i wklikując nieco inne literki do postów?

[ekstra_intro]

Dlaczego ostatnio zakładasz tematy o jednym i tym samym, jedynie zmieniając tytuł i wklikując nieco inne literki do postów?

Napisała osoba która założyła na forum co najmniej 4 fałszywe konta i co najmniej 4 razy witała się z forumowiczami udając nowego użytkownika wklikując nieco inne literki do swoich postów powitalnych 🙈

[Ketina]

Dlaczego ostatnio zakładasz tematy o jednym i tym samym, jedynie zmieniając tytuł i wklikując nieco inne literki do postów?

Napisała osoba która założyła na forum co najmniej 4 fałszywe konta i co najmniej 4 razy witała się z forumowiczami udając nowego użytkownika wklikując nieco inne literki do postów powitalnych 🙈

Się wie.  

Co nie zmienia faktu, że pytanie nadal aktualne, bo ta kwestia niesamowicie mnie ciekawi. xD No i jak masz pytania co do moich multikont, to również zapraszam. xD

[Aspołeczny]

co masz do stracenia?

Godność?

Na uczelni najłatwiej zagadać ludzi przed zajęciami o jakieś pierdoły związane ze studiami. O jakiś projekt, notatki, kolokwium itp. A później w zależności jak się rozmowa potoczy.

A nie, to to umiem. Zagadać o projekt umiem tylko potem właśnie rozmowa się nie toczy. Temat projektu się urywa i koniec rozmów. Może na studiach dziennych/stacjonarnych inaczej to wygląda, ale na zaocznych/niestacjonarnych to właśnie tak wygląda. Każdy ma gdzieś innych i chce jak najszybciej "przelecieć" temat z zajęć i do domu.

A Ty Aspoleczny powinienes przestac wybrzydzac mimo sytuacji podbramkowej. Jesli dogadujesz sie z ta osoba powinienes korzystac

Gdzie napisałem, że mam jakiegoś znajomego? Owszem miałem, kiedyś teraz nie mam.

Myślałeś może o jakimś wolontariacie związanym ze zwierzętami (wspominałeś chyba, że lubisz)?

Przyznam szczerze, że nie. Lubię zwierzęta, ale boje się m.in. dużych psów. No i nie wiem jakbym mógł się przydać wolontariatowi.

Lepiej pograć w jakieś gry

To praktykuje już od ładnych kilku lat

U Ciebie widać więcej działania, a to prędzej czy później konczy się (mniejszym lub większym) sukcesem.

Czyli wierzysz, że mi się uda osiągnąć jakikolwiek sukces? Czy tego działania jest tak dużo to bym nie powiedział, inni pewnie robią więcej w tym kierunku.

Dlaczego ostatnio zakładasz tematy o jednym i tym samym, jedynie zmieniając tytuł i wklikując nieco inne literki do postów?

Żebyś miała o co pytać

bo ta kwestia niesamowicie mnie ciekawi

Ciekawość to pierwszy stopień do piekła 😈

[Dalinar]

Godność?

Im szybciej jej się pozbędziesz tym lepiej XD

Przyznam szczerze, że nie. Lubię zwierzęta, ale boje się m.in. dużych psów. No i nie wiem jakbym mógł się przydać wolontariatowi

To może pora przełamać ten strach , duże pieski są urocze xd Dowiesz się na miejscu , spokojnie na pewno zrobią z Ciebie użytek

Czyli wierzysz, że mi się uda osiągnąć jakikolwiek sukces? Czy tego działania jest tak dużo to bym nie powiedział, inni pewnie robią więcej w tym kierunku.

Nie wróżę Ci sukcesu , przykro mi.

Żebyś miała o co pytać

Jak miło ,ze tak się o nią troszczysz

---

Ciekawość to pierwszy stopień do piekła 😈

W takim razie chcę do niego trafić

[Aspołeczny]

Im szybciej jej się pozbędziesz tym lepiej XD

Nie uważasz, że może się potem przydać?

Dowiesz się na miejscu , spokojnie na pewno zrobią z Ciebie użytek

Mam nadzieję, że nie jako materiał na karmę dla dużego psa