Czy umiecie prosić o pomoc?

[nika32]

Tak, umiem prosić o pomoc, ale tylko bliskich, zazwyczaj mamę, brata.

[takatam]

Nie umiem. Chociaż staram się ostatnio pytać ludzi o niektóre rzeczy ale i tak nikt nie chce pomóc.

[Radek]

Nie licząc przypadków służbowych (bo to normalne) i rodziców (bo np. nie chcę/nie mogę brać wolnego z pracy żeby coś załatwić), nawet nie przypominam sobie kiedy prosiłem o pomoc. I tak nie mam kogo.

@takatam Dlaczego nie chcą? Pytasz obcych ludzi? Jeśli to znajomi to przykre że odmawiają, myślisz że są takimi samolubami, czy w sposobie w jaki to robisz może być coś nie tak?

[agaa22]

Ja się nie lubię prosić. Wszystko sama.

[Siakistam]

Choćbym miał ze zrobienia czegoś zrezygnować, nie. Nie i już! Nie poproszę o pomoc.
Kiedyś tłumaczyłem to sobie tym, że nie chciałbym zawracać innym głowy swoimi problemami, dokładać kolejnych. Tiaa. Po części pewnie też.
Teraz myślę, że chodzi tu głównie o dumę. Stracić coś, czy to małego, czy nawet bardzo ważnego, zmniejszać swoje potrzeby i pragnienia, byleby tylko nie pozwolić po sobie poznać, że traci się nad czymś kontrolę. Że się nie jest kompetentnym, wystarczającym. Że ja, JA, sobie z czymś nie radzę.
Na szczęście nad przekonaniami i słabościami można pracować, a nawet trza 

[WinterWolf]

Jedynie w wyjątkowych sytuacjach ale raczej nie

[Empty box]

Raczej rzadko to robię, chyba, ze jestem pod ścianą i nie ma już wyjścia.

[Jarzyna]

Bardzo rzadko proszę kogoś o pomoc. Po pierwsze dlatego, że zazwyczaj pełnię funkcję słuchacza i wiem ile moi znajomi czy rodzina mają problemów. Uważam, że dorzucanie ich moich jest egoistyczne i zupełnie niepotrzebne. Po drugie nie lubię być zależna od kogokolwiek, a w większości przypadków jestem w stanie znaleźć jakieś rozwiązanie. Jeżeli problem jest natury emocjonalnej, to nauczyłam się bardzo dobrze dusić w sobie takie rzeczy i w sumie przywykłam, że raczej z nikim się tym nie dzielę.

[Serena66]

Ja to nie umiem prosić o pomoc. Długo kombinuje z czymś sama. Nie tyczy to się sytuacji związanych ze sprzętem. Wolę od razu dać do serwisu. Sama kiedyś rozebrałam laptopa i musiałam nowego kupić bo w tamtym przypadkiem płytę główną uszkodziłam. Od tamtego czasu boje się rozbierać laptopy. Miałam też i lęk na zajęciach z silników. Bałam się podejść i rozbierać silnik.

[ewl]

Nie znoszę prosić o pomoc obcych osób. Rodzina, czy chłopak - ok. Ale nawet znajomych nie lubię prosić o pomoc. Wolę spędzić np. 2 godziny przekopując całe internety wzdłuż i wszerz, niż zapytać kogoś obeznanego w temacie, kto odpowiedziałby od razu. 
Przecież to niby nic takiego, ale boję się, że dana osoba potraktuje to jako narzucanie się.

[L1sek]

Wolę spędzić np. 2 godziny przekopując całe internety wzdłuż i wszerz, niż zapytać kogoś obeznanego w temacie, kto odpowiedziałby od razu. 
Przecież to niby nic takiego, ale boję się, że dana osoba potraktuje to jako narzucanie się.

Jeśli ktoś mógłby się posłużyć swoją nieprzeciętną wiedzą, odpowiadając od razu na twoje pytanie to zapewne sprawiłabyś tej osobie przyjemność, że mogła komuś pomóc i podzielić się swoją wiedzą, a sobie zaoszczędziła np. prawie dwóch godzin

[Diux]

Umiem prosić, ale nie proszę. A jak pomagam to tylko bliskim... Tak mnie już życie nauczyło...

[Użytkownik 9842]

Wszystko zależy od tego jaki mam kontakt z osobą, którą mam o coś poprosić, jeśli dobry to nie mam oporów, a jeśli nie to czasem wolę w ogóle nie prosić, nawet jeśli to będzie miało jakieś złe konsekwencję. Tak samo w drugą stronę, chętnie pomagam, komuś z kim się w miarę dogaduje nawet bez próśb, a z kimś z kim nie mam zbytnio kontaktu to nawet jak mnie kusi żeby pomóc bez prośby tej osoby to tego nie zrobię, bo mi głupio, chyba że ta osoba mnie o to poprosi.

[saratsi]

Kiedyś nie potrafiłem, byłem uparty, zawsze obstawiałem na swoim i wychodziłem z założenia, że w życiu trzeba radzić sobie samemu. Teraz bardzo tego żałuję, tego, że tak szybko rezygnowałem z każdej rozpoczętej terapii, a ludzi, którzy wyciągali do mnie rękę z pomocą odpychałem. Minęło wiele lat zanim w końcu uświadomiłem sobie, że bez pomocy innych sobie nie poradzę, a żeby to sobie uświadomić musiałem doprowadzić siebie do stanu kompletnego wyniszczenia. I psychicznego i fizycznego. Teraz już wiem, że warto jest prosić o pomoc i że nie zawsze ludzie próbują się do mnie zbliżyć tylko po to by mnie skrzywdzić. Czasami, nawet często próbują po prostu pomóc.

[Maxx]

Ja mogę prosić tylko rodziców i rodzeństwo, wręcz mam wrażenie, że ich wykorzystuje nic nie dając w zamian

[Kra_Kra]

Czasem chcę prosić o pomoc, ale rezygnuję, bo dochodzę do wniosku, że i tak nikt nie będzie chciał pomóc i tak czy siak zostanę z niczym tak jak wcześniej a na dokładkę z upokorzeniem bycia tą potrzebującą, co gorsza olaną :3

[christof_k]

Nie, zawsze wszystko robię sam, nawet wolę robić sam niż żeby ktoś mi pomagał. I nie lubię gdy ktoś mi patrzy na ręce gdy coś robię.

[Zorua66]

Nie umiem prosić o pomoc. Cały czas musiałam i musze na siebie liczyć. U mnie w rodzinie nie było coś takiego jak bezinteresowność. Nie braliśmy udziału w akcjach charytatywnych.
Czasem słysze od matki jak sie jej pytają co u mnie i jak sobie radze ze wszystkim. Tylko ze mnie o to nikt nie zapytał. Wszystko od matki sie dowiadują.
Poza tym byłam sama ze wszystkim. Poza tym nie ma nic za darmo.

[Nowy555]

ja prosze o pomoc ale jedynie wtedy kiedy na prawde musze. Do rodziny sie nie zwracam zeby potem nie gadali zejestem niedorajda.

[trusik]

Nie cierpię prosić o pomoc. Mam wrażenie, że stawia mnie to w pozycji słabej osoby, że wychodzę przy tym na niezdarę i nie daję sobie z niczym rady. W momencie, kiedy kto by mnie poprosił o pomoc jestem niczym na skinienie palca.

[Oxygen]

Nie cierpię prosić o pomoc. Mam wrażenie, że stawia mnie to w pozycji słabej osoby, że wychodzę przy tym na niezdarę i nie daję sobie z niczym rady. W momencie, kiedy kto by mnie poprosił o pomoc jestem niczym na skinienie palca.

Mam tak samo. Poza tym gdy ktoś mi pomaga zaczynam czuć coś w rodzaju długu wdzięczności. Teraz ja powinnam się odwdzięczyć i jakoś pomóc... Choć znam wielu ludzi którzy bardzo chętnie o pomoc proszą i podobnych dylematów to oni na pewno nie mają.